قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
۱۳۹۵/۰۸/۱۳
–
۳۶۳ بازدید
در زمان حضرت علی ایشان شرط کردند که کسانی که در غزوات پیامبر شرکت کردند مزد خود را از خدا بگیرند خود میدانید دلیل این بود که از حضرت علی زیاده نخواهند ولی معاویه بر عکس عمل میکرد آیا امروز خون مردم را به خاطر جنگ رفتن بعضی افراد در شیشه نکرده اید بعد میگویید عدل علی
این که اجر و پاداش جهاد و سایر اعمال صالح با خداوند متعال است هیچ منافاتی با لزوم حمایت و رسیدگی به مجاهدان و ایثارگران و وظیفه حکومت اسلامی در قبال آنها ندارد.
اجرای عدل و قسط که یکی از مهمترین وظایف حکومت اسلامی در جامعه می باشد اقتضا می کند که به هر فردی از افراد جامعه براساس میزان خدمات و اقداماتی که برای جامعه انجام می دهد, توجه شده و حق متناسب خود را دریافت نماید. بر این اساس ، مجاهدانی که جان بر کف نهاده و با ایثار و فداکاری خود امنیت ملی , تمامیت ارضی , منافع ملی کشور اسلامی را از هجوم بیگانگان به قیمت جان خود یا قسمتی از اعضای بدن خود یا از دست دادن بهترین سال های خود در زندان های دشمن ، تأمین نموده اند براساس عدل و انصاف ، حکومت اسلامی باید متولّی امور زندگانی آنها و جبران خسارت های وارده باشد. چنانکه حضرت علی علیه السلام در فرمان خود به مالک اشتر می نویسد: « هرگاه کسی از سپاه تو به درجه شهادت رسید و یا شخصی از دشمنانت در اثر قتل و جرح به گرفتاری شدید مبتلا گردید در این صورت همانند وصی دلسوز و مورد اعتماد کارهای خانواده آنان رااداره کن تا اثر فقدانش در میان اهل بیت او ظاهر نگردد.», (بحارالانوار, ج 77, ص 251 )
در نظر قرآن کریم مجاهدان با کسانی که در خانه نشستند ، مساوی نیستند « لا یَسْتَوِی الْقاعِدُونَ مِنَ الْمُؤْمِنینَ غَیْرُ أُولِی الضَّرَرِ وَ الْمُجاهِدُونَ فی سَبیلِ اللّهِ بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ فَضَّلَ اللّهُ الْمُجاهِدینَ بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ عَلَى الْقاعِدینَ دَرَجَةً وَ کُلاًّ وَعَدَ اللّهُ الْحُسْنى وَ فَضَّلَ اللّهُ الْمُجاهِدینَ عَلَى الْقاعِدینَ أَجْرًا عَظیمًا» «مؤمنان خانه نشین که زیان دیده نیستند با آن مجاهدانى که با مال و جان خود در راه خدا جهاد مى کنند یکسان نمى باشند. خداوند، کسانى را که با مال و جان خود جهاد مى کنند به درجه اى بر خانه نشینان مزیت بخشیده، و همه را خدا وعده نیکو داده، و مجاهدان را بر خانه نشینان به پاداشى بزرگ، برترى بخشیده است» « سوره نساء، آیه 95»
سیره حضرت امیر المؤمنین علیه السلام در طول حیاتشان همواره بر توجه کامل به امور خانواده های شهدا و ایثارگران و نیازهای آن ها استوار بوده است .نمونه آن داستان معروفی است که حضرت به زن و فرزند یکی از شهدا در آوردن آب و طبخ نان کمک می‌کند و حتی صورت به آتش تنور گرفته و از بی خبری حکومت از این خانواده ناراحت است. همچنین در پیمان صلح امام حسن آمده است : « معاویه مؤظف است همواره از خراج مبلغ یک میلیون درهم تسلیم امام حسن (ع ) نماید تا میان بازماندگان شهدای جنگ جمل و صفین که در رکاب علی (ع ) کشته شده اند تقسیم شود». بنا بر آموزه های اسلامی هرگونه کوتاهی در رسیدگی به امور این عزیزان ظلم به حقوق مسلم آنان بوده و منافی عدل و قسط می باشد چگونه می توان کسانی را که در راه تأمین امنیت و آسایش دیگران و حفظ کیان اسلامی بهترین شخص خود را که از همه لحاظ تأمین کننده زندگی آنها بوده از دست داده اند یا معلول و مجروح شده اند یا بهترین سال های عمر خود را در زندان های دشمن یا در جبهه ها از دست داده اند و خود و خانواده اش گرفتار عقب ماندگی اقتصادی , تحصیلاتی و… شده اند را با افرادی مرفه که در پشت جبهه ها در سایه امنیت و آرامش ناشی از فداکاری این عزیزان به زندگی خود پرداخته و از همه مواهب دولت اسلامی برخوردار شده اند را مساوی دانست . ؟!
