حکمت عطش عاشورا

دلیل جریان امور را باید از لسان مبارک خدای متعال یعنی وجود مقدس معصومین علیهم السلام شنید . تبیین و روشن بودن برخی حکمتها نیز در این جریان میتواند برای ما آشکار گردد . هر موضوع و مصداق در تاریخ عاشورا توسط دشمن به نحوی قابل انکار یا توجیه شده است . تشنگی اطفال تا امروز بر هر اهل خرد و آزاده مرد با هر گرایش فکری ، سندی بر حقانیت یکطرف – به زبان مشترک انسانها یعنی اخلاق – بوده و هست . این عطش و تشنگی از طرفی راه هر گونه توجیه برای ظلم و ستمگران در طول تاریخ را بسته است. هیچ جریانی ظلم به طفل شیر خوار را نمیپسندد . انسان خرد ورز از همین نکته میتواند راه خود را تشخیص دهد یا انحرافی آگاهانه و عدول از حق را مرتکب گردد .
کارهای خداوند متعال براساس حکمت بالغه انجام می شود. گاهی درباره هاجر و اسماعیل، چون آنها بر وادی غیر ذی زرع (کاملا خشک) وارد شده بودند و حکت الهی بر باقی ماندن آن دو و نشان دادن مقام آنها به دیگران با جوشاندن آب چاه زمزم صورت پذیرفته باشد . گاهی هم مانند روز عاشورا حکمت الهی بر این قرار گرفت که کارها براساس روال عادی پیموده شود تا هم قدرت ایمان امام حسین علیه السلام و خاندان و اصحابش با توجه به تغییر شرایط فهم مردم و ثبت آثار و … بر همگان روشن شود . آنها در این آزمون سخت پیروز بیرون بیایند و هم درنده خویی دشمنانشان روشن شود و آنها در این آزمون الهی کاملا مردود شوند.
مانند آنکه حضرت فاطمه بنت اسد به خانه کعبه وارد شدند تا حضرت علی علیه السلام را در خانه خدا به دنیا بیاورند اما به حضرت مریم امر شد که از عبادتگاه خارج شود .