قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
در مورد حکم استفاده از کراوات و پاپیون در اسلام باید گفت؛ در منابعی که احکام اولیه از آنها استنباط می‌شود، دلیلی که صریحاً ناظر به ممنوعیت استفاده از چنین تزییناتی باشد وجود ندارد.[1]
اما برخی فقها با این برداشت که کراوات و پاپیون، لباس ویژه کفار بوده و مسلمانان نباید خود را شبیه کفار کنند، استفاده از این تزیینات را مصداقی برای تشبه به کفار دانسته و به همین دلیل آن‌را ممنوع اعلام کرده‌اند.[2]
گروهی دیگر با آن‌که چنین ممنوعیتی را در حد حرمت نمی‌پذیرند، اما استفاده از آنها را شایسته یک مسلمان نمی‌دانند.[3]
به هر حال، در این‌گونه موارد که به تعیین مصداق برمی‌گردد و نه بیان حکم، در نهایت این خود مکلف است که باید به این نتیجه برسد که امروزه که کراوات و پاپیون، جهانی شده و به ملیت و یا دین خاصی هم منحصر نیست، آیا باز هم استفاده از آنها در منطقه زندگی او، تشبه به کفار و یا ترویج فرهنگ آنان به‌شمار می‌آید یا خیر؟ که در فرض اول، استفاده از آنها ممنوع بوده و در فرض دوم ممنوعیتی نخواهد داشت. بر این اساس، ممکن است که با توجه به زمان و مکان استفاده، حکم آن نیز متفاوت باشد. به عبارتی ممکن است استفاده از کراوات در یک کشور، امری کاملاً عادی تلقی شده و نشانی از تعلق و یا تمایل به یک مکتب خاص از آن برداشت نشود که ممنوعیت آن وجهی ندارد، اما اگر فردی در منطقه‌ای دیگر از آن استفاده کند، عرف جامعه آن‌را نشانی از تمایل استفاده‌کننده به فرهنگ کفار می‌دانند که در این صورت نباید از آن استفاده کرد.
در نهایت باید گفت؛ شایسته‌تر آن است که پوشش مسلمانان به‌گونه‌ای باشد که کمترین احتمال ترویج فرهنگ بیگانه از آن برداشت نشود.
اما برخی فقها با این برداشت که کراوات و پاپیون، لباس ویژه کفار بوده و مسلمانان نباید خود را شبیه کفار کنند، استفاده از این تزیینات را مصداقی برای تشبه به کفار دانسته و به همین دلیل آن‌را ممنوع اعلام کرده‌اند.[2]
گروهی دیگر با آن‌که چنین ممنوعیتی را در حد حرمت نمی‌پذیرند، اما استفاده از آنها را شایسته یک مسلمان نمی‌دانند.[3]
به هر حال، در این‌گونه موارد که به تعیین مصداق برمی‌گردد و نه بیان حکم، در نهایت این خود مکلف است که باید به این نتیجه برسد که امروزه که کراوات و پاپیون، جهانی شده و به ملیت و یا دین خاصی هم منحصر نیست، آیا باز هم استفاده از آنها در منطقه زندگی او، تشبه به کفار و یا ترویج فرهنگ آنان به‌شمار می‌آید یا خیر؟ که در فرض اول، استفاده از آنها ممنوع بوده و در فرض دوم ممنوعیتی نخواهد داشت. بر این اساس، ممکن است که با توجه به زمان و مکان استفاده، حکم آن نیز متفاوت باشد. به عبارتی ممکن است استفاده از کراوات در یک کشور، امری کاملاً عادی تلقی شده و نشانی از تعلق و یا تمایل به یک مکتب خاص از آن برداشت نشود که ممنوعیت آن وجهی ندارد، اما اگر فردی در منطقه‌ای دیگر از آن استفاده کند، عرف جامعه آن‌را نشانی از تمایل استفاده‌کننده به فرهنگ کفار می‌دانند که در این صورت نباید از آن استفاده کرد.
در نهایت باید گفت؛ شایسته‌تر آن است که پوشش مسلمانان به‌گونه‌ای باشد که کمترین احتمال ترویج فرهنگ بیگانه از آن برداشت نشود.
[1]. به همین دلیل فتوای برخی از فقها چنین است که استفاده از کروات و پاپیون فی نفسه مانعی ندارد، مگر این‌که عنوان ثانوی منطبق شود که مقتضی تحریم باشد (آیت الله سیستانی، سایت معظم له، مسائل لباس، پرسش کروات). حتی برخی دیگر گفته‌اند: استفاده از کروات اشکالی ندارد (منتظری، حسین على، رساله استفتاءات، ج 2، ص 353، قم، چاپ اول؛ سایت آیت الله سید محمدصادق روحانی).
[2]. موسوی گلپایگانی، سید محمدرضا، مجمع المسائل، ج 1، ص 158، قم، دار القرآن الکریم، چاپ دوم، 1409ق؛ بهجت، محمد تقی، استفتاءات، ج 3، ص 183، قم، دفتر حضرت آیة الله بهجت، چاپ اول، 1428ق؛ مکارم شیرازی، ناصر، استفتاءات جدید، ج 1، ص 505، قم، انتشارات مدرسه امام علی بن ابی طالب(ع)، چاپ دوم، 1427ق؛ حسینی خامنه‌ای، سید على بن جواد، أجوبة الاستفتاءات، ص 307، قم، دفتر معظم له، چاپ اول، 1424ق.
[3]. فاضل لنکرانی، محمد، جامع المسائل، ج 1، ص 82 و 597، قم، انتشارات امیر قلم، چاپ یازدهم؛ صافی گلپایگانی، لطف الله، جامع الاحکام، ج 2، ص 180، قم، انتشارات حضرت معصومه(س)، چاپ چهارم، 1417ق.