با مراجعه به کتب تاریخى کهن و آثار نویسندگان معاصر، چنین بدست مى آید که جناب لیلا در کربلا نبوده اند. استاد شهید مرتضى مطهرى مسأله حضور لیلا در کربلا و در نتیجه افسانه ها و قصه هایى که در مورد وى نوشته شده را، به عنوان یکی از موارد تحریف در تاریخ کربلا، ذکر کرده است و آن را با استدلال رد مى نماید. (مرتضى مطهرى، حماسه حسینى، ج 1، ص 26 ـ 27، چاپ بیست و یکم، قم: انتشارات صدرا، 1373 ش). محدث قمى مى گوید: «ظاهر آن است که لیلا در کربلا نبوده و من بودن او را در کتب معتبر ندیدم.(شیخ عباس قمى، متنهى الآمال، ص 375). در جاى دیگر مى نویسد: در کتب معتبر ذکرى از بودن لیلا در کربلا و یا در کوفه و شام نیست.( همان، ص 541). همچنین از سخن قاتل حضرت على اکبر که مى گوید: «على آثام العرب ان مرّبى یفعل مثل ما کان یفعل ان لم اثعکه اباه» (طبرى، محمد بن جدید; تاریخ الامم و الملوک و تاریخ الطبرى، ج 4، چاپ پنجم، بیروت: مؤسسه اعلمى اللمطبوعات، 1409 ِ، ص 340( گناه تمامى عرب به گردن من اگر این جوان از کنار من بگذرد و پدر را به عزایش داغدار نسازم .در حالى که در عرف چنین مى گویند که «مادرش را به عزایش بنشانم»; امّا وى فقط از پدرش یاد مى کند; می توان چنین استفاده کرد که نه تنها لیلا در کربلا نبوده بلکه اصلا در قید حیات نبوده است. مورخ معروف، مرحوم دکتر محمد ابراهیم آیتى در این زمینه مى نگارد: از مادر على اکبر، یعنى لیلا، دختر ابى مُرّة بن مسعود هم نامى در جریان فاجعه کربلا به میان نیامده است و هیچ نمى دانم که ایشان در این تاریخ زنده بوده است یا نه… (از همسران امام) تنها کسى که در این سفر همراه امام(علیه السلام) بوده (رباب) دختر امرؤ القیس بود.»( دکتر محمد ابراهیم آیتى، بررسى تاریخ عاشورا، ص 123 (.