محاسبه ی حروف مشدّده در دوائر اباجد

و از جمله مطالبی که افاده فرمودند (علاّمه طباطبایی رحمه الله) – چون خود اهل دعا بود و حشر با کتب ادعیه داشت- این که همه ی حروف مشدّده در دوائر اباجد، یکی حساب می شود مگر کلمه ی جلاله که لام، مکرّر محسوب می گردد و عدد آن شصت و شش است.

(حضرت علاّمه حسن حسن زاده ی آملی حفظه الله/ هزار و یک کلمه/ ج 1/ قسمتی از کلمه ی158 / ص304-315 / ناشر: مؤسّسه ی بوستان کتاب قم/ طبع چهارم/ سال 1386)



کلمه ی جلاله؛ لفظ شریف الله است و عدد کلمه ی الله بر اساس حروف ابجد، شصت و شش می شود.

************************************************************

{اَبجَد} : ا = یک / ب = دو / ج = سه / د = چهار /

{هَوَّز} : ه = پنج / و = شش / ز = هفت /

{حُطّی} : ح = هشت / ط = نه / ی = ده /

{کَلِمَن} : ک = بیست / ل = سی / م = چهل / ن = پنجاه /

{سَعفَص} : س = شصت / ع = هفتاد / ف = هشتاد / ص = نود /

{قَرِشَت} : ق = صد / ر = دویست / ش = سیصد / ت = چهارصد /

{ثَخِّذ} : ث = پانصد / خ = ششصد / ذ = هفتصد /

{ضَظِّغ} : ض = هشتصد / ظ = نهصد / غ = هزار /

به عنوان نمونه اسم مبارک جناب امیرالمؤمنین حضرت وصیّ امام {علی} علیه السّلام بر اساس حروف ابجد می شود:

علی ؛ ع =70 و ل = 30 و ی = 10 = 110 / علی صد و ده

عبّاس ؛ ع = 70 و ب = 2 و ا = 1 و س = 60 = 133 / عبّاس صد و سی و سه

اباصالح ؛ ا = 1 و ب = 2 و ا = 1 و ص = 90 و ا = 1 و ل = 30 و ح = 8 = 133 / اباصالح صد و سی و سه

****************************************



حال مطالبی را از حضرت علاّمه حسن حسن زاده آملی حفظه الله می آوریم :

1- گفته اند که عدد، حکم دندانه ی کلید دارد که به زیاد یا کم نمودن آن، در وا نمی شود : کَمَا قِیلَ : الاَعدَادُ اَروَاحٌ وَ الحُرُوفُ اَشبَاحٌ وَ العَدَدُ کَأَسنَانِ المِفتَاح إِذَا نَقَصَت اَو زَادَت لاَ یَفتَحِ البَاب وَ الزِّیَادَه عَلَی العَدَدِ المَطلُوب اِسرَافٌ وَ النَّقص مِنهُ اِخلاَلٌ ؛ اعداد جان اند و حروف کالبد. مَثَل عدد مثل دندانه های کلید استکه کلید هرگاه دندانه هایش زیادی یا کم گردد، درب را نمی گشاید. افزون بر عدد مطلوب، زیاده روی است و کم کردن از آن تباهی. در اصطلاح علم حروف و اعداددر رشته های ارثماطیقی، حرف را جسم و عددش را روح آن گویند ( نورٌ علی نور ، ص 54 و 152) .

2- شیخ اکبر مُحیی الدّین رحمه الله در الدّر المکنون فی علم الحروف گوید : واضع آن (علم جَفر) امام علی علیه السّلام است به برکت حضرت خاتم صلّی الله علیه و آله و سلّم ( مآثرآثار حضرت علاّمه ، ص 372 ) .

3- جفر، اقیانوس کبیر است و جفر یعنی کتاب آفرینش و جفّار مثل حفّار است، گاهی به گنج می رسد و گاهی تنها رنج است و عاوم اعداد و حروف و اوفاق و زُبُر و بَیِّنات، چون دیگر علوم مُعدّات اند …

( مآثرآثار حضرت علاّمه ، ص 374 ) .

4- … دائره ابتث و ایقغ با هم اخوّت دارند و دائره ابجد و اهطم با هم، و این چهار دائره، از دوائر اساس در علم جفر اند. ( مآثرآثار حضرت علاّمه ، ص 376 ) .

در پایان روایتی را از کشّاف حقائق، حضرت امام جعفر صادق علیه السّلام در تأیید تکرار یک ذکر بر اساس حروف ابجد، می آوریم : (در اسم شریف امام یعنی (( جعفر )) ؛ نیز کلمه ی شریفه ی جفر قرار دارد. )

از امام جعفر صادق علیه السّلام مروی است : در هر کربی توسّل به صاحب لوای سیّد الشّهداء علیه السّلام به عدد نام شریف آن جناب ؛ یا کاشف الکرب عن وجه الحسین علیه السّلام اکشف کربی بحقّ اخیک الحسین 133 بار ( 133 =صد و سی و سه = عبّاس )

( هزار و یک کلمه ، حضرت علاّمه ، ج 7 ، کلمه ی 873 ) .