حرام بودن سوارکاری زنان در زمان امام علی
۱۳۹۲/۰۴/۱۹
–
۱۲۸۸۱ بازدید
با سلام ،
شنیده ام که در زمان امام علی ع سوارکاری برای زنان حرام بوده است!
خواستم ببینم چنین حدیثی صحت دارد.
وسندش چیست و کجا؟
واینکه به چه علت حرام بوده؟
در پاسخ نکاتی قابل دقت است .
1. در روایات متعددی از سوارکاری زنان و نشستن آنها بر روی زین منع شده است .
امام صادق(علیه السلام) از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلّم) نقل می کنند: که حضرت از سوار شدن زنان بر زین نهی کرده اند. ( ۱)
نیز می فرمایند: زین مرکب نفرین شده ای برای زنان است. ( ۲)
این دو روایت، بانوان را از نشستن بر زین و سوارکاری نهی می کند و شدت نهی در روایات دوم به حدی است که مرتکب این عمل موردنفرین امام صادق (علیه السلام) قرار گرفته است. امام صادق (علیه السلام) در ضمن روایت دیگری که علائم آخر الزمان را بیان می کنند، چنین فرمودند: « ( در آن زمان) زنان بر زین ها سوار می شوند» . ( ۳)
امیرمؤمنان علی (علیه السلام) در حدیثی با اشاره به این نهی، می فرمایند: « زنان خود را، بر زینها سوار نکنید، که این کار باعث تحریک و تهییج شدن آنان به سمت فساد و گناه می شود. » ( ۴)
2. بنابراین در روایات رسیده از ائمه معصومین (علیهم السلام) از سوارکاری زنان به این دلیل که باعث تحریک هیجان و مسائل غریزی و جنسی آنان و کشیده شدن به سمت فساد و گناه می شود، به شدت نهی و ما را به این واقعیت رهنمون می کنند، که اگر هیجان و غریزه زن تحریک شود، می تواند به مراتب بیشتر از هوسرانی و لذت جویی مردان آسیب زا و ویرانگر باشد.
3. با توجه به تعابیری که در روایات آمده یعنی زین و نشستن بر زین، ودر نظر گرفتن این نکته که در اینجا سوارکاری و نشستن بر اسب و امثال آن خصوصیتی ندارد،بلکه نهی متوجه نشستن بر هر زینی است؛ چه زین اسب و چه زین حیوانات دیگر باشد و یا اینکه زین دوچرخه،موتور سیکلت و وسایل نقلیه مانند آن باشد. به ویژه اینکه وقتی به این مسأله توجه کنیم، در می یابیم که معمولا زین حیوانات بزرگ تر و پهن تر بوده است و زین دوچرخه کوچک تر و باریک تر و میزان تحریک کنندگی در آن بیشتر است.
اگر مروری تاریخی هم به این قضیه داشته باشیم، متوجه می شویم که سیره و روش مسلمانان در صدر اسلام و تا مدت ها پس از آن چنین بوده است ک هدر مسافرت ها و جابجایی ها، خانم ها بر کجاوه سوار می شدند و بر زین حیوانات سوار نمی شدند.
بنابراین اسلام و آموزه های ارزشمند آن، عفت و حیا را بر زن می پسندد و یکی از اموری که آمادگی برای بی عفتی و بی حیایی زن می شود، دوچرخه سواری دختران است. با توجه به ساختار و فیزیک خانم ها، وقتی دختران بر زین دوچرخه سوار می شوند، زمینه ی بروز مشکلات غریزی و جنسی مانند لذت بردن از کشیدن بدن بر زین و در پی آن تمایل به خودارضایی در سنین بعدی پدید می آید؛ که پدیده ای نامطلوب و گناهی بزرگ می باشد. شاید یکی از مصادیق فساد و فجوری که در روایت امام علی (علیه السلام) به آن اشاره شد، همین باشد.
علاوه بر پیامدهای فردی دوچرخه سواری دختران؛ نباید از پیامدهای زیانبار آن در عرصه اجتماع و تهدید امنیت اخلاقی و عفت عمومی جامعه هم غافل ماند. این رفتار بخصوص از سوی دختران نوجوان و جوان در پارک ها و کوچه و خیابان ها با توجه به حالت نشستن بر روی دوچرخه و نوع پوششان، غالبا موجب تحریک نوجوانان و جوانانی می شود، که در آستانه یا اوج بیداری غریزی و تحریک پذیری قرار دارند و نتیجه آن گاهی آزارهای کلامی و سوء استفاده های جسمی است که متوجه دختران بویژه دختر بچه ها می شود.
بر اساس آموزه های اسلامی در برنامه ریزی های تربیتی، آموزشی، اوقات فراغت، سرگرمی، تفریح و ورزش دختران و فرزندانمان ، شایسته است متناسب با فرهنگ دینی خودمان عمل بکنیم و از الگو پذیری و آموزه های اشتباه و آسیب زای، بر اساس فرهنگ تحمیلی بیگانگان دوری کنیم. ( ۵)
1. وسایل الشیعه ج ۲۰ ص ۱۷۸ ، اصول کافی ج ۵ ص ۵۱۶
۲ ٫ وسایل الشیعه ج ۱۱ ص ۴۹۷
۳ ٫ مستدرک الوسایل ج ۱۴ ص ۲۶۱
۴ ٫ وسایل الشیعه ج ۲۰ ص ۱۷۸ ، اصول کافی ج ۵ ص ۵۱۶
۵ ٫ محمد حسن براری
afif.persianblog.ir