صرف نظر از آموزه های دینی ، وجدان انسانی نیز حکم می کند که در برابر فداکاری و ایثار گروهی برای برقراری امنیت در کشور ، بی تفاوت نبود و آنان را مورد حمایت قرار داد . امنیت و آسایش امروز کشور و پیشرفت آن مرهون ایثارگری و فداکاری این افراد است که نمی توان نسبت به آن غفلت ورزید ، امروز در برخی کشورهای اروپایی ، سربازان آنها به عنوان قهرمانان ملی مورد تقدیر قرار گرفته و مورد حمایت دولت قرار دارند .
ضمن اینکه تعداد این افراد در کشور ، نسبت به منابع و درآمدهای کشور چندان زیاد نیست که توجه و رسیدگی به این افراد ، موجب تضییع حقوق دیگران شود مقایسه نظام جمهوری اسلامی با حکومت معاویه ، بی انصافی است زیرا نظام جمهوری اسلامی بر پایه فرهنگ ناب اسلامی شکل گرفته و به دنبال اجرای احکام و تعالیم اسلامی است و با حکومت ظالمانه و ستمگر معاویه که آشکارا احکام اسلامی را زیر پا گذاشته و کمر به محو ارزش های اسلامی و احیای ارزش های جاهلی بسته بود ، بسیار متفاوت است . البته این بدان معنا نیست که نظام جمهوری اسلامی توانسته است ، حکومت اسلامی کامل را برپا نماید ، بلکه نظام جمهوری اسلامی تلاش نموده در مسیر تحقق اهداف اسلامی گام بردارد و فاصله آن با نظام مطلوب اسلامی نیز باید مورد توجه قرار بگیرد . همانگونه که حضرت امام فرمودند: « اینجانب هیچگاه نگفته و نمی گویم که امروز در این جمهوری به اسلام بزرگ با همه ابعادش عمل می شود و اشخاصی از روی جهالت و عقده و بی انضباطی بر خلاف مقررات اسلام عمل نمی کنند ، لکن عرض می کنیم که قوه مقننه و قضائیه و اجرائیه با زحمات جان فرسا کوشش در اسلامی کرد این کشور می کنند و ملت ده ها میلیونی نیز طرفدار و مددکار آنان هستند.» (وصیت نامه الیه – سیاسی امام خمینی (ره) ، قم:دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه ،1380،ص22)
مقام معظم رهبری نیز فرمودند: « ما همیشه می گوییم، بارها گفتیم که ما نتوانستیم خواسته‌هاى اسلام را به‌طور کامل تحقّق ببخشیم، این قطعى است؛ امّا ما راه زیادى در این زمینه طى کردیم. ما نتوانستیم عدالت اجتماعى را به‌طور کامل در این کشور به‌وجود بیاوریم امّا خیلى از راه را جلو آمدیم. نباید اینها ندیده گرفته بشود. یک‌روزى همه ثروت این کشور صرف تعدادى خانواده‌هاى اشرافى [مى‌شد] و احیاناً سرریز آن به چند شهر بزرگ می رسید؛ امروز اقصى نقاط کشور برخوردار از خیرات این کشورند. این حرکت عظیم، حرکت به سمت عدالت اجتماعى، حرکت به سمت اخلاق اسلامى [وجود دارد]. حالا می شنویم گاهى اوقات راجع به اخلاق حرف زده می شود، انتقاد می کنند؛ بله؛ با آن اخلاق اسلامى مطلوب، امروز ما فاصله داریم، در این شکّى نیست؛ امّا ما خیلى پیش رفتیم، راه زیادى را ملّت ایران طى کردند، اینها را ندیده نگیرند… بله، البتّه راه طولانى‌اى در پیش داریم؛ ما به آرمانهایمان هنوز نرسیده‌ایم؛ آرمانهاى اسلامى خیلى بالاتر از این حرفها است. » (بیانات در دیدار مردم قم به مناسبت سالروز قیام نوزدهم دی ، 93/10/17)
