قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
۱۳۹۲/۱۲/۲۱
–
۱۶۰ بازدید
شبهه ای در مورد به آتش کشیدن خانه حضرت فاطمه(سلام الله علیها) (چنین اعتقادی چگونه با مسائل تاریخی همخوانی دارد؟)
براساس شواهد تاریخى، امام علی علیه السلام علاوه بر منزلی که متصل به مسجد نبوی صلی الله علیه و آله بوده، خانۀ دیگری داشته اند که حوادث بعد از رحلت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در این خانه اتفاق افتاده است. این خانه در انتهای کوچه ای که به بقیع منتهی می شده قرار داشته و عدم توجه به این امر باعث شده است که برخی با ملاحظه نکاتی حمله به خانۀ آنحضرت را زیر سؤال ببرند.فضل ابن روزبهان[1] یکی از این افراد است. وی از آنجا که مى خواهد حوادث پس از رحلت رسول خدا صلى الله علیه و آله را انکار و یا توجیه نماید، آن عدّه از مورخان اهل سنّت را که موضوع تهاجم و دستور احراق را نقل نموده اند مورد حمله قرار داده و پس از آنکه شیعیان را شدیداً مورد نکوهش قرار می دهد، مى گوید چگونه مى توان گفت که عمر بن خطاب چنین تصمیمى را اتخاذ نموده باشد و دستور به احراق بیت دختر رسول خدا صلی الله علیه و آله داده باشد، در حالی که از طرفى این بیت متصل به مسجد و قبر رسول خدا صلى الله علیه و آله و حجرات همسران آن حضرت بوده و از طرف دیگر سقف آنها را شاخه هاى خشک و قابل اشتعال و احتراق تشکیل مى داده و آتش زدن به یکى از این حجرات به مفهوم آتش زدن به همه آنها و سوزاندن خانه فاطمه سلام الله علیها سوزاندن مسجد وقبر رسول خدا صلى الله علیه و آله خواهد بود و قابل تصوّر نیست عمر بن خطاب چنین تصمیمى بگیرد و خود را در معرض اعتراض و مورد نکوهش مردم قرار بدهد و این با کیاست و سیاست او و هر شخص دیگری سازگار نمى باشد.[2]نگاهی به شواهد تاریخی ای که مدعای ما را ثابت می کند[3]به عنوان تأیید این موضوع( که امیر المومنین علیه السلام دارای منزل دیگری بوده اند) متن چند سند تاریخى را نقل مى نمائیم:
1) ابن شبه قدیمترین مدینه شناس در این مورد مى گوید:
«واتخذ علی بن ابی طالب بالمدینة دارین احدایهما دخلت فی مسجد رسول اللَّه صلى الله علیه و آله و هی منزل فاطمة بنت رسول اللَّه التی تسکن فیها و الأخرى دار علی التی بالبقیع و هی بأیدى ولد على على حوزالصدقة»؛[4] على بن ابى طالب براى خود در مدینه دو خانه اختیار کرده بود؛ یکى همان خانه اى است که در داخل مسجد قرار گرفت و آن همان خانه فاطمه دختر رسول خداست که در آن سکونت مى فرمود و دیگرى خانه اى است که در کنار بقیع واقع شده بود و این خانه جزو موقوفات آن حضرت و در دست فرزندان او بود.
2) ابن نجار (متوفاى 643 ه. ق.) از سعید بن جبیر نقل مى کند که:
«رأیت قبر الحسن بن علی بن ابی طالب فى فم الزقاق الّذى بین دار نبیة(بن وهب) و بین دار علی بن ابی طالب»؛[5] قبر حسن بن على را در اول کوچه اى که در میان خانه نبیه و خانه على بن ابى طالب قرار دارد، مشاهده نمودم.[6]3) در مورد تخریب بیت فاطمه علیها السلام آمده است که حسن بن حسن و همسرش فاطمه بنت الحسین چون مجبور به ترک حجره فاطمه شدند، این حجره را ترک نموده و به خانه على بن ابى طالب منتقل شدند. (فخرجوا منه حتّى أتو دار علی نهاراً)[7]4) سهیلى متوفاى 581 ه در مورد عبید اللَّه بن عدى[8] مى گوید: «وله دار بالمدینة عند دار علی بن أبی طالب»؛[9]او در مدینه خانه اى داشت که در جوار خانه على بن ابى طالب قرار گرفته بود.
