قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
در پاسخ به توضیح زیر توجه کنید .
وَ لا تَمُدَّنَّ عَیْنَیْکَ إِلى ما مَتَّعْنا بِهِ أَزْواجاً مِنْهُمْ زَهْرَةَ الْحَیاةِ الدُّنْیا لِنَفْتِنَهُمْ فِیهِ وَ رِزْقُ رَبِّکَ خَیْرٌ وَ أَبْقى (طه- 131)
و هرگز چشم خود را به نعمتهاى مادى که به گروه هایى از آنها داده ایم میفکن که اینها شکوفه هاى زندگى دنیاست و براى آنست که آنان را با آن بیازمائیم و روزى پروردگارت بهتر و پایدارتر است.
در آیه شریفه تقابل میان رزق پایدار و ماندگار و رزق در معرض زوال و ناپایدار است هر چند هر دو نوع رزق ها، رزق های خداوند محسوب می شوند.
این آیه به حال و روز پیامبر (صل الله علیه و آله) که خود و همراهانش در محرومیت مادی و شرایط سخت معیشتی به سر می برند اشاره و تاکید می کند که هر چند بهره مندی شما از رزق های مادی و ظاهری اندک است اما خداوند انواع مواهب، رزق ها و نعمت های ماندگار و پایدار مانند ایمان و اسلام، قرآن و آیات الهى و بهشت و نعمت هاى جاودان آخرت را به تو بخشیده است و این نوع روزی ها پایدارند و جاودانى.
بنابر این هرگز چشم خود را به نعمتهاى مادى که به گروه ی از مردم داده ایم میفکن که اینها شکوفه هاى زندگى دنیاست و دوام و بقایی ندارد و براى آن است که آنان را با آن بیازمائیم و روزى پروردگارت بهتر و پایدارتر است.
در مجموع معناى آیه این است که چشم خود را به زینت حیات دنیا و ظواهر مادی آن که ما به اصنافى از مردم و یا عده معدودى داده ایم تا امتحانشان کنیم و ببینیم در آنچه روزی شان کرده ایم چه مى کنند نیانداز، زیرا آنچه پروردگارت به زودى در آخرت روزیت مى کند بهتر و ماندنى تر است.
برای مطالعه بیشتر به تفاسیر از جمله تفسیر نمونه، ج 11، ص: 132 و ترجمه المیزان، ج 14، ص: 334 رجوع شود.
وَ لا تَمُدَّنَّ عَیْنَیْکَ إِلى ما مَتَّعْنا بِهِ أَزْواجاً مِنْهُمْ زَهْرَةَ الْحَیاةِ الدُّنْیا لِنَفْتِنَهُمْ فِیهِ وَ رِزْقُ رَبِّکَ خَیْرٌ وَ أَبْقى (طه- 131)
و هرگز چشم خود را به نعمتهاى مادى که به گروه هایى از آنها داده ایم میفکن که اینها شکوفه هاى زندگى دنیاست و براى آنست که آنان را با آن بیازمائیم و روزى پروردگارت بهتر و پایدارتر است.
در آیه شریفه تقابل میان رزق پایدار و ماندگار و رزق در معرض زوال و ناپایدار است هر چند هر دو نوع رزق ها، رزق های خداوند محسوب می شوند.
این آیه به حال و روز پیامبر (صل الله علیه و آله) که خود و همراهانش در محرومیت مادی و شرایط سخت معیشتی به سر می برند اشاره و تاکید می کند که هر چند بهره مندی شما از رزق های مادی و ظاهری اندک است اما خداوند انواع مواهب، رزق ها و نعمت های ماندگار و پایدار مانند ایمان و اسلام، قرآن و آیات الهى و بهشت و نعمت هاى جاودان آخرت را به تو بخشیده است و این نوع روزی ها پایدارند و جاودانى.
بنابر این هرگز چشم خود را به نعمتهاى مادى که به گروه ی از مردم داده ایم میفکن که اینها شکوفه هاى زندگى دنیاست و دوام و بقایی ندارد و براى آن است که آنان را با آن بیازمائیم و روزى پروردگارت بهتر و پایدارتر است.
در مجموع معناى آیه این است که چشم خود را به زینت حیات دنیا و ظواهر مادی آن که ما به اصنافى از مردم و یا عده معدودى داده ایم تا امتحانشان کنیم و ببینیم در آنچه روزی شان کرده ایم چه مى کنند نیانداز، زیرا آنچه پروردگارت به زودى در آخرت روزیت مى کند بهتر و ماندنى تر است.
برای مطالعه بیشتر به تفاسیر از جمله تفسیر نمونه، ج 11، ص: 132 و ترجمه المیزان، ج 14، ص: 334 رجوع شود.