قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
۱۳۹۲/۰۸/۱۹
–
۲۶۲ بازدید
با سلام
در قران سوره ی نور گفته شده زنان با ایمان برای مردان با ایمان ولی در تاریخ خلاف این است مثل فرعون و آسیه همسر حضرت لوط همسر امام حسن مجتبی (ع) این بحث برای من باز کنید
در پاسخ به مطالب زیر توجه کنید .
الْخَبیثاتُ لِلْخَبیثینَ وَ الْخَبیثُونَ لِلْخَبیثاتِ وَ الطَّیِّباتُ لِلطَّیِّبینَ وَ الطَّیِّبُونَ لِلطَّیِّباتِ أُولئِکَ مُبَرَّؤُنَ مِمَّا یَقُولُونَ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ کَریمٌ ( نور- 24 )
الف. در اینکه منظور از خبیثات و خبیثین و همچنین طیبات و طیبین در آیه مورد بحث کیست؟ مفسران بیانات مختلفى دارند:
1- گاه گفته شده منظور سخنان ناپاک و تهمت و افترا و دروغ است که تعلق به افراد آلوده دارد و به عکس سخنان پاک از آن مردان پاک و با تقوا است، و از کوزه همان برون تراود که در او است.
2- گاه گفته مى شود خبیثات به معنى سیئات و مطلق اعمال بد و کارهاى ناپسند است که برنامه مردان ناپاک است و به عکس حسنات تعلق به پاکان دارد.
3- خبیثات و خبیثون اشاره به زنان و مردان آلوده دامان است، به عکس طیبات و طیبون که به زنان و مردان پاکدامن اشاره مى کند و ظاهرا منظور از آیه همین است، زیرا قرائنى در دست است که معنى اخیر را تایید مى کند:
الف- این آیات به دنبال آیات افک و همچنین آیه الزَّانِی لا یَنْکِحُ إِلَّا زانِیَةً أَوْ مُشْرِکَةً وَ الزَّانِیَةُ لا یَنْکِحُها إِلَّا زانٍ أَوْ مُشْرِکٌ وَ حُرِّمَ ذلِکَ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ آمده و این تفسیر هماهنگ با مفهوم آن آیات است.
ب- جمله أُولئِکَ مُبَرَّؤُنَ مِمَّا یَقُولُونَ: آنها (زنان و مردان پاکدامن) از نسبتهاى ناروایى که به آنان داده مى شود منزه و پاکند قرینه دیگرى بر این تفسیر مى باشد.
ج- اصولا قرینه مقابله خود نشانه این است که منظور از خبیثات جمع مؤنث حقیقى است و اشاره به زنان ناپاک است در مقابل خبیثون که جمع مذکر حقیقى است.
د- از همه اینها گذشته در حدیثى از امام باقر ع و امام صادق ع نقل شده که این آیه همانند الزَّانِی لا یَنْکِحُ إِلَّا زانِیَةً أَوْ مُشْرِکَةً مى باشد، زیرا گروهى بودند که تصمیم گرفتند با زنان آلوده ازدواج کنند، خداوند آنها را از این کار نهى کرد، و این عمل را ناپسند شمرد»
ه- در روایات کتاب نکاح نیز مى خوانیم که یاران امامان، گاه سؤال از ازدواج با زنان خبیثة مى کردند که با جواب منفى روبرو مى شدند، این خود نشان مى دهد که خبیثة اشاره به زنان ناپاک است نه سخنان و نه اعمال ناپاک «2».
سؤال دیگر اینکه آیا منظور از خبیث بودن این دسته از مردان و زنان یا طیب بودن آنها همان جنبه هاى عفت و ناموسى است، یا هر گونه ناپاکى فکرى و عملى و زبانى را شامل مى شود.
