پیرى و فرسودگى از ویژگى هاى موجودات مادى است؛ زیرا عوامل طبیعى و فراز و نشیب زندگى، موجب فرسایش ماده مى شود. اما موجودات عقلى و برزخى، تحت تأثیر این گونه عوامل نیستند. به طور مثال 4/ 2* 2 همیشه ثابت است و حالت خودش را حفظ مى کند و یا صورت مثالى انسان ها در عالَم رؤیا و عالم برزخ، شکل خود را مى تواند به طور ثابت نگه دارد. همچنین نظام حاکم بر قیامت، مانند نظام حاکم بر دنیا نیست تا مسئله فرسودگى، پیرى و نو و کهنه شدن در آن مطرح باشد. در آنجا قوانین و سنن دیگرى برقرار است؛ از این رو با توجه به آن سنن، مسئله خلود وجاودانگى در تنعّم یا عذاب، هیچ مشکل عقلى ندارد؛ چنان که بسیارى از آیات قرآنى به آن اشاره دارد «1».

اما اینکه گاهى در بعضى از روایات آمده، یک روز در قیامت معادل

صد سال اینجا است و یا قیامت پنجاه موقف دارد که هر موقفى مانند هزار سال است «1»؛ براى تقریب به ذهن و بیانگر دشوارى و سختى مسائل قیامت است.