آنچه در اصطلاح فلسفه به نام «نظام جهان» و «قانون اسباب» خوانده می شود در زبان دین «سنت الهی» نامیده می شود. قرآن کریم در چند جا گفته است که:

[هرگز در سنت خدا تغییری نخواهی یافت] احزاب/62 و فتح/23

یعنی کار خدا شیوة مخصوص و فرمول ثابتی دارد و تغییر پذیر نیست. در سورة فاطر، این مضمون بطور مکرّر و مؤکّد یاد شده است: َ

«فَلَنْ تَجِدَ لِسُنَّةِ اللهِ تَبْدیلاً وَلَنْ تَجِدَ لِسُنَّةِ اللهِ تَحْویلاً» فاطر/43

[هرگز در سنت خدا تبدیلی نمی یابی (یعنی سنت الهی تبدیل به سنّت دیگر نمی شود، مثل اینکه قانونی نسخ شود و قانونی دیگر جای آن را بگیرد) و هرگز در سنت خدا تغییری نمی یابی (نظیر اینکه در یک قانون قراردادی، تبصره ای اضافه می شود و یا قسمتی از آن لغو می شود و تغییراتی در آن داده می شود بدون آنکه اصل قانون لغو شود.]
مجموعه آثار شهید مطهری ج1 – عدل الهی.