و مى دانیم منظور هم جوار بودن با خانه اى که در کنار مسجد به امیرمؤمنان علیه السلام تعلّق داشت نمى باشد؛ زیرا همسایگان این خانه فقط رسول خدا صلى الله علیه و آله و همسران آن حضرت بود.
5) سمهودى آنجا که نظرات مدینه شناسان را درباره بیت الاحزان نقل مى کند مى گوید: «وأظنّه فی موضع دار علی بن أبی طالب الذی اتّخذه بالبقیع»؛[10]به گمان من بیت الاحزان در محلّ همان خانه متعلّق به علی بن أبی طالب واقع است که در کنار بقیع ساخته بود.
گفتنى است که ما گرچه، نظریه سمهودى را درباره محلّ بیت الاحزان صحیح نمى دانیم بلکه معتقدیم که بیت الاحزان از اول بناى مستقلی بوده نه بیت متعلق به امیر مؤمنان علیه السلام. ولى به هر حال از مجموع این نظرات و از این متون تاریخى و مشابه آنها معلوم مى شود که امیر مؤمنان علیه السلام در مدینه غیر از خانه اى که در کنار مسجد قرار داشت داراى خانه دیگر هم بوده که در نزدیکى بقیع و در کنار منازل مهاجرین و به اصطلاح در محله مهاجر نشین مدینه قرار گرفته بود که مانند چاه ها و باغات جزو موقوفات آن حضرت گردید.[11]حوادثى که در این خانه واقع شدبه عقیده نگارنده[12]، حوادث مهم تاریخى ای که بلافاصله پس از رحلت جانگداز رسول خدا صلى الله علیه و آله یکى پس از دیگرى به وقوع پیوسته است همه آنها در این منزل بوده نه در بیتى که در کنار مسجد بود.
اجتماع عدّه اى از مهاجرین و انصار[13] در مخالفت با بیعت ابوبکر، هجوم به خانه امیرمؤمنان[14] و سوق دادن آن حضرت و همچنین حرکت حضرت زهرا علیها السلام به سوى مسجد، دوران نقاهت آن حضرت، ملاقات ها و حوادثى که در این دوران اتفاق افتاده و همچنین مراسم تجهیز و تشییع آن بانوى مخدّره مربوط به این منزل بوده و در این خانه واقع شده است که علاوه بر اعتبار عقلى، شواهد و قرائن تاریخى و چگونگى وقوع این حوادث این نظریه را تأیید مى کند. و براى اهمیت این موضوع به نقل بعضى از این شواهد تاریخى مى پردازیم.
[1]. فضل بن روزبهان از بزرگان علماى شافعیه در عصر خود حکیم عارف، محدّث شاعر و ادیب داراى تألیفات متعدّد مشهورترین آنها ردّ بر نهج الحقّ علّامه حلّى است به نام ابطال نهج الباطل که در سال 909 آن را تألیف نموده و مرحوم قاضى نور اللَّه ششترى شهید در سال 1019 احقاق الحقّ را در پاسخ آن نگاشته و در قرن اخیر مرحوم آیة اللَّه شیخ محمّد حسن مظفّر پاسخ دیگرى بر آن نگاشته به نام دلائل الصدق و در سه جلد چاپ شده است.
[2]. دلائل الصدق، ج 3، ص 46.
[3]. ما این متن را از کتاب تاریخ حرم ائمه بقیع، تالیف مرحوم حجة الاسلام و المسلمین« محمد صادق نجمی» با تغییراتی و همچنین با تخریج آدرسها آوردیم.
[4]. به نقل سمهودى در وفاءالوفا، ج 2، ص59. على رغم دقّت نظر و صداقت و امانت در نقل سمهودى، که زبانزد مورّخان است، این مطلب راکه وى از ابن شبه نقل نموده است در نسخه چهار جلدى- که از تاریخ ابن شبه در اختیار ماست- با بررسى مکرر به دست نیامد و دلیل آن همان است که مصحح این کتاب در صفحات اول آن تذکر داده است که نسخه موجود در اختیار وى از نظر خط غیرخوانا و در مطالب و صفحاتش سقط فراوان وجود داشته است.
[5]. اخبار المدینه، ج 1، ص 54.
[6].صدرا:«در جستجوی متون به متن تاریخ مدینه ابن نجار دست نیافتم و در برخی کتب تاریخی دیگر به جای دار علی، دار عقیل آمده است».ذخایر العقبی، ص141.
[7]. وفاء الوفا، ج 2، ص90،دارالکتب العلمیة.
[8]. او خواهر زاده عثمان بن عفان است. در اواخر دوران حیات رسول خدا صلى الله علیه و آله متولّد و در سال 90 ه وفات نموده است.
