ضرورت حضور زن در جامعه را عقل و شرع تشخیص می‌‌دهند. با توجه به این که زن، انسان است و انسان موجودی اجتماعی بالطبع است، به طور کلی زندگی او در کنار مرد در جامعه با حفظ شرایط ایمن بسیار بدیهی است. فعالیت‌های اجتماعی زن هرگاه با فضایل انسانی او و ویژگی‌های جنسیّتی او منافات نداشته باشد جایز است. همان‌گونه که مرد هم هر نوع فعالیتی را در جامعه نمی‌‌تواند داشته باشد، یعنی فعالیتی که با ارزش‌های انسانی او و ویژگی‌های مردانه اش منافات دارد برای او جایز نیست.

به عنوان مثال: زن باید برای پرداختن به امور اقتصادی لازم خود، با حفظ سلامت خویش و… به اجتماع پا نهد که بسیار بدیهی است ولی آنچه که این حضور را بی‌خطر می‌‌نماید رعایت حدود و حجاب اسلامی است.

اسلام برای بیمه شدن زن از حوادث و آسیب های اجتماعی، حجاب و عفاف را لازم شمرده است. البته بایستی توجه داشت که زن اولویت‌هایی را که اسلام براساس شخصیت، منزلت و استعدادهای او در نظر گرفته است خوب تشخیص دهد تا بتواند در صورت تعارض حقوق و تکالیف، بهترین ها را انتخاب کند. به عنوان مثال: اگرچه حضور اجتماعی زن در برخی مشاغل اجتماعی امکان داشته باشد، ولی باید توجه داشت که، زن با نگرش اسلامی و اهداف متعالی دنیوی و اخروی، تشخیص می‌‌دهد که جایگاه مادری، همسری و کدبانویی، ارزشی بالاتر دارد که در صورت تعارض آن‌ها با برخی مشاغل اجتماعی، بایسته است آن جایگاه‌های مقدس مقدم گردد و در صورت عدم تعارض، پرداختن به آن‌ها جایز و حتی ارزشمند است.