۱۳۹۲/۰۹/۲۶
–
۵۲۹ بازدید
آیا امام حسین زمین کربلا را قبل از جنگ خریده بود و سپس در آن جنگ نمود؟
با سلام. مطالب بدست آمده پس از تحقیق در مورد سوال شما به شرح ذیل میباشد اما نتیجه گیری از آن را بر عهده خود شما میگذاریم.کهنترین گزارشی که در این باره وجود دارد، گزارش شیخ بهائی(م 1031 ق) در کتاب کشکول وی است.[1] همچنین بر اساس گفتة محدث نوری، شیخ بهایی به نقل از دست خط جدش محمد بن علی جُباعی و او به نقل از دست خط سید ابن طاووس و وی از جزء دوم کتاب زیارات[2] محمد بن احمد بن داود قمی(م 368 ق) و او از امام صادق† نقل کرده است که امام حسین† نواحیای را که قبرش (اکنون) در آن قرار گرفته است، از اهل نینوا و غاضریّه به شصت هزار درهم خرید و آن را به ساکنان آنجا صدقه داد و با آنان شرط کرد که زائران قبرش را به آنجا راهنمایی کرده و سه روز از آنان پذیرایی کنند.[3] پس از شیخ بهایی، جزائری[4] (م 1112 ق) بدون ذکرسند، این گزارش را آورده است. چنان که یوسف بناحمد بحرانی (م 1186 ق) نیز به نقل از سید ابن طاووس، این خبر را نقل کرده است.[5]———————————————————————————
.[1] البته این مطلب در برخی از چاپهای این کتاب آمده است: ر.ک: شیخ بهائی، کشکول، (ترجمه و شرح: محمدباقر ساعدی خراسانی، تهران، اسلامیه (افست)، 1358 ش)، ج1، ص 201؛ نیز نرم افزار دُرج 3 (کتابخانة الکترونیک شعر فارسی).
[2] . به گزارش نجاشی، نام کتاب محمد بن احمد بن داود قمی، «المزار» بوده است (رجال النجاشی، ص384) و به گفتة شیخ طوسی، این کتاب، مجموعهای بزرگ بوده که محمد بناحمد بن داود در ربیع الآخر سال 360 قمری روایت آن را به محمد بن عبدالله بن عبدالرحمان بن سمیع، اجازه داده است (سید عبد الکریم بن طاووس، فرحة الغری، ص 163؛مجلسی، بحار الانوار، ج 42، ص314 ـ 315؛ شیخ آقا بزرگ تهرانی، طبقات أعلام الشیعة، ج1، ص 279). جهت آگاهی بیشتر در بارة محمد بن احمد قمی، ر.ک: آقا بزرگ تهرانی، طبقات أعلام الشیعة، ج1، ص 236.
[3] . نوری طبرسی، مستدرک الوسائل، ج10، ص 321 و ج14، ص 60 به نقل از کشکول شیخ بهایی؛ علی نمازی شاهرودی، مستدرک سفینة البحار، ج 8، ص 387.
[4] . سید نعمة الله جزائری، زهر الربیع، ص 344.
[5] . یوسف بن احمد بحرانی، الکشکول، ج3، ص 389.
.[1] البته این مطلب در برخی از چاپهای این کتاب آمده است: ر.ک: شیخ بهائی، کشکول، (ترجمه و شرح: محمدباقر ساعدی خراسانی، تهران، اسلامیه (افست)، 1358 ش)، ج1، ص 201؛ نیز نرم افزار دُرج 3 (کتابخانة الکترونیک شعر فارسی).
[2] . به گزارش نجاشی، نام کتاب محمد بن احمد بن داود قمی، «المزار» بوده است (رجال النجاشی، ص384) و به گفتة شیخ طوسی، این کتاب، مجموعهای بزرگ بوده که محمد بناحمد بن داود در ربیع الآخر سال 360 قمری روایت آن را به محمد بن عبدالله بن عبدالرحمان بن سمیع، اجازه داده است (سید عبد الکریم بن طاووس، فرحة الغری، ص 163؛مجلسی، بحار الانوار، ج 42، ص314 ـ 315؛ شیخ آقا بزرگ تهرانی، طبقات أعلام الشیعة، ج1، ص 279). جهت آگاهی بیشتر در بارة محمد بن احمد قمی، ر.ک: آقا بزرگ تهرانی، طبقات أعلام الشیعة، ج1، ص 236.
[3] . نوری طبرسی، مستدرک الوسائل، ج10، ص 321 و ج14، ص 60 به نقل از کشکول شیخ بهایی؛ علی نمازی شاهرودی، مستدرک سفینة البحار، ج 8، ص 387.
[4] . سید نعمة الله جزائری، زهر الربیع، ص 344.
[5] . یوسف بن احمد بحرانی، الکشکول، ج3، ص 389.