[9]. الروض الأنف، ج 3، ص 162؛ تاریخ مدینة دمشق، ابن عساکر، ج38،ص49.
[10]. وفاء الوفا، ج 3، ص 103، دارالکتب العلمیة.
[11]. از جملات این وقف نامه است:« وإنّه یقوم على ذلک حسن بن علی … وإن حدث بحسن حدث وحسین حیّ فإنّه إلى حسین بن علی وإنّ حسین بن علی یفعل مثل الذی أمرت به حسناً …».
[12]. محمد صادق نجمی.
[13]. خانه متصل به مسجد گنجایش چنین جمعیتی را نداشته.
[14]. حادثه هجوم به خانه فاطمه زهرا و دستور احراق باب آن حضرت در کتب تاریخى اهل سنّت از جمله در منابع زیر آمده است:تاریخ طبرى، حوادث سال 11 هجرى؛ الإمامة والسیاسه، ج 1، ص 11؛ عقد الفرید، چاپ مصر، ج 3، ص 64؛ تاریخ یعقوبى، ج 2، ص 126؛ شرح نهج البلاغه، ابن ابى الحدید، ج 2، ص 45 و 46 و 56 و 57.
1) ابن شبه قدیمترین مدینه شناس در این مورد مى گوید:
«واتخذ علی بن ابی طالب بالمدینة دارین احدایهما دخلت فی مسجد رسول اللَّه صلى الله علیه و آله و هی منزل فاطمة بنت رسول اللَّه التی تسکن فیها و الأخرى دار علی التی بالبقیع و هی بأیدى ولد على على حوزالصدقة»؛[4] على بن ابى طالب براى خود در مدینه دو خانه اختیار کرده بود؛ یکى همان خانه اى است که در داخل مسجد قرار گرفت و آن همان خانه فاطمه دختر رسول خداست که در آن سکونت مى فرمود و دیگرى خانه اى است که در کنار بقیع واقع شده بود و این خانه جزو موقوفات آن حضرت و در دست فرزندان او بود.
2) ابن نجار (متوفاى 643 ه. ق.) از سعید بن جبیر نقل مى کند که:
«رأیت قبر الحسن بن علی بن ابی طالب فى فم الزقاق الّذى بین دار نبیة(بن وهب) و بین دار علی بن ابی طالب»؛[5] قبر حسن بن على را در اول کوچه اى که در میان خانه نبیه و خانه على بن ابى طالب قرار دارد، مشاهده نمودم.[6]3) در مورد تخریب بیت فاطمه علیها السلام آمده است که حسن بن حسن و همسرش فاطمه بنت الحسین چون مجبور به ترک حجره فاطمه شدند، این حجره را ترک نموده و به خانه على بن ابى طالب منتقل شدند. (فخرجوا منه حتّى أتو دار علی نهاراً)[7]4) سهیلى متوفاى 581 ه در مورد عبید اللَّه بن عدى[8] مى گوید: «وله دار بالمدینة عند دار علی بن أبی طالب»؛[9]او در مدینه خانه اى داشت که در جوار خانه على بن ابى طالب قرار گرفته بود.
و مى دانیم منظور هم جوار بودن با خانه اى که در کنار مسجد به امیرمؤمنان علیه السلام تعلّق داشت نمى باشد؛ زیرا همسایگان این خانه فقط رسول خدا صلى الله علیه و آله و همسران آن حضرت بود.
5) سمهودى آنجا که نظرات مدینه شناسان را درباره بیت الاحزان نقل مى کند مى گوید: «وأظنّه فی موضع دار علی بن أبی طالب الذی اتّخذه بالبقیع»؛[10]به گمان من بیت الاحزان در محلّ همان خانه متعلّق به علی بن أبی طالب واقع است که در کنار بقیع ساخته بود.
گفتنى است که ما گرچه، نظریه سمهودى را درباره محلّ بیت الاحزان صحیح نمى دانیم بلکه معتقدیم که بیت الاحزان از اول بناى مستقلی بوده نه بیت متعلق به امیر مؤمنان علیه السلام. ولى به هر حال از مجموع این نظرات و از این متون تاریخى و مشابه آنها معلوم مى شود که امیر مؤمنان علیه السلام در مدینه غیر از خانه اى که در کنار مسجد قرار داشت داراى خانه دیگر هم بوده که در نزدیکى بقیع و در کنار منازل مهاجرین و به اصطلاح در محله مهاجر نشین مدینه قرار گرفته بود که مانند چاه ها و باغات جزو موقوفات آن حضرت گردید.[11]حوادثى که در این خانه واقع شدبه عقیده نگارنده[12]، حوادث مهم تاریخى ای که بلافاصله پس از رحلت جانگداز رسول خدا صلى الله علیه و آله یکى پس از دیگرى به وقوع پیوسته است همه آنها در این منزل بوده نه در بیتى که در کنار مسجد بود.
