مامومي كه در تعداد ركعات نماز، از امام عقب تر است در ركعت دوم و چهارم جماعت – هنگام خواندن تشهد جماعت- تجافي مي كند؛ يعني انگشتان دو دست و پاها را بر روي زمين مي گذارد و زانوها را بلند مي كند و به عبارتي به حالت نيم خيز مي نشيند. حال سوال اين است كه وقتي امام جماعت تشهد آخر نماز را مي خواند، آيا واجب است ماموم به حالت تجافي بنشيند يا مي تواند براي ادامه نمازش برخيزد؟
آيات عظام وحيد، صافي: بنابر احتياط واجب به حالت تجافي بنشيند، ولي واجب نيست صبر كند تا امام سلام را بگويد.
آيت الله مكارم: بنابراحتياط واجب به حالت تجافي بنشيند تا امام سلام نماز را بگويد و بعد برخيزد و ادامه دهد.
آيت الله تبريزي: بنابر احتياط واجب بايد تا آخر سلام امام جماعت، به حالت تجافي بنشيند و بعد نماز را فرادا ادامه دهد (و يا اگر از اول قصد فرادا نداشته، مي تواند بعد از سجده دوم امام، نماز را فرادا بخواند تا حكم تجافي پيش نيايد.)
بقيه مراجع: مي تواند نيت فرادا كند و برخيزد و يا بنابر احتياط واجب به حالت تجافي بنشيند تا اينكه امام، سلام نماز را بگويد.
پي نوشت:
توضيح المسائل مراجع، ج1، م 1452. جامع احكام، م 319.