قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
۱۳۹۳/۰۳/۱۶
–
۲۱۵۷ بازدید
آیا در عبارات اناجیل که وحی از طرف خداست و خاطرات حواریون نیست تناقض هست؟
در یک بررسی اجمالی و مقایسه اناجیل با یکدیگر این طور نتیجه می شود گرفت که عبارات اناجیل که از طرف خدا و وحی هستند و تعابیر حضرت عیسی (ع)، با یکدیگر تناقض ندارند و تناقضات اناجیل در روایات اناجیل است که مطالب موجود در این باب را خدمتتان ارائه می کنیم: علامه شعرانى پس از نقل و بررسى تفصیلى 45 مورد از اشتباهات و تناقضات اناجیل، مى نویسد: «این بنده مؤلف از این قبیل بیش از هفتصد تحریف یادداشت کرده ام. در «اظهار الحق» ج اول، ص 165 گوید: اختلافات در انجیل به عقیده «میل» سى هزار است و به طورى که «گریسباخ» تحقیق کرده است صد و پنجاه هزار است و «شولز» که آخرین محققین ایشان است عدد آن را به تحقیق نیافته است». میرزا ابوالحسن شعرانى، راه سعادت، تحقیق: حامد فردى اردستانى، ص 282، چاپ اول، 1386، تهران: مرتضوى. انجیل متى، عیسى(ع) را از فرزندان سلیمان بن داود(ع) مى داند. ( انجیل متى، 1 : 6) در حالى که وى در انجیل لوقا فرزند ناتان بن داود معرفى شده است. ( انجیل لوقا، 3 : 31)3. در انجیل متى، عیسى(ع) اعلام مى کند که پس از مصلوب شدن سه شبانه روز در زمین مدفون خواهد ماند: «زیرا هم چنان که یونس سه شبانه روز در شکم ماهى ماند، پسر انسان نیز سه شبانه روز در شکم زمین خواهد بود».( انجیل متى، 12: 40) در حالى که اناجیل دیگر مدت دفن او را از غروب جمعه تا قبل از سپیده یکشنبه، یعنى حداکثر یک روز و دو شب مى دانند. ر.ک : انجیل متى، 27 : 57 و 28 : 1؛ انجیل مرقس، 15 : 42 و 16 : 1؛ انجیل لوقا، 23 : 53 و 24 : 1. انجیل متى، 2 : 22 ؛ برگرفته از: مسیحیت، صص 100 – 102.
انجیل مرقس – که قدیمى ترین و کوتاه ترین انجیل ها است – خاطرات قدیس پطرس حوارى را مطرح مى کند که متضمن احساسات بشرى عیسى است. در این انجیل، عیسى موجودى مافوق بشر نشان داده شده و «فرزند انسان» لقب گرفته است، اما اثرى از اصل «تجسّم الهى» در پیکر عیسى و اصل ازلیت او (وجود قبل از خلقت ) دیده نمى شود. اما انجیل متى و انجیل لوقا، حاوى عباراتى است که زمینه را براى اعتقاد به تجسّم ربوبیت در پیکر عیسى آماده مى کند و انجیل یوحنا، به صراحت طبیعت الوهى عیسى را – چنان که معاصرش یعنى پولس مطرح کرده بود – بیان مى کند. این تهافت مشکل پیچیده اى است که اذهان اندیشمندان مسیحى را تاکنون به خود مشغول داشته و راه حل هاى گوناگون اما بى حاصل در رفع آن ارائه کرده اند. ر.ک: کلام مسیحى، صص 66-80. در انجیل یوحنا از یحیى(ع) پرسیده مى شود: آیا تو همان ایلیاى نبى الیاس هستى که قبل از فرارسیدن روز موعود (ظهور مسیح ) باید بیاید؟ یحیى تأکید مى کند: من چنین شخصى نیستم. کتاب مقدس، انجیل یوحنا، 1:19. بنابراین روز موعود هنوز فرا نرسیده است. اما در انجیل متى به عیسى(ع) نسبت داده اند که گفت: «اگر بخواهید قبول کنید که یحیى همان الیاس است که باید بیاید» متى، 11:14. نویسنده انجیل لوقا براى برداشتن تنافى موجود میان این دو عبارت، مسأله را به گونه اى دیگر توجیه کرده، مى گوید: «و او (یحیى ) به روح قوت الیاس پیش روى وى (خداوند )، عیسى(ع) خواهد که بخرامید». لوقا، 1:17. این مضامین متفاوت و متعارض، نشانگر آن است که آیات اصلى الهى – وحى شده – دچار تحریف جدى گشته است. ر.ک: موریس بوکاى، تورات، انجیل، قرآن و علم، ترجمه مهندس ذبیح اللَّه دبیر، (تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامى، چاپ چهارم، 1368 ).
