در بخش بعدی همان آیه تاکید میکند که بحث از کمتر یا بیشتر نبوده و بحث از حضور خداوند و نظارت خداوند است.(وَ لا أَدْنى مِنْ ذلِکَ وَ لا أَکْثَرَ إِلاّ هُوَ مَعَهُمْ أَیْنَ ما کانُوا)[1] «و نه تعدادى کمتر و نه بیشتر از آن، مگر این که او همراه آنهاست هر جا باشند» . البته برخی از مفسران براى آیه شأن نزولى از «ابن عباس» نقل کرده اند که: درباره سه نفر به نامهاى «ربیعه» و «حبیب» و «صفوان» نازل شده، آنها با هم سخن مى گفتند، یکى از آنها به دیگرى گفت: آیا خدا آنچه را ما مى گوئیم مى داند؟ دومى گفت: مقدارى را مى داند و مقدارى را نمى داند! سومى گفت: اگر مقدارى را مى داند همه را مى داند![2] (آیه فوق نازل شد و اعلام کرد که خداوند در هر نجوا حاضر است و از همه چیز در زمین و آسمان آگاه است، تا این غافلان کوردل از اشتباه خود در آیند). بنابراین احتمال می رود اشاره آیه به همین سه نفر مذکور باشد.پی نوشت ها1. آیه 7سوره مجادله2. تفسیر «فخر رازى»، جلد 29، صفحه 265.