با سپاس از ارتباط شما با این مرکز به مطلب زیر توجه کنید . 1.      ماجرای حضرت یوسف ع   بر اساس تد بیر و برنامه ریزی   الهی بوده و براساس حکمت خداوند شکل گرفته و دارای اهداف و اسرار و ظرایف بسیاری است و امری شخصی نبوده تا تابع سلیقه و انتخاب محض حضرت یوسف ع باشد .
ابو حمزه ثمالى از امام سجاد ع نقل مى کند که من روز جمعه در مدینه بودم، نماز صبح را با امام سجاد ع خواندم، هنگامى که امام از نماز و تسبیح، فراغت یافت به سوى منزل حرکت کرد و من با او بودم، زن خدمتکار را صدا زد، گفت: مواظب باش. هر سائل و نیازمندى از در خانه بگذرد، غذا به او بدهید، زیرا امروز روز جمعه است.
ابو حمزه مى گوید، گفتم هر کسى که تقاضاى کمک مى کند، مستحق نیست!.
امام فرمود: درست است، ولى من از این مى ترسم که در میان آنها افراد مستحقى باشند و ما به آنها غذا ندهیم و از در خانه خود برانیم، و بر سر خانواده ما همان آید که بر سر یعقوب و آل یعقوب آمد!.
سپس فرمود. به همه آنها غذا بدهید (مگر نشنیده اید) براى یعقوب هر روز گوسفندى ذبح مى کردند، قسمتى را به مستحقان میداد و قسمتى را خود و فرزندانش مى خورد، یک روز سؤال کننده مؤمنى که روزه دار بود و نزد خدا منزلتى داشت، عبورش از آن شهر افتاد، شب جمعه بود بر در خانه یعقوب به هنگام افطار آمد و گفت: به میهمان مستمند غریب گرسنه از غذاى اضافى خود کمک کنید، چند بار این سخن را تکرار کرد، آنها شنیدند، و سخن او را باور نکردند، هنگامى که او مایوس شد و تاریکى شب، همه جا را فرا گرفت برگشت، در حالى که چشمش گریان بود و از گرسنگى به خدا شکایت کرد، آن شب را گرسنه ماند و صبح هم چنان روزه داشت، در حالى که شکیبا بود و خدا را سپاس مى گفت، اما یعقوب و خانواده یعقوب، کاملا سیر شدند، و هنگام صبح مقدارى از غذاى آنها اضافه مانده بود!.
امام سپس اضافه فرمود: خداوند به یعقوب در همان صبح، وحى فرستاد که تو اى یعقوب بنده مرا خوار کردى و خشم مرا بر افروختى، و مستوجب تادیب و نزول مجازات بر تو و فرزندانت شدى … اى یعقوب من دوستانم را زودتر از دشمنانم توبیخ و مجازات مى کنم و این به خاطر آنست که به آنها علاقه دارم!
تفسیر برهان جلد 2 صفحه 243 و نور الثقلین جلد 2 صفحه 411.
2.باید عظمت و بزرگی و شایستگی ها و مقام والای نبوت آن حضرت و نیز لیاقت او برای هدایت مصریان و تدبیر امور ظاهری و باطنی انها از طریق این ماجراها و فراز و نشیب ها و امتحانات الهی روشن می شد و همه رخداداهای این قصه در همین راستای الهی است .
3.اگر حضرت یوسف به مجرد خواسته ناروای زلیخا مصر را ترک کرده و به دیار خود بر می گشت این قصه نا تمام می ماند و برنامه تربیت الهی در مورد حضرت یعقوب و یوسف و برادرانش به نتیجه مطلوب نمی رسید و نیز عفت و پارسایی و پاکدامنی او آشکار نمی گشت و در مقام اتهام قرار می گرفت و هوش و درایت و نیروی تدبیر و کشورداری و مقام عظیم نبوت و رسالت او اشکار نمی شد و اهداف الهی مورد نظر این داستان تامین نمی گشت .
 
3.     از ایه 22 سوره مبارکه یوسف ع استفاده می شود که ان حضرت بعد از رسیدن به مرحله بلوغ و استحکام جسمی و روحی به مقام نبوت رسید :
وَ لَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُ آتَیْناهُ حُکْماً وَ عِلْماً وَ کَذلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ ؛ و هنگامى که به مرحله بلوغ و قوت رسید ما حکم و علم به او دادیم و اینچنین نیکوکاران را پاداش مى دهیم.
اشد از ماده شد به معنى گره محکم است و در اینجا اشاره به استحکام جسمانى و روحانى مى باشد. منظور از حکم و علم که در آیه بالا مى فرماید ما آن را پس از رسیدن یوسف به حد بلوغ جسمى و روحى به او بخشیدیم، یا مقام وحى و نبوت است چنان که بعضى از مفسران گفته اند و یا اینکه منظور از حکم، عقل و فهم و قدرت بر داورى صحیح که خالى از هوا پرستى و اشتباه باشد و منظور از علم، آگاهى و دانشى است که جهلى با آن توام نباشد، و هر چه بود این حکم و علم دو بهره ممتاز و پر ارزش الهى بود که خدا به یوسف بر اثر پاکى و تقوا و صبر و شکیبایى و توکل داد، که همه اینها در کلمه محسنین جمع است.
تفسیر نمونه، ج 9، ص: 361
4. فَلَمَّا ذَهَبُوا بِهِ وَ أَجْمَعُوا أَنْ یَجْعَلُوهُ فِی غَیابَتِ الْجُبِّ وَ أَوْحَیْنا إِلَیْهِ لَتُنَبِّئَنَّهُمْ بِأَمْرِهِمْ هذا وَ هُمْ لا یَشْعُرُونَ ( یوسف- 15 )
هنگامى که او را با خود بردند، و تصمیم گرفتند وى را در مخفى گاه چاه قرار دهند، (سرانجام مقصد خود را عملى ساختند) و به او وحى فرستادیم که آنها را در آینده از این کارشان با خبر خواهى ساخت در حالى که آنها نمى دانند!
منظور از وحی خداوند بر حضرت یوسف ع در این آیه شریفه به قرینه آیه 22 همین سوره که گذشت وحى نبوت نبود بلکه الهامى بود به قلب یوسف براى اینکه بداند تنها نیست و حافظ و نگاهبانى دارد، این وحى نور امید بر قلب یوسف پاشید و ظلمات یاس و نومیدى را از روح و جان او بیرون کرد.