«تکذیب مدعیان دیدار امام زمان» یعنی چه؟

اینکه در روایت آمده است که هر کس که ادعای مشاهده امام زمان(ع) را کرد تکذیبش کنید، به این معناست که آنچه دیده است فقط پرتو مختصری از امام زمان(ع) است و مطلبی خیلی بالاتر از این است.

به گزارش جهان به نقل از فارس، با توجه به فرارسیدن دهه مهدویت و سالروز ولادت حضرت مهدی(عج) توصیه‌ها و نکاتی از عارفان و سالکان طریق الهی برای شناخت هرچه بیشتر امام زمان علیه‌السلام و آمادگی برای درک دوران ظهور تقدیم علاقه‌مندان می‌شود.

آنچه در ادامه می‌خوانید گذری بر رهنمودهای مرحوم حاج اسماعیل دولابی است:

به بزرگی (مرحوم آیت‌الله محمد جواد انصاری همدانی) گفتند: آیا امام زمان(ع) را می‌شود دید؟ ایشان فرمود: وقتی که خدا را می‌شود دید، امام را که مخلوق خداست چطور نمی‌شود دید؟

ما می‌خواهیم چیزی ببینیم چیزی که غیر از امام زمان(ع) است. کسی که حضرت را دید و جمال حضرت را مشاهده کرد دیگر نمی‌خواهد چیز دیگری ببیند.

ظاهراً می‌گوییم آقا می‌آید ولی در حقیقت ما به خدمت حضرت می‌رویم. ما به پشت دیوار دنیا رفتیم و گم شدیم، باید از پشت دیوار بیرون بیایم تا ببینم که حضرت از همان ابتدا حاضر بودند.

ما مثل بچه‌ای هستیم که پدرش دست او را گرفته است تا به جایی ببرد و در طول مسیر از بازاری عبور می‌کنند. بچه جلب ویترین مغازه‌ها می‌شود و دست پدر را رها می‌کند و در بازار گم می‌شود و وقتی متوجه می‌شود که دیگر پدر را نمی‌بیند، گمان می‌کند پدرش گم شده است، درحالی که درواقع خودش گم شده است. انبیا و اولیا پدران خلقند و دست خلایق را می‌گیرند تا آنها را به سلامت از بازار دنیا عبور دهند. غالب خلایق جلب متاع‌های دنیا شده‌اند و دست پدر را رها کرده و در بازار دنیا گم شده‌اند. امام زمان(ع) گم و غائب نشده است، ما گم و محجوب گشته‌ایم.

اینکه در روایت آمده است که هر کس که ادعای مشاهده امام زمان(ع) را کرد تکذیبش کنید، به این معناست که آنچه دیده است فقط پرتو مختصری از امام زمان(ع) است و مطلبی خیلی بالاتر از این است. از طرف دیگر کسی که چیزی را دید، نباید به دیگران بگوید. لذا ما وظیفه تکذیب داریم، گرچه ممکن است راست بگوید.

آیا نمی‌دانید که امام زمان(ع) با ما در تمام اعمال خیر، شریک است؟ زیرا این اعمال،‌ نیت‌های اوست، با همه شریک است. هر کس دو رکعت نماز می‌خواند یا یک عبّاسی، کاسبی روحی و ایمانی می‌کند او در آن شریک است، یا شریک‌القرآن، یا شریک‌الاعمال با همه شما شریک است و شریک خوبی هم هست. اگر ایشان شریک نباشد چیزی از شما پذیرفته نمی‌شود، قبولی کار شما به خاطر شرکت ایشان است. روح عالم است.

شما تصور می‌کنید که زیبایی و شادابی روح شما مال خودت است، مال اوست! السلام علیک یا روح‌العالم. امام زمان(ع) شریک انبیاء است، شریک قرآن است.

تلاطمات و ناآرامی‌هایی که در روزگار ما در سراسر عالم بروز نموده است حاوی بشارت بزرگی است. جهان از درد زایمان به خود می‌پیچد و عن‌قریب فرزندی را بیرون خواهد داد.

قبل از بارش باران، تندبادی برمی‌خیزد و غبار زیادی برپا می‌کند، همه خس و خاشاک‌ها و آشغال‌ها را از روی زمین جارو می‌کند. اما اگر کمی صبر کنیم باد آرام می‌گیرد و باران می‌بارد و سپس ابرها کنار می‌روند و هوا لطیف و آفتابی می‌شود. آشوب‌ها و نابسامانی‌هایی که در روزگان ما در سراسر جهان پدیدار شده است نزدیک شدن هوای لطیف و آسمان صاف و آفتابی عصر ظهور را بشارت می‌دهد.

سواری که از دور می‌آید، پیش از آنکه خودش برسد و دیده شود، گردوغباری که از زیر پای اسبش برمی‌خیزد دیده می‌شود. گردوغبار آشوب‌ها و ناآرامی‌های جهان در روزگار ما، خبر از نزدیک شدن فارس‌الحجاز؛ یعنی امام زمان(ع) می‌دهد.

در مورد امام زمان(ع) در روایات آمده است که «یحکم بحکم داود»‌ با حکم حضرت داود(ع) حکم می‌کند.

حضرت داود حکم غیبی صادر می‌کرد و به شواهد و ادله وابسته نبود. در زمان حضرت داود(ع) شخص فقیری مدت‌ها از خداوند رزق حلالی می‌طلبید. روزی گاوی در خانه‌ او را شکست و داخل شد. او هم بر این اساس که دعایش مستجاب شده است گاو را سر برید و گوشت آن را کباب کرد و با خانواده‌اش خوردند. صاحب گاو که به دنبال گاوش می‌گشت فهمید که آن شخص فقیر گاو را کشته و مصرف کرده است. پس او را نزد حضرت داود برد و حضرت داود از آن شخص فقیر علت کارش را پرسید، او هم گفت:‌ من هفت سال بود که دعا می‌کردم خدا رزق حلالی مرحمت کند، وقتی گاو در را شکست و داخل شد با خود گفتم: دعایم مستجاب شده است؛ لذا آن را سر بریدم و با خانواده‌ام خوردم.

حضرت داود به صاحب گاو فرمود: از شکایتت صرف‌نظر کن، صاحب گاو عصبانی شد و اعتراض کرد که این چه نحو قضاوت کردن است. حضرت داود به او فرمود:‌ علاوه بر آن، نصف دارائیت را هم به او بده. صاحب گاو به شدت برآشفت. حضرت داود فرمود: تمام دارائیت را به او بده. در بین مردم در اثر این حکم سروصدا بلند شد. حضرت داود همراه با مردم بر سر قبر پدر کسی که گاو را کشته بود حاضر شد و او را زنده کرد و علت مرگش را از او جویا شد. او گفت: پدر صاحب گاو، غلام من بود. او مرا کشت و تمام دارایی‌ام را تصاحب کرد. در نتیجه روشن شد علاوه بر اینکه تمام دارایی صاحب گاو متعلق به آن شخص فقیر است خود صاحب گاو و فرزندانش هم بچه‌های غلام پدر او هستند و متعلق به اویند! امام زمان(ع) هم اینگونه حکم می‌کنند.

حضرت ولی عصر(عج) اگر دست بر سر ما بکشند، علم و حلم را به درون ما می‌ریزند.

زمین ظهور حضرت حجت(عج) غیر از زمین دنیاست. «یَوْمَ تُبَدَّلُ الْأَرْضُ غَیْرَ الْأَرْضِ»؛ روزی که زمین به زمین دیگری مبدل می‌شود.