اگر سیاق آیات و روایاتى را که در تفسیر آن آمده در نظر بگیریم محدود بودن مفهوم آیه به معنى اول صحیحتر به نظر مى رسد، در حالى که از بعضى از روایات استفاده مى شود که خبیث و طیب در اینجا معنى وسیعى دارد و مفهوم آن منحصر به آلودگى و پاکى جنسى نیست روى این نظر بعید به نظر نمى رسد که مفهوم نخستین آیه همان معنى خاص باشد ولى از نظر ملاک و فلسفه و علت قابل تعمیم و گسترش است.
و به تعبیر دیگر آیه فوق در واقع بیان گرایش سنخیت است هر چند با توجه به موضوع بحث سنخیت در پاکى و آلودگى جنسى را مى گوید (دقت کنید).
ب. با توجه به مقدمه فوق در پاسخ به پرسش شما علاوه بر این مطلب که باید توجه داشت هر قانون کلى استثناهایى دارد باید به دو نکته توجه داشت:
1- هر چند در منظور از خبائث مطالب مختلفی بیان شده اما منظور اصلى از خباثت همان آلودگى به اعمال منافى عفت است و طیب بودن نقطه مقابل آن مى باشد، به این ترتیب پاسخ سؤال روشن مى شود، زیرا هیچیک از همسران پیامبران و امامان به طور قطع انحراف و آلودگى جنسى نداشتند، و منظور از خیانت در داستان نوح و لوط جاسوسى کردن به نفع کفار است نه خیانت ناموسى.
اصولا این عیب از عیوب تنفر آمیز محسوب مى شود و مى دانیم محیط زندگى شخصى پیامبران باید از اوصافى که موجب نفرت مردم است پاک باشد تا هدف نبوت که جذب مردم به آئین خدا است عقیم نماند.
2- از این گذشته همسران پیامبران و امامان در آغاز کار حتى کافر و بى ایمان هم نبودند و گاه بعد از نبوت به گمراهى کشیده مى شدند که مسلما آنها نیز روابط خود را مانند سابق با آنها ادامه نمى دادند، همانگونه که همسر فرعون در آغاز که با فرعون ازدواج کرد به موسى ایمان نیاورده بود، اصولا موسى هنوز متولد نشده بود، بعدا که موسى مبعوث شد ایمان آورد و چاره اى جز ادامه زندگى توام با مبارزه نداشت مبارزه اى که سرانجامش شهادت این زن با ایمان بود.
تفسیر نمونه، ج 14، ص: 426
الْخَبیثاتُ لِلْخَبیثینَ وَ الْخَبیثُونَ لِلْخَبیثاتِ وَ الطَّیِّباتُ لِلطَّیِّبینَ وَ الطَّیِّبُونَ لِلطَّیِّباتِ أُولئِکَ مُبَرَّؤُنَ مِمَّا یَقُولُونَ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ کَریمٌ ( نور- 24 )
الف. در اینکه منظور از خبیثات و خبیثین و همچنین طیبات و طیبین در آیه مورد بحث کیست؟ مفسران بیانات مختلفى دارند:
1- گاه گفته شده منظور سخنان ناپاک و تهمت و افترا و دروغ است که تعلق به افراد آلوده دارد و به عکس سخنان پاک از آن مردان پاک و با تقوا است، و از کوزه همان برون تراود که در او است.
2- گاه گفته مى شود خبیثات به معنى سیئات و مطلق اعمال بد و کارهاى ناپسند است که برنامه مردان ناپاک است و به عکس حسنات تعلق به پاکان دارد.
3- خبیثات و خبیثون اشاره به زنان و مردان آلوده دامان است، به عکس طیبات و طیبون که به زنان و مردان پاکدامن اشاره مى کند و ظاهرا منظور از آیه همین است، زیرا قرائنى در دست است که معنى اخیر را تایید مى کند:
الف- این آیات به دنبال آیات افک و همچنین آیه الزَّانِی لا یَنْکِحُ إِلَّا زانِیَةً أَوْ مُشْرِکَةً وَ الزَّانِیَةُ لا یَنْکِحُها إِلَّا زانٍ أَوْ مُشْرِکٌ وَ حُرِّمَ ذلِکَ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ آمده و این تفسیر هماهنگ با مفهوم آن آیات است.