در پایان باید خاطر نشان کرد که: حضرت عیسی علیه السلام کتاب مکتوب نداشت و انجیلهای کنونی را شاگردان حضرت عیسی (ع ) سالها پس از حضرت عیسی (ع) نوشته اند. خود مسیحیان نیز بر این باورند که اساساً حضرت عیسی(ع) انجیلی نداشته است. لذا آنها اناجیل چهارگانه‌ی امروزی را نوشته‌ی برخی قدّیسین مسیحی می دانند. پس اگر کسی بگوید انجیل تحریف شده، سخت در اشتباه است. این انجیلها، تحریف انجیل حقیقی نیستند؛ البته ممکن است مطالبی از انجیل حقیقی در اناجیل فعلی موجود باشند. امّا انجیل حقیقی هیچگاه تحریف نشد؛ انجیل حقیقی تعالیم حضرت عیسی (ع) بود که به صورت شفاهی در سینه های مردم همواره تا زمان رسول الله(ص) وجود داشت؛ و مسیحیان موحّد ـ که اعتقادی به تثلیث نداشتند ـ آن را به صورت شفاهی داشتند؛ و از طریق همان انجیل حقیقی، می توانستند رسول الله(ص) را بشناسند، تا آنجا که بحیرای مسیحی حتّی در کودکی نیز آن حضرت را شناخت؛ و برخی راهبان مسیحی به عبدالمطلب خبر داده بودند که پیغمبر آخرین، از فرزندان فرزندش عبدالله است؛ و به ابوطالب خبر دادند که محمّد(ص) پیغمبر خواهد شد؛ و سفارش نمودند که از او مراقبت ویژه نماید. این گونه مسیحیان، در حقیقت همان مسیحیان موحّد بودند که انجیل حقیقی را در سینه هایشان داشتند؛ و طالبان حقیقی حقّ را هدایت می نمودند. انجیل ها را چهار نفر نوشته اند: متی، یوحنا، لوقا و مرقس. و این انجیلها به نامهای نویسندگانشان نامیده شده اند. علت نامگذاری، همین است. از این چهار نفر دو نفر از شاگردان حضرت عیسی (ع ) هستند. این دو نفر متی و یوحنا هستند. دو نفر دیگر از حواریون نیستند. متی یکی از شاگردان و حواریین حضرت عیسی و همواره با او بود و از او جدا نمی شد. انجیل متی در سال 38 میلادی نوشته شده است و برخی به این عقیده اند که انجیل متی بین 50 و 60 میلادی نوشته شده است. (قاموس کتاب مقدس، یک مجلدی، ص 982، ماده متی ) یوحنا از شاگردان و حواریین عیسی (ع ) بود و آن حضرت او را بسیار دوست می داشت. (المیزان، ج 3، ص 312، قاموس کتاب مقدس ماده یوحنا) تاریخ انتشار این انجیل را سال 65 میلادی، 96 میلادی و 98 میلادی گفته اند (المیزان، ج 3، ص 313) برخی بر این باورند که انجیل یوحنا، از یوحنا نیست بلکه دیگران نوشته اند و به نام او انتشار داده اند تا مردم بپذیرند و برخی گفته اند که انجیل یوحنا در اصل بیست باب بود و باب بیست و یکم را پس از مرگ یوحنا اضافه کرده اند. (المیزان، ج 3، ص 313) مرقس از حواریین نبود بلکه شاگرد پطرس بود و به دستور پطرس انجیل را در سال 61 میلادی نوشته است. (همان، ص 311) لوقا هم از حواریین نبود و حتی حضرت مسیح را ندیده است.
