دلـیـل بـر توحید صفاتى این است که اگر هر یک از صفات الهى مصداق و ( ما بازاء )جداگانه اى داشـتـه باشد , از چند حال خارج نخواهد بود : یا مصادیق آنها در داخل ذات الهى فرض مى شوند , پس لازم مى آید که ذات الهى مرکب از اجزاء باشد و قبلا محال بودن آن ثابت شد , یا اینکه مصادیق آنها خارج از ذات الهى فرض مى شوند و در این صورت یا اینکه واجب الوجودند و بى نیاز از آفریننده , یا اینکه ممکن الوجودند وآفریده خدا انگاشته مى شوند , اما فرض واجب الوجود بودن آنها , بمعناى تـعـدد ذات و شرکت صریح است و اما فرض ممکن الوجود بودن صفات , مستلزم این است که ذات الـهى که على الفرض فاقد این صفات است , آنها را بیافریند و سپس به آنها متصف گردد مثلافاقد حـیات است موجودى را به نام حیات بیافریند و بوسیله آن داراى حیات گردد ونیز علم و قدرت … در صورتى که محال است علت هستى بخش ذاتا فاقد کمالات مخلوقاتش باشد . و از آن رسواتر اینکه در سایه آفریدگانش داراى حیات – قدرت – علم , گردیده وو متصف به اینها شـود پـس هـمگى , صفات کمال و مفاهیمى هستند که عقل از مصداق واحد بسیطى که همان ذات مقدس الهى است , انتزاع مى کند .
محمد تقى مصباح یزدى / آموزش عقاید، مصباح یزدى – محمد تقى
به نقل از سایت تبیان