خانه » همه » مذهبی » حضور امام خمینی در جنگ

حضور امام خمینی در جنگ


حضور امام خمینی در جنگ

۱۳۹۵/۰۳/۱۵


۷۵۸ بازدید

یک شبهه ای که برخی مطرح می کنند این است که چرا امام خمینی (ره) در زمان جنگ خود به جبهه نرفتند در حالی که در سیره رسول خدا (ص) بوده است که ایشان خود در جنگ ها شرکت می کردند و در خط مقدم هم بودند؟

پیرامون عدم حضور امام خمینی(ره) در جبهه و مقایسه آن با عملکرد پیامبر(ص) در این زمینه گفتنی است: نقش فرمان‌دهی در جنگ به تبع دوران‌های مختلف، متفاوت می باشد؛ در دوران پیامبر(ص) و ائمه(ع) به دلیل شرایط خاص آن دوران که حتی اختصاص به پیامبر هم نداشته است، جنگ‌ها به گونه‌ای بوده که فرمانده سپاه لازم است به صورت مستقیم در صحنه حاضر باشد اما آیا این به این معنی است که خود هم در مصاف مستقیم با دشمن قرار می‌گرفته؟ غیر از جنگ احد و شرایط ویژه‌ای که در آن به وجود آمد، در تاریخ نداریم که پیامبر(ص) به عنوان فرمانده سپاه اسلام اقدام به جنگ تن به تن با دشمن کرده باشند. حضرت به عنوان فرمانده سپاه به طراحی تاکتیک‌های نظامی می‌پرداختند که این امر در سایر مناطق جهان در آن روزگار هم بوده است. اگر چه منش پیامبر به دلیل مردمی بودن و الهی بودن مکتب، از بسیاری از تکبرها و حریم‌های مادی و قدرتی به دور بوده است ولی این روش به عنوان یک سبک و شیوه مهم نظامی در آن دوران مطرح است. اما امروزه به دلیل وسعت یافتن ابزارآلات ارتباطی فرماندهی نظامی و از سوی دیگر پیچیده شدن مسئله حکومت داری و لزوم هدایت کل کشور و توجه به ابعاد مختلف آن حتی در شرایط جنگی، دیگر مستلزم حضور مستقیم حاکم در میدان نبرد نیست. این امر در رده‌های مختلف قابل مشاهده است. فرمانده لشکر فرمانده تیپ و … با توجه به رده‌های خود ساختارهای ویژه‌ای را در یک عملیات نظامی دارا هستند. به ندرت مشاهده می‌شود که یک فرمانده لشکر در طی یک عملیات در خط مقدم مبارزه قرار گیرد چرا که وظیفه او هدایت کل عملیات است که لازم است از بیرون این هدایت صورت گیرد و چه بسا حضور مستقیم و مخاطرات آن یا غفلت از سایر مسائل، موجب شکست یک عملیات گردد.
در مورد امام خمینی(ره) هم وضع به این گونه است. بنابراین عدم حضور امام در خط مقدم جبهه‌ها به معنی عدم متابعت از روش معصومین یا بیم از کشته‌شدن نیست. در دوران قبل از انقلاب اقدامات امام تا حدی بوده که اطرافیان ایشان خطر ترور را برای ایشان کاملاً مسلم می‌دیدند، ولی امام به شهادت اطرافیان ذره‌ای ترس جان نداشته و مطابق وظیفه و تکلیف الهی‌شان عمل می‌کردند. به طور کل، تبعیت از معصوم به معنی عمل کردن کامل مطابق روش ایشان نیست بلکه آن‌چه مهم است الگوگیری از سیره و منش معصومین است. آیا به ذهن متبادر می‌شود که چون پیامبر با شتر مسافرت می‌کردند اگر ما هم بخواهیم تبعیت کنیم باید از شتر برای مسافرت استفاده کنیم؟ هرگز. معنای فرا زمانی بودن احکام اسلامی به این معنی است که باید مطابق مقتضیات روز از مکتب واندیشه اسلامی پیروی کرد. غیر از این‌که در این مسئله مورد نظر شما نکته دیگری نیز وجود دارد و آن این‌که در زمان جنگ و بحران‌های موجود در نظام، اگر سلامت حضرت امام با مشکلی مواجه می‌شد، این امکان وجود داشت که اصل نظام جمهوری اسلامی از بین برود. چه اینکه بسیاری از دشمنان انقلاب برای این مسئله روزشماری می‌کرند. بنابراین لازم بود که علی‌رغم میل باطنی حضرت امام تمهیدات ویژه‌ای برای محافظت از جان ایشان به عمل آید. حضور در جبهه‌های جنگ این امکان را برای دشمن فراهم می‌کرد تا بتواند به راحتی به نظام اسلامی ضربه زده و انقلاب نوپای اسلامی ایران را در نطفه از بین ببرد. فلسفه حضور در جبهه، رهبری و هدایت است که این در جبهه های جنگ بدون حضور فیزیکی هم عملی بود، وسائل ارتباط جمعی همه جا را به حضور تبدیل نموده است.

ممکن است این مطالب هم برای شما مفید باشد:

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد