نقش زنان در حکومت امام زمان(ع)؛ ا

حضور ۵۰ زن در میان یاران امام عصر(ع)/ رجعت ۴۰۰ زن همراه عیسی(ع)

با آفرینش زن برگ زرّینى به برگ هاى زرّین عالم وجود افزوده شد؛ چرا که زن مظهر جمال و جلال خداوند بود که باید شناخته مى شد. این نور الهى از آغاز آفرینش تاکنون دوران هاى تلخ و شیرینى سپرى کرده است. گاه همراه با حرکت انبیاى الهى گام در گام پیامبران خدا گذارده و دوشادوش مردان صالح، از پیامبر زمان خود حمایت کرده است؛ امروز نیز بانوان همانند بسیارى از مردم به آینده مى اندیشید؛ به یک انقلاب جهانى و یک حکومت موعود، که چگونه در برابر قدرت هاى بزرگ غلبه پیدا مى کند! آیا برنامه هاى او چیست؟ چه کسانى با او همکارى مى کنند و زنان در آن زمان چه نقشى دارند؟ دشمنانش چه کسانى اند وراز ورمز موفقیتش در گرو چیست؟

در این مجال به نقش زنان در حکومت امام زمان برگرفته از کتاب “نقش زنان در حکومت امام زمان” نوشته آیت الله طبسی می پردازیم.

نقش زنان در حکومت امام زمان(ع)

حال سزاوار است بدانیم زنان در حکومت قائم آل محمد(ع) چه مى کنند، چه کسانى هستند، چند نفرند، از کجا مى آیند وچه مسؤولیتى بر عهده دارند. بر اساس برخى از روایات، حضور ونقش این زنان از نظر زمان وموقعیت، چهار گونه است:

الف: حضور پنجاه زن در بین یاران امام

اولین گروه از زنانى که به محضر امام زمان مى شتابند آنهایند که در آن ایّام مى زیسته اند و همانند دیگر یاران امام(ع) به هنگام ظهور در حرم امن الهى به خدمت امام(ع) مى رسند. در این باره دو روایت وجود دارد:روایت اول: امّ سلمه ضمن حدیثى درباره علائم ظهور، از پیامبر روایت کرده است که فرمود: (یعوذ عائذ من الحرم فیجتمع الناس الیه کالطیر الوارده المتفرقه حتى یجتمع الیه ثلاث مأة واربعة عشر رجلاً فیه نسوة فیظهر على کل جبار وابن جبار…).

یعنى: در آن هنگام پناهنده اى به حرم امن الهى پناه مى آورد ومردم همانند کبوترانى که از چهار سمت به یک سو هجوم مى برند به سوى او جمع مى شوند تا اینکه در نزد آن حضرت سیصد وچهارده نفر گرد آمده که برخى از آنان زن مى باشند که بر هر جبار وجبار زاده اى پیروز مى شود.

روایت دوم: جابربن یزید جعفى، ضمن حدیث مفصلى از امام باقر(ع) در بیان برخى نشانه هاى ظهور نقل کرده که: (و یجیى ء والله ثلاث مأة وبضعة عشر رجلاً فیهم خمسون امراة یجتمعون بمکة على غیر میعاد قزعاً کقزع الحزیف یتبع بعضهم وهى الایة التى قال الله اینما تکونوا یأت بکم الله جمیعاً ان الله على کل شى ء قدیر…).

به خدا سوگند، سیصد وسیزده نفر مى آیند که پنجاه نفر از این عده زن هستند که بدون هیچ قرار قبلى در مکه کنار یکدیگر جمع خواهند شد. این است معناى آیه شریفه: هر جا باشید خداوند همه شما را حاضر مى کند. زیرا او بر هر کارى توانا است.

پنجاه زن از سیصد و سیزده نفر!

نکته شگفت در این دو روایت این است که مى فرماید: سیصد وسیزده مرد گرد آیند که پنجاه نفر ایشان زن هستند!

دوم آنکه: در روایتى که نام یاران برشمرده شده است نام هیچ زنى وجود ندارد.

در پاسخ این شبهه مى توان گفت: این چند نفر در زمره همان سیصد وسیزده نفر هستند؛ زیرا اولاً امام(ع) مى فرماید: (فیهم). یعنى در این عده پنجاه زن مى باشد.

دوم: شاید تعبیر مردان بدین سبب باشد که بیشتر این افراد مرد هستند و این کلمه از باب فزونى عدد مردان، چنین ذکر شده است.

سوم: اگر مقصود همراهىِ خارج از این عده بود امام مى فرمود: (معهم)، نه اینکه بفرماید (فیهم). زیرا این سیصد وسیزده نفر مانند عدد اصحاب بدر برشمرده شده اند وهمه یاران وفرماندهان عالى رتبه واز نظر مقام وقدرت در حد بسیار بالایى هستند که برخى با ابر جا به جا مى شوند واینها بدون شک با بقیه مردم آن زمان فرق بسیار دارند. بنا بر این اگر بگوییم آنها جزو همان سیصد وسیزده نفر هستند رتبه وموقعیت ویژه قائل شده واگر در زمره یاران دیگر حضرت هستند از امتیاز کمترى برخوردارند.

ب: زنان آسمانى

دسته دوم چهارصد بانوى برگزیده هستند که خداوند براى حکومت جهانى حضرت ولى عصر(ع) در آسمان ذخیره کرده است و با ظهور آن حضرت به همراه حضرت عیسى(ع) به زمین مى آیند.

ابوهریره از پیامبر(ص) روایت کرده که: (ینزل عیسى بن مریم على ثمان ماة رجل واربع مائة اِمرأة خیار من على الارض وأصلح من مضى).عیسى بن مریم به همراه هشتصد مرد وچهارصد زن از بهترین وشایسته ترین افراد روى زمین فرود خواهد آمد.