انجیل مرقس – که قدیمى ترین و کوتاه ترین انجیل ها است – خاطرات قدیس پطرس حوارى را مطرح مى کند که متضمن احساسات بشرى عیسى است. در این انجیل، عیسى موجودى مافوق بشر نشان داده شده و «فرزند انسان» لقب گرفته است، اما اثرى از اصل «تجسّم الهى» در پیکر عیسى و اصل ازلیت او (وجود قبل از خلقت ) دیده نمى شود. اما انجیل متى و انجیل لوقا، حاوى عباراتى است که زمینه را براى اعتقاد به تجسّم ربوبیت در پیکر عیسى آماده مى کند و انجیل یوحنا، به صراحت طبیعت الوهى عیسى را – چنان که معاصرش یعنى پولس مطرح کرده بود – بیان مى کند. این تهافت مشکل پیچیده اى است که اذهان اندیشمندان مسیحى را تاکنون به خود مشغول داشته و راه حل هاى گوناگون اما بى حاصل در رفع آن ارائه کرده اند. ر.ک: کلام مسیحى، صص 66-80. در انجیل یوحنا از یحیى(ع) پرسیده مى شود: آیا تو همان ایلیاى نبى الیاس هستى که قبل از فرارسیدن روز موعود (ظهور مسیح ) باید بیاید؟ یحیى تأکید مى کند: من چنین شخصى نیستم. کتاب مقدس، انجیل یوحنا، 1:19. بنابراین روز موعود هنوز فرا نرسیده است. اما در انجیل متى به عیسى(ع) نسبت داده اند که گفت: «اگر بخواهید قبول کنید که یحیى همان الیاس است که باید بیاید» متى، 11:14. نویسنده انجیل لوقا براى برداشتن تنافى موجود میان این دو عبارت، مسأله را به گونه اى دیگر توجیه کرده، مى گوید: «و او (یحیى ) به روح قوت الیاس پیش روى وى (خداوند )، عیسى(ع) خواهد که بخرامید». لوقا، 1:17. این مضامین متفاوت و متعارض، نشانگر آن است که آیات اصلى الهى – وحى شده – دچار تحریف جدى گشته است. ر.ک: موریس بوکاى، تورات، انجیل، قرآن و علم، ترجمه مهندس ذبیح اللَّه دبیر، (تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامى، چاپ چهارم، 1368 ).
در پایان باید خاطر نشان کرد که: حضرت عیسی علیه السلام کتاب مکتوب نداشت و انجیلهای کنونی را شاگردان حضرت عیسی (ع ) سالها پس از حضرت عیسی (ع) نوشته اند. خود مسیحیان نیز بر این باورند که اساساً حضرت عیسی(ع) انجیلی نداشته است. لذا آنها اناجیل چهارگانه‌ی امروزی را نوشته‌ی برخی قدّیسین مسیحی می دانند. پس اگر کسی بگوید انجیل تحریف شده، سخت در اشتباه است. این انجیلها، تحریف انجیل حقیقی نیستند؛ البته ممکن است مطالبی از انجیل حقیقی در اناجیل فعلی موجود باشند. امّا انجیل حقیقی هیچگاه تحریف نشد؛ انجیل حقیقی تعالیم حضرت عیسی (ع) بود که به صورت شفاهی در سینه های مردم همواره تا زمان رسول الله(ص) وجود داشت؛ و مسیحیان موحّد ـ که اعتقادی به تثلیث نداشتند ـ آن را به صورت شفاهی داشتند؛ و از طریق همان انجیل حقیقی، می توانستند رسول الله(ص) را بشناسند، تا آنجا که بحیرای مسیحی حتّی در کودکی نیز آن حضرت را شناخت؛ و برخی راهبان مسیحی به عبدالمطلب خبر داده بودند که پیغمبر آخرین، از فرزندان فرزندش عبدالله است؛ و به ابوطالب خبر دادند که محمّد(ص) پیغمبر خواهد شد؛ و سفارش نمودند که از او مراقبت ویژه نماید. این گونه مسیحیان، در حقیقت همان مسیحیان موحّد بودند که انجیل حقیقی را در سینه هایشان داشتند؛ و طالبان حقیقی حقّ را هدایت می نمودند. انجیل ها را چهار نفر نوشته اند: متی، یوحنا، لوقا و مرقس. و این انجیلها به نامهای نویسندگانشان نامیده شده اند. علت نامگذاری، همین است. از این چهار نفر دو نفر از شاگردان حضرت عیسی (ع ) هستند. این دو نفر متی و یوحنا هستند. دو نفر دیگر از حواریون نیستند. متی یکی از شاگردان و حواریین حضرت عیسی و همواره با او بود و از او جدا نمی شد. انجیل متی در سال 38 میلادی نوشته شده است و برخی به این عقیده اند که انجیل متی بین 50 و 60 میلادی نوشته شده است. (قاموس کتاب مقدس، یک مجلدی، ص 982، ماده متی ) یوحنا از شاگردان و حواریین عیسی (ع ) بود و آن حضرت او را بسیار دوست می داشت. (المیزان، ج 3، ص 312، قاموس کتاب مقدس ماده یوحنا) تاریخ انتشار این انجیل را سال 65 میلادی، 96 میلادی و 98 میلادی گفته اند (المیزان، ج 3، ص 313) برخی بر این باورند که انجیل یوحنا، از یوحنا نیست بلکه دیگران نوشته اند و به نام او انتشار داده اند تا مردم بپذیرند و برخی گفته اند که انجیل یوحنا در اصل بیست باب بود و باب بیست و یکم را پس از مرگ یوحنا اضافه کرده اند. (المیزان، ج 3، ص 313) مرقس از حواریین نبود بلکه شاگرد پطرس بود و به دستور پطرس انجیل را در سال 61 میلادی نوشته است. (همان، ص 311) لوقا هم از حواریین نبود و حتی حضرت مسیح را ندیده است.