ب- جمله أُولئِکَ مُبَرَّؤُنَ مِمَّا یَقُولُونَ: آنها (زنان و مردان پاکدامن) از نسبتهاى ناروایى که به آنان داده مى شود منزه و پاکند قرینه دیگرى بر این تفسیر مى باشد.
ج- اصولا قرینه مقابله خود نشانه این است که منظور از خبیثات جمع مؤنث حقیقى است و اشاره به زنان ناپاک است در مقابل خبیثون که جمع مذکر حقیقى است.
د- از همه اینها گذشته در حدیثى از امام باقر ع و امام صادق ع نقل شده که این آیه همانند الزَّانِی لا یَنْکِحُ إِلَّا زانِیَةً أَوْ مُشْرِکَةً مى باشد، زیرا گروهى بودند که تصمیم گرفتند با زنان آلوده ازدواج کنند، خداوند آنها را از این کار نهى کرد، و این عمل را ناپسند شمرد»
ه- در روایات کتاب نکاح نیز مى خوانیم که یاران امامان، گاه سؤال از ازدواج با زنان خبیثة مى کردند که با جواب منفى روبرو مى شدند، این خود نشان مى دهد که خبیثة اشاره به زنان ناپاک است نه سخنان و نه اعمال ناپاک «2».
سؤال دیگر اینکه آیا منظور از خبیث بودن این دسته از مردان و زنان یا طیب بودن آنها همان جنبه هاى عفت و ناموسى است، یا هر گونه ناپاکى فکرى و عملى و زبانى را شامل مى شود.
اگر سیاق آیات و روایاتى را که در تفسیر آن آمده در نظر بگیریم محدود بودن مفهوم آیه به معنى اول صحیحتر به نظر مى رسد، در حالى که از بعضى از روایات استفاده مى شود که خبیث و طیب در اینجا معنى وسیعى دارد و مفهوم آن منحصر به آلودگى و پاکى جنسى نیست روى این نظر بعید به نظر نمى رسد که مفهوم نخستین آیه همان معنى خاص باشد ولى از نظر ملاک و فلسفه و علت قابل تعمیم و گسترش است.
و به تعبیر دیگر آیه فوق در واقع بیان گرایش سنخیت است هر چند با توجه به موضوع بحث سنخیت در پاکى و آلودگى جنسى را مى گوید (دقت کنید).
ب. با توجه به مقدمه فوق در پاسخ به پرسش شما علاوه بر این مطلب که باید توجه داشت هر قانون کلى استثناهایى دارد باید به دو نکته توجه داشت:
1- هر چند در منظور از خبائث مطالب مختلفی بیان شده اما منظور اصلى از خباثت همان آلودگى به اعمال منافى عفت است و طیب بودن نقطه مقابل آن مى باشد، به این ترتیب پاسخ سؤال روشن مى شود، زیرا هیچیک از همسران پیامبران و امامان به طور قطع انحراف و آلودگى جنسى نداشتند، و منظور از خیانت در داستان نوح و لوط جاسوسى کردن به نفع کفار است نه خیانت ناموسى.
اصولا این عیب از عیوب تنفر آمیز محسوب مى شود و مى دانیم محیط زندگى شخصى پیامبران باید از اوصافى که موجب نفرت مردم است پاک باشد تا هدف نبوت که جذب مردم به آئین خدا است عقیم نماند.
2- از این گذشته همسران پیامبران و امامان در آغاز کار حتى کافر و بى ایمان هم نبودند و گاه بعد از نبوت به گمراهى کشیده مى شدند که مسلما آنها نیز روابط خود را مانند سابق با آنها ادامه نمى دادند، همانگونه که همسر فرعون در آغاز که با فرعون ازدواج کرد به موسى ایمان نیاورده بود، اصولا موسى هنوز متولد نشده بود، بعدا که موسى مبعوث شد ایمان آورد و چاره اى جز ادامه زندگى توام با مبارزه نداشت مبارزه اى که سرانجامش شهادت این زن با ایمان بود.
تفسیر نمونه، ج 14، ص: 426