در اینکه این زنان از امتهاى پیشین هستند یا امت اسلامى زمان پیامبر(ص) و معصومین قدس سرهما هستند یا از دورانهاى مختلف، واز چه زمان وبه چه علت به آسمان برده شده اند وبراى عهده دارى منصبى در حکومت حضرت مى آیند یا براى مسایل دیگر؟ اینها پرسش هایى است که این حدیث از آن چیزى نمى گوید.

ج: رجعت زنان

سومین گروه از یاوران حضرت بقیة الله(ع) زنانى هستند که خداوند به برکت ظهور امام زمان آنها را زنده خواهد کرد وبار دیگر به دنیا رجعت خواهند نمود. این گروه دو دسته اند: برخى با نام ونشان از زنده شدنشان خبر داده شده وبرخى دیگر فقط از آمدنشان سخن به میان آمده است.

پیش از ادامه بحث، عقیده شیعه نسبت به رجعت را بررسى مى کنیم.

یکى از عقاید مسلّم شیعه این است که همزمان با ظهور مهدى آل محمد(ع) برخى از پیامبران مانند حضرت خاتم الانبیاء ومعصومین قدس سرهما همانند امیرمؤمنان(ع) و امام حسین(ع) وبرخى از مؤمنان حقیقى وپیروان اهل بیت به اذن پروردگار زنده خواهند شد وبار دیگر به دنیا باز مى گردند. بازگشت این عده نه تنها غیر ممکن نیست بلکه از نظر قرآن کریم این پدیده امرى مسلم است که آیات متعددى از آن سخن گفته است. در سوره بقره مى خوانیم:

آیا ندیدى جمعیتى را که از ترس مرگ از خانه هاى خود فرار کردند وآنان هزاران نفر بودند! خداوند به آنها گفت بمیرید. سپس خدا آنها را زنده کرد وماجراى زندگى دوباره آنهارا درس عبرتى براى آیندگان قرار داد… .

همچنین قرآن کریم در آیه اى دیگر مى فرماید: یا همانند کسى که از کنار یک آبادى (ویران شده) عبور کرد، در حالى که دیوارهاى آن به روى سقفها فرو ریخته بود و(اجساد واستخوان هاى اهل آن در هر سو پراکنده بود. او با خود) گفت: چگونه خداوند آنها را پس از مرگ زنده مى کند! (در این هنگام) خدا او را یکصد سال میراند، سپس زنده کرد وبه او گفت: چه قدر درنگ کردى؟ گفت: یک روز یا بخشى از یک روز. فرمود: نه بلکه یکصد سال درنگ کردى. نگاه کن به غذا ونوشیدنى خود (که همراه داشتى وبا گذشت سالها) هیچ گونه تغییر نیافته است؛ ولى به الاغ خود نگاه کن (که چگونه از هم متلاشى شده است. این زنده شدن تو پس از مرگ، هم براى اطمینان خاطر تو است وهم) براى اینکه تو را نشانه براى مردم قرار دهیم. اکنون به استخوان هاى مرکب خود نگاه کن که چگونه آنها را برداشته، به هم پیوند مى دهیم وگوشت بر آن مى رویانیم. هنگامى که این حقایق بر او آشکار شد، گفت: مى دانم خدا بر هر کارى توانا است.

سید مرتضى علم الهدى در این باره مى نویسد: علت اینکه شیعه عقیده دارد که خداوند در موقع ظهور امام زمان(ع) برخى از مردگان را زنده مى گرداند این است که به ثواب یارى امام زمان نایل شوند ودولت حق آل محمد را که در انتظار آن بوده اند از نزدیک شاهد باشند وتا انتقام عده اى از ظالمان را به چشم ببینند واز ظهور حق واعتلاى کلمه توحید لذت ببرند.

در منابع معتبر اسلامى نام سیزده زن یاد مى شود که به هنگام ظهور قائم آل محمد(ص) زنده خواهند شد ودر لشکر امام زمان به مداواى مجروحان جنگى وسرپرستى بیماران خواهند پرداخت.

طبرى در دلائل الامامة، از مفضل بن عمر نقل کرده که امام صادق فرمود: همراه قائم (آل محمد(ص)) سیزده زن خواهند بود. گفتم آنها را براى چه کارى مى خواهد؟

فرمود: به مداواى مجروحان پرداخته، سرپرستى بیماران را به عهده خواهند گرفت. عرض کردم: نام آنها را بفرمایید.

فرمود: قنواء، دختر رشید هجرى، ام ایمن، حبابه والبیه، سمیه، مادر عمار یاسر، زبیده ام خالد احمسیّه، ام سعید حنفیه، صیانه ماشطه، ام خالد جهنّیه.

صیانه ماشطه در زمان حضرت موسى مى زیسته است ومادر عمار یاسر در ابتداى بعثت به شهادت رسید. حبابه در زمان على(ع) وقنواء در زمان امام حسن وامام حسین(ع) وبقیه در زمان هاى دیگر زندگى مى کرده اند.

این گروه سیزده نفرى رجعت خواهند کرد وخداوند براى قدردانى از آنها، به برکت امام زمان آنها را زنده خواهد کرد.

در این روایت امام صادق(ع) از آن سیزده زن فقط نام نه نفر را یاد مى کند. در کتاب خصایص فاطمى به نام نسیبه، دختر کعب مازینه، ودر کتاب منتخب البصائر به نام وتیره وأحبشیه اشاره شده است.

جز این سه نفر، نام دیگرى به میان نیامده است.

منبع: کتاب “نقش زنان در حکومت امام زمان” نوشته طبسی