۱۳۹۲/۰۵/۲۸
–
۸۱۸ بازدید
با سلام و قبولی طاعات و عبادات شما عزیزان درماه مبارک رمضاناز محضر شما عزیزان سوالی داشتم که در این ماه پر فیض ذهن مرا به خود مشغول کرده و آن هم این هست که ما در دعای اللهم ادخل علی اهل القبور السروراللهم اغن کل فقیر که از حضرت رسول منقول هست و ما دعا می کنیم خدایا بی نیاز کن همه ی فقرا را با آیات پنج و شش سوره ی علق که خداوند می فرماید:کَلَّا إِنَّ الْإِنسَانَ لَیَطْغَى﴿۶﴾أَن رَّآهُ اسْتَغْنَى ﴿۷﴾حقا که انسان سرکشى مى کند (۶)همین که خود را بى نیاز پندارد (۷) در تضاد نیست؟ یعنی خداوند از یه طرف می فرماید اگر انسان غنی شود ظغیان گر می شود و از یه طرف ما دعا کنیم که خدایا همه ی فقرا را غنی بکن. با تشکرقبلا از پاسخویی این مرکز محترم سپاسگذارم
در پاسخ به نکاتی توجه کنید . 1. دعای ماه رمضان با ایات نامبرده منافات و تناقضی ندارد و هر کدام به جهت و مورد خاصی اشاره دارد .
2. منظور ایه شریفه این نیست که هر انسانی به مجرد بی نیازی و ثروتنمد شدن طغیان و سرکشی می کند بلکه این آیه بیانگر طبیعت غالب انسان ها است، طبیعت کسانى است که در مکتب عقل و وحى پرورش نیافته اند که وقتى خود را مستغنى مى پندارند، شروع به سرکشى و طغیان مى کنند.
نه خدا را بنده اند، نه احکام او را به رسمیت مى شناسند، نه به نداى و جدان گوش فرا مى دهند، و نه حق و عدالت را رعایت مى کنند در حالی که انسان و هیچ مخلوق دیگر هرگز بى نیاز و مستغنى نخواهد شد، بلکه موجودات ممکنه همیشه نیازمند لطف و نعمت هاى خدا هستند، و اگر لحظه اى فیض او قطع شود درست در همان لحظه همه نابود مى گردند، منتها انسان گاهى به غلط خود را بى نیاز مى پندارد، و تعبیر لطیف آیه نیز اشاره به همین معنى است که مى گوید: خود را بى نیاز مى بیند نمى گوید: بى نیاز مى شود.
ر. ک : تفسیر نمونه، ج 27، ص: 164
3. منظور از دعای ماه رمضان درخواست رفع فقر و پریشانی و بی نیازی از انسان های درمانده ای است که در چنگال فقر و نداری گرفتار شده اند نه بی نیازی و غنایی که زمینه ساز طغیان و سرکشی باشد تا با آیه مورد پرسش منافات داشته باشد .
4. گرفتار شدن به طغیان و عصیان نتیجه قطعی و دائمی بی نیازی و عنا نیست و ترس از افتادن به دام طغیان و سرکشی بر اثر بی نیازی و ثروت موجب نمی شود که از خداوند غنا و بی نیازی فقرا را درخواست نماییم .
2. منظور ایه شریفه این نیست که هر انسانی به مجرد بی نیازی و ثروتنمد شدن طغیان و سرکشی می کند بلکه این آیه بیانگر طبیعت غالب انسان ها است، طبیعت کسانى است که در مکتب عقل و وحى پرورش نیافته اند که وقتى خود را مستغنى مى پندارند، شروع به سرکشى و طغیان مى کنند.
نه خدا را بنده اند، نه احکام او را به رسمیت مى شناسند، نه به نداى و جدان گوش فرا مى دهند، و نه حق و عدالت را رعایت مى کنند در حالی که انسان و هیچ مخلوق دیگر هرگز بى نیاز و مستغنى نخواهد شد، بلکه موجودات ممکنه همیشه نیازمند لطف و نعمت هاى خدا هستند، و اگر لحظه اى فیض او قطع شود درست در همان لحظه همه نابود مى گردند، منتها انسان گاهى به غلط خود را بى نیاز مى پندارد، و تعبیر لطیف آیه نیز اشاره به همین معنى است که مى گوید: خود را بى نیاز مى بیند نمى گوید: بى نیاز مى شود.
ر. ک : تفسیر نمونه، ج 27، ص: 164
3. منظور از دعای ماه رمضان درخواست رفع فقر و پریشانی و بی نیازی از انسان های درمانده ای است که در چنگال فقر و نداری گرفتار شده اند نه بی نیازی و غنایی که زمینه ساز طغیان و سرکشی باشد تا با آیه مورد پرسش منافات داشته باشد .
4. گرفتار شدن به طغیان و عصیان نتیجه قطعی و دائمی بی نیازی و عنا نیست و ترس از افتادن به دام طغیان و سرکشی بر اثر بی نیازی و ثروت موجب نمی شود که از خداوند غنا و بی نیازی فقرا را درخواست نماییم .