خبرگزاری شبستان: منتظر منفعل در دینداری دچار اختلال است و منتظر حقیقی فعال، مجاهد و اهل قیام است. داعیه مبارزه با طاغوت و تشکیل حاکمیت حق دارد و تمام زندگی را در معرض حاکمیت الله و ظهور ولی عصر(ع) قرار می دهد.

خبرگزاری شبستان: در یکی از فرازهای زیارت آل یس می خوانیم: “سلام بر تو ای فراخوان به سوی خدا؛ ای کسی که صدای تو صدای خداست. درود بر تو، ای کسی که راه بشر به سوی خدایی و ای کسی که دین او را به پا خواهی کرد. سلام بر تو ای کسی که حق خدا را اقامه خواهی کرد، جبهه یاران خدا را رهبری خواهی کرد و خلیفه خدا هستی” و بعد در اواخر همین زیارت می‌خوانیم که: “خدایا اگر من مُردم و حضرت نیامد، از تو می‌خواهم مرا در زمره کسانی قرار دهی که دوباره زنده می‌کنی تا در رکاب او بجنگند برای عدالت، تا بتوانم جزو سربازان آن نبرد بزرگ آخر الزمان و نبرد جهانی باشم”.

انتظار امری پویا و مجاهدانه است در قاموس تفکر امام خمینی(ره) و امام خامنه ای؛ چه آنکه قیام الله مثنی و فردی، از شروط نخست منتظر واقعی است، منتظر حقیقی آن جمع یا فردی است که مجاهدانه قیام می کند برای خدا و همتش را بر برقراری حکومت الله بر جای جای زمین می گذارد. شکستن طاغوت های زمانه تلاشی شبانه روزی برای برقراری ولایت الله در تمام عرصه های زیست بشری، انتظار حقیقی است که منتظر را در مواجهه مومنانه اش با عالم، منتظر حکومت حقه خدا و ولایت تام الله بر زمین یعنی ظهور حضرت حجت(ع) و برقراری عدل تام در عالم می گرداند. مجاهد آنگاه که حاکمیت تشکیل می دهد و با اقتصاد ربوی به مبارزه می پردازد و هم و غم اندیشه اش، تحقق اقتصاد اسلامی غیر ربوی و ایجاد بازار اسلامی می شود، منتظر حقیقی حاکمیت الله و اقتصاد برآمده از ولایت تامه است، انتظاری مجاهدانه. همچنین است تربیت انسان ها که از مهم ترین شئون حاکمان است. منتظر حقیقی آنگاه که حاکمیت تشکیل می دهد و خویش را در گذار از تربیت های غیر اسلامی به مجاهدت می اندازد و به دین برای تربیت پناه می برد، منتظر حقیقی است و امید دارد به آمدن حضرت صاحب الزمان(ع) که نظام تربیت دینی زمان آگاه را برقرار خواهد نمود.

از این رو منتظر منفعل، عملا در دین داری خویش دچار اختلال است و منتظر حقیقی لاجرم فعال، مجاهد و اهل قیام است و داعیه مبارزه با طاغوت و تشکیل حاکمیت حق را دارد و با تشکیل حاکمیت حق خواه، تمام زیست خویش را در معرض انتظار حاکمیت الله و ظهور حضرت ولی عصر(ع) قرار می دهد.

امام دوره ظهور حضرت صاحب الزمان(ع) از منظر امام خامنه ای که منتظرترین مرد دوران و نایب بر حق امام غایب ماست، دوره است که استعداد های انسان به تکامل می رسد و انگار که تاریخ حقیقی انسان از آن زمان آغاز می شود. از آن جا که دفائن احسن الخالقین، اجازه تبلور و ظهور می یابد و رشد بر غی و ولایت الله بر ولایت طاغوت غلبه تام می یابد. نقطه شروع صراط مستقیم در زمان ولی عصر(ع) محقق خواهد شد و نهایت عالم، غلبه صلاح است.

با عصر ظهور حضرت ولی عصر(ع) و زمان تجلی صاحب الزمان، زندگی بشر آغاز می شود و آن هنگام آغاز تاریخ انسان است و اول رشد و تعالی جوامع بشری به صورت کلان و نه به صورت فردی. اینجاست که رمز “انی اعلم ما لا تعلمون” مکشوف می شود و حق از حجاب درمی آید و ظهور می یابد.

برای رسیدن به این آرمانشهر، انقلاب اسلامی و تشکیل حاکمیت، مبارزه با طاغوت در کل عالم و تلاش برای اقامه تمدن اسلامی، وظیفه نخست امروز منتظران است و بزرگ ترین منتظر عالم، پس از مقام والای حضرت ولی عصر(ع) همانا نایب بر حق اوست که عَلَم رهبری این حرکت را به دوش می کشد و در فرآیند رهبری حکومت منتظر، به انتظار، جلوه حقیقی، فعال و مجاهدانه می بخشد؛ بی آنکه رکنی از ارکان دین تعطیل گردد.

منبع: گذاری بر مبانی نظری تفکر فرهنگی امام خامنه ای به قلم محمدهانی ایرانمنش