اجرای عدل و قسط که یکی از مهمترین وظایف حکومت اسلامی در جامعه می باشد اقتضا می کند که به هر فردی از افراد جامعه براساس میزان خدمات و اقداماتی که برای جامعه انجام می دهد, توجه شده و حق متناسب خود را دریافت نماید. بر این اساس ، مجاهدانی که جان بر کف نهاده و با ایثار و فداکاری خود امنیت ملی , تمامیت ارضی , منافع ملی کشور اسلامی را از هجوم بیگانگان به قیمت جان خود یا قسمتی از اعضای بدن خود یا از دست دادن بهترین سال های خود در زندان های دشمن ، تأمین نموده اند براساس عدل و انصاف ، حکومت اسلامی باید متولّی امور زندگانی آنها و جبران خسارت های وارده باشد. چنانکه حضرت علی علیه السلام در فرمان خود به مالک اشتر می نویسد: « هرگاه کسی از سپاه تو به درجه شهادت رسید و یا شخصی از دشمنانت در اثر قتل و جرح به گرفتاری شدید مبتلا گردید در این صورت همانند وصی دلسوز و مورد اعتماد کارهای خانواده آنان رااداره کن تا اثر فقدانش در میان اهل بیت او ظاهر نگردد.», (بحارالانوار, ج 77, ص 251 )
در نظر قرآن کریم مجاهدان با کسانی که در خانه نشستند ، مساوی نیستند « لا یَسْتَوِی الْقاعِدُونَ مِنَ الْمُؤْمِنینَ غَیْرُ أُولِی الضَّرَرِ وَ الْمُجاهِدُونَ فی سَبیلِ اللّهِ بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ فَضَّلَ اللّهُ الْمُجاهِدینَ بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ عَلَى الْقاعِدینَ دَرَجَةً وَ کُلاًّ وَعَدَ اللّهُ الْحُسْنى وَ فَضَّلَ اللّهُ الْمُجاهِدینَ عَلَى الْقاعِدینَ أَجْرًا عَظیمًا» «مؤمنان خانه نشین که زیان دیده نیستند با آن مجاهدانى که با مال و جان خود در راه خدا جهاد مى کنند یکسان نمى باشند. خداوند، کسانى را که با مال و جان خود جهاد مى کنند به درجه اى بر خانه نشینان مزیت بخشیده، و همه را خدا وعده نیکو داده، و مجاهدان را بر خانه نشینان به پاداشى بزرگ، برترى بخشیده است» « سوره نساء، آیه 95»
سیره حضرت امیر المؤمنین علیه السلام در طول حیاتشان همواره بر توجه کامل به امور خانواده های شهدا و ایثارگران و نیازهای آن ها استوار بوده است .نمونه آن داستان معروفی است که حضرت به زن و فرزند یکی از شهدا در آوردن آب و طبخ نان کمک می‌کند و حتی صورت به آتش تنور گرفته و از بی خبری حکومت از این خانواده ناراحت است. همچنین در پیمان صلح امام حسن آمده است : « معاویه مؤظف است همواره از خراج مبلغ یک میلیون درهم تسلیم امام حسن (ع ) نماید تا میان بازماندگان شهدای جنگ جمل و صفین که در رکاب علی (ع ) کشته شده اند تقسیم شود». بنا بر آموزه های اسلامی هرگونه کوتاهی در رسیدگی به امور این عزیزان ظلم به حقوق مسلم آنان بوده و منافی عدل و قسط می باشد چگونه می توان کسانی را که در راه تأمین امنیت و آسایش دیگران و حفظ کیان اسلامی بهترین شخص خود را که از همه لحاظ تأمین کننده زندگی آنها بوده از دست داده اند یا معلول و مجروح شده اند یا بهترین سال های عمر خود را در زندان های دشمن یا در جبهه ها از دست داده اند و خود و خانواده اش گرفتار عقب ماندگی اقتصادی , تحصیلاتی و… شده اند را با افرادی مرفه که در پشت جبهه ها در سایه امنیت و آرامش ناشی از فداکاری این عزیزان به زندگی خود پرداخته و از همه مواهب دولت اسلامی برخوردار شده اند را مساوی دانست . ؟!
