امام صادق علیه السلام –به نقل از پدر خویش– گوید:

هنگامی که، علی علیه‌السلام، سوره “انا انزلناه” را می‌خواند، فرزندانش، حسن و حسین، در نزد او بودند. حسین به پدرش عرض کرد: ای پدر، وقتی تو این سوره را می‌خوانی، شیرینی و حلاوت دیگری از آن حس می‌شود؟

حضرت علی علیه السلام فرمود: ای فرزند پیامبر و ای فرزند من! من از این سوره چیزی می‌دانم که تو (اکنون) نمی‌دانی. چون این سوره فرود آمد، جد تو پیامبر صلی الله علیه و آله مرا خواست. وقتی نزد او رفتم، سوره را خواند، آنگاه دست خویش را به روی شانه راست من نهاد و فرمود: ای برادر و وصی من، و ای ولی امت من پس از من، و ای جنگنده بی امان با دشمنان من… این سوره، پس از من، از آن تو است، و پس از تو، از آن دو فرزند تو است. جبرئیل –که در میان فرشتگان او برادر من است– حوادث یک سال امت مرا (در شب قدر) به من خبر می‌دهد. پس از من این اخبار را به تو خواهد داد. “و لها نور ساطع، فی قلبک و قلوب اوصیائک الی مطلع فجر القائم” – و این سوره، در قلب تو، و در قلب اوصیای تو، همواره، نوری تابناک خواهد افشاند، تا به هنگام طلوع سپیده دمان ظهور قائم.

متن عربی

محمد بن العباس: عن أحمد بن هودة [هوذة]، عن إبراهیم بن إسحاق، عن عبد الرحمن بن إسحاق، عن عبد اللّه بن حماد، عن أبی یحیى الصنعانی، عن أبی عبد اللّه علیه السّلام، قال: سمعته یقول: قال لی أبی محمد علیه السّلام: قرأ علی بن أبی طالب علیه السّلام: إِنّٰا أَنْزَلْنٰاهُ فِی لَیْلَةِ اَلْقَدْرِ و عنده الحسن و الحسین، فقال له الحسین: یا أبتاه کأن بها من فیک حلاوة، فقال له: یا ابن رسول اللّه [و ابنی]إنی أعلم فیها ما لا تعلم، أنها لما نزلت بعث إلیّ جدک رسول اللّه صلّى اللّه علیه و آله، فقرأها علیّ ثم ضرب على کتفی الأیمن و قال:

یا أخی و وصیی و ولیی (على)   أمتی بعدی و حرب أعدائی إلى یوم یبعثون، هذه السورة لک من بعدی ولولدیک [ولولدک]من بعدک، أن جبرئیل أخی من الملائکة أحدث إلیّ أحداث أمتی فی سنتها

 [و اللّه]   و إنه لیحدث ذلک إلیک کأحداث النبوة و لها نور ساطع فی قلبک و قلوب أوصیائک إلى مطلع فجر القائم علیه السّلام