ظاهرا تهدید و عمل معمول آن روزگار در این امور (یعنی رفتن به سوی توحید و روی گردانی از عبادت بتها) سنگساری بوده است. و آزر چون به سنگساری حضرت ابراهیم (ع) تهدید کرده، لذا قرآن در آیه 46 سوره مبارکه مریم آن را عیناً متذکر شده است(1). حال چرا آزر فقط به سنگساری تهدید کرده نه چیز دیگر؟ و آیا نمی شد به چیزهای دیگر تهدید می کرد؟ سؤالهایی است که می توان به حسب حدس و گمان یا برخی روایات به آنها پاسخهایی داد و چون مهم نبوده قرآن متذکر نشده است و فقط آنچه آزر گفته بیان کرده.(2)پاورقی:
1- « قالَ أَ راغِبٌ أَنْتَ عَنْ آلِهَتِی یا إِبْراهِیمُ لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ لَأَرْجُمَنَّکَ وَ اهْجُرْنِی مَلِیًّا ؛ گفت اى ابراهیم آیا تو از خدایان من روى گردانى؟ اگر (از این کار) دست برندارى تو را سنگسار مى کنم، از من براى مدتى طولانى دور شو!.
2- جهت اطلاع بیشتر ر. ک: تفسیر نمونه، ج 13، ص 82 – 88 .