صرف نظر از آموزه های دینی ، وجدان انسانی نیز حکم می کند که در برابر فداکاری و ایثار گروهی برای برقراری امنیت در کشور ، بی تفاوت نبود و آنان را مورد حمایت قرار داد . امنیت و آسایش امروز کشور و پیشرفت آن مرهون ایثارگری و فداکاری این افراد است که نمی توان نسبت به آن غفلت ورزید ، امروز در برخی کشورهای اروپایی ، سربازان آنها به عنوان قهرمانان ملی مورد تقدیر قرار گرفته و مورد حمایت دولت قرار دارند .
ضمن اینکه تعداد این افراد در کشور ، نسبت به منابع و درآمدهای کشور چندان زیاد نیست که توجه و رسیدگی به این افراد ، موجب تضییع حقوق دیگران شود مقایسه نظام جمهوری اسلامی با حکومت معاویه ، بی انصافی است زیرا نظام جمهوری اسلامی بر پایه فرهنگ ناب اسلامی شکل گرفته و به دنبال اجرای احکام و تعالیم اسلامی است و با حکومت ظالمانه و ستمگر معاویه که آشکارا احکام اسلامی را زیر پا گذاشته و کمر به محو ارزش های اسلامی و احیای ارزش های جاهلی بسته بود ، بسیار متفاوت است . البته این بدان معنا نیست که نظام جمهوری اسلامی توانسته است ، حکومت اسلامی کامل را برپا نماید ، بلکه نظام جمهوری اسلامی تلاش نموده در مسیر تحقق اهداف اسلامی گام بردارد و فاصله آن با نظام مطلوب اسلامی نیز باید مورد توجه قرار بگیرد . همانگونه که حضرت امام فرمودند: « اینجانب هیچگاه نگفته و نمی گویم که امروز در این جمهوری به اسلام بزرگ با همه ابعادش عمل می شود و اشخاصی از روی جهالت و عقده و بی انضباطی بر خلاف مقررات اسلام عمل نمی کنند ، لکن عرض می کنیم که قوه مقننه و قضائیه و اجرائیه با زحمات جان فرسا کوشش در اسلامی کرد این کشور می کنند و ملت ده ها میلیونی نیز طرفدار و مددکار آنان هستند.» (وصیت نامه الیه – سیاسی امام خمینی (ره) ، قم:دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه ،1380،ص22)
مقام معظم رهبری نیز فرمودند: « ما همیشه می گوییم، بارها گفتیم که ما نتوانستیم خواسته‌هاى اسلام را به‌طور کامل تحقّق ببخشیم، این قطعى است؛ امّا ما راه زیادى در این زمینه طى کردیم. ما نتوانستیم عدالت اجتماعى را به‌طور کامل در این کشور به‌وجود بیاوریم امّا خیلى از راه را جلو آمدیم. نباید اینها ندیده گرفته بشود. یک‌روزى همه ثروت این کشور صرف تعدادى خانواده‌هاى اشرافى [مى‌شد] و احیاناً سرریز آن به چند شهر بزرگ می رسید؛ امروز اقصى نقاط کشور برخوردار از خیرات این کشورند. این حرکت عظیم، حرکت به سمت عدالت اجتماعى، حرکت به سمت اخلاق اسلامى [وجود دارد]. حالا می شنویم گاهى اوقات راجع به اخلاق حرف زده می شود، انتقاد می کنند؛ بله؛ با آن اخلاق اسلامى مطلوب، امروز ما فاصله داریم، در این شکّى نیست؛ امّا ما خیلى پیش رفتیم، راه زیادى را ملّت ایران طى کردند، اینها را ندیده نگیرند… بله، البتّه راه طولانى‌اى در پیش داریم؛ ما به آرمانهایمان هنوز نرسیده‌ایم؛ آرمانهاى اسلامى خیلى بالاتر از این حرفها است. » (بیانات در دیدار مردم قم به مناسبت سالروز قیام نوزدهم دی ، 93/10/17)