اجتماع عدّه اى از مهاجرین و انصار[13] در مخالفت با بیعت ابوبکر، هجوم به خانه امیرمؤمنان[14] و سوق دادن آن حضرت و همچنین حرکت حضرت زهرا علیها السلام به سوى مسجد، دوران نقاهت آن حضرت، ملاقات ها و حوادثى که در این دوران اتفاق افتاده و همچنین مراسم تجهیز و تشییع آن بانوى مخدّره مربوط به این منزل بوده و در این خانه واقع شده است که علاوه بر اعتبار عقلى، شواهد و قرائن تاریخى و چگونگى وقوع این حوادث این نظریه را تأیید مى کند. و براى اهمیت این موضوع به نقل بعضى از این شواهد تاریخى مى پردازیم.
[1]. فضل بن روزبهان از بزرگان علماى شافعیه در عصر خود حکیم عارف، محدّث شاعر و ادیب داراى تألیفات متعدّد مشهورترین آنها ردّ بر نهج الحقّ علّامه حلّى است به نام ابطال نهج الباطل که در سال 909 آن را تألیف نموده و مرحوم قاضى نور اللَّه ششترى شهید در سال 1019 احقاق الحقّ را در پاسخ آن نگاشته و در قرن اخیر مرحوم آیة اللَّه شیخ محمّد حسن مظفّر پاسخ دیگرى بر آن نگاشته به نام دلائل الصدق و در سه جلد چاپ شده است.
[2]. دلائل الصدق، ج 3، ص 46.
[3]. ما این متن را از کتاب تاریخ حرم ائمه بقیع، تالیف مرحوم حجة الاسلام و المسلمین« محمد صادق نجمی» با تغییراتی و همچنین با تخریج آدرسها آوردیم.
[4]. به نقل سمهودى در وفاءالوفا، ج 2، ص59. على رغم دقّت نظر و صداقت و امانت در نقل سمهودى، که زبانزد مورّخان است، این مطلب راکه وى از ابن شبه نقل نموده است در نسخه چهار جلدى- که از تاریخ ابن شبه در اختیار ماست- با بررسى مکرر به دست نیامد و دلیل آن همان است که مصحح این کتاب در صفحات اول آن تذکر داده است که نسخه موجود در اختیار وى از نظر خط غیرخوانا و در مطالب و صفحاتش سقط فراوان وجود داشته است.
[5]. اخبار المدینه، ج 1، ص 54.
[6].صدرا:«در جستجوی متون به متن تاریخ مدینه ابن نجار دست نیافتم و در برخی کتب تاریخی دیگر به جای دار علی، دار عقیل آمده است».ذخایر العقبی، ص141.
[7]. وفاء الوفا، ج 2، ص90،دارالکتب العلمیة.
[8]. او خواهر زاده عثمان بن عفان است. در اواخر دوران حیات رسول خدا صلى الله علیه و آله متولّد و در سال 90 ه وفات نموده است.
[9]. الروض الأنف، ج 3، ص 162؛ تاریخ مدینة دمشق، ابن عساکر، ج38،ص49.
[10]. وفاء الوفا، ج 3، ص 103، دارالکتب العلمیة.
[11]. از جملات این وقف نامه است:« وإنّه یقوم على ذلک حسن بن علی … وإن حدث بحسن حدث وحسین حیّ فإنّه إلى حسین بن علی وإنّ حسین بن علی یفعل مثل الذی أمرت به حسناً …».
[12]. محمد صادق نجمی.
[13]. خانه متصل به مسجد گنجایش چنین جمعیتی را نداشته.
[14]. حادثه هجوم به خانه فاطمه زهرا و دستور احراق باب آن حضرت در کتب تاریخى اهل سنّت از جمله در منابع زیر آمده است:تاریخ طبرى، حوادث سال 11 هجرى؛ الإمامة والسیاسه، ج 1، ص 11؛ عقد الفرید، چاپ مصر، ج 3، ص 64؛ تاریخ یعقوبى، ج 2، ص 126؛ شرح نهج البلاغه، ابن ابى الحدید، ج 2، ص 45 و 46 و 56 و 57.