داییجان ناپلئونها همه جا هستند و حتی به مرگ یک زن جوان هم رحم نمیکنند. یاللعجب از دست این جماعت!
درگذشت آزاده نامداری، به معنای واقعی کلمه یک خبر جذاب است. این اتفاق اگر در خارج از ایران هم میافتاد، رسانههای خارجی هم به همین وسعتی که رسانههای ایرانی به آن پرداختند به آن توجه میکردند. جوانی آزاده نامداری، نوع مرگش و حواشی زندگی او در این سالها از عواملی بود که این خبر را به صدر جدول اخبار آورد.
یادمان نرود، خبر مرگ افراد مشهور همیشه یک خبر مهم است و نمیشود به صورت عادی از کنار آن گذشت. در ضمن چرا باید یک خبر، مسئله دیگر را که آن هم بسیار مهم است و نمیشود به سادگی از کنار آن گذشت به حاشیه ببرد؟
توافق ایران و چین بیست و پنج ساله است و هر روز میشود در مورد آن و بندهای توافق شده حرف زد. خبر درگذشت آزاده نامداری و نوع مرگ او، نهایتا امروز و فردا به حاشیه میرود و دیگر کمتر کسی به آن خواهد پرداخت. به قول قدیمیها «خاک سرد است».
همین الان هم چه در رسانهها و چه در شبکههای اجتماعی، به صورت جدی در مورد این توافق حرف زده میشود. حتی بسیار از دولت درخواست کردهاند که متن این توافقنامه را در رسانهها منتشر کنند و قطعا هیچ خبری نمیتواند این درخواست را به حاشیه ببرد.
مثلا فکر میکنید، اهالی رسانه و آنهایی که در شبکههای اجتماعی فعال هستند، چند ماه دیگر میگویند:«اِاِاِ، اصلا یادمون رفت به خبر توافق ایران و چین بپردازیم! همش تقصیر آزاده نامداریه»
همین الان هم اگر رسانهها را نگاه کنید چه ایرانی و چه خارجی، توافق ایران و چین در صدر اخبار است و قطعا به این زودیها از یادها نخواهد رفت. مگر میشود قراردادی که بیست و پنج سال عمر دارد را فراموش کرد؟
همانطور که در بالا اشاره شد، متاسفانه دایی جان ناپلئونها زیاد هستند و دوست دارند هر چیز باربط و بیربطی را به هم وصل کنند و برای خود آشی درست کنند. هم خبر مرگ آزاده نامداری و هم خبر توافق ایران و چین، از لحاظ حرفهای در دسته خبرهای مهم و جذاب قرار میگیرد که رسانهها وظیفه دارند به هر دوی انها بپردازند.
نویسنده: مصطفی داننده