پاسخ:
دیر خوابیدن و عادت به خواب صبح، از جمله مواردى است که ممکن است موجب قضاى نماز صبح شود. همچنین بعضى از گناهان توفیق نماز صبح را از انسان سلب مى کند. مراعات موارد زیر، مى تواند در قضا نشدن نماز صبح مؤثر باشد:
1. زود خوابیدن شب ها؛
2. خواندن آیه آخر سوره کهف، جهت بیدار شدن در ساعتى معین؛
3. نخوابیدن با شکم پر؛
4. با وضو خوابیدن؛
5. ترک معصیت.
علاوه بر موارد یاد شده، تنظیم چرخه خواب، نقش مؤثرى در عملکرد کار روزانه انسان و به موقع بیدار شدن دارد.
چند نوع چرخه خواب وجود دارد: یک نوع آن بدین صورت است که افراد، تا دیر هنگام بیدار هستند. در عوض صبح ها دیر از خواب بیدار مى شوند و بخشى از روز را نیز در خواب هستند. معمولاً افرادى که داراى شغل آزادند، بیشتر این نوع چرخه خواب را دارند.
نوع دیگر افرادى اند که شب ها زود مى خوابند و صبح نیز زود از خواب بیدار مى شوند. معمولاً افراد ادارى این گونه هستند و از چرخه نوع دوم بیشتر تبعیت مى کنند.
افرادى هم هستند که چرخه خواب منظمى ندارند و وقت خواب و بیدارى آنها، دائما تغییر مى کند. گاهى زود مى خوابند و دیر هم بلند مى شوند و یا برعکس. این افراد معمولاً دچار اختلال خواب هستند؛ یا به تدریج دچار اختلال خواب مى شوند. دو نوع اول، گرچه موجب اختلال خواب نمى شود؛ اما آنچه با فرهنگ دینى ما سازگارتر و مناسب تر است، این است که ما کارهاى خودمان را به گونه اى تنظیم کنیم که شب زود بخوابیم و صبح ها نیز حداقل یک ساعت مانده به طلوع آفتاب بیدار شویم. اگر بتوانیم قبل از اذان صبح بیدار شویم، خیلى مطلوب تر است. در هر حال خواب کافى و به اندازه، براى ترمیم انرژى هاى از دست رفته و آمادگى براى فعالیت هاى مجدد روز بعد، ضرورى است و راهى وجود ندارد جز تنظیم یک برنامه دقیق و رعایت راه کارهایى که در بالا به آنها اشاره شد.
نویسنده:ابوالقاسم بشیری
دیر خوابیدن و عادت به خواب صبح، از جمله مواردى است که ممکن است موجب قضاى نماز صبح شود. همچنین بعضى از گناهان توفیق نماز صبح را از انسان سلب مى کند. مراعات موارد زیر، مى تواند در قضا نشدن نماز صبح مؤثر باشد:
1. زود خوابیدن شب ها؛
2. خواندن آیه آخر سوره کهف، جهت بیدار شدن در ساعتى معین؛
3. نخوابیدن با شکم پر؛
4. با وضو خوابیدن؛
5. ترک معصیت.
علاوه بر موارد یاد شده، تنظیم چرخه خواب، نقش مؤثرى در عملکرد کار روزانه انسان و به موقع بیدار شدن دارد.
چند نوع چرخه خواب وجود دارد: یک نوع آن بدین صورت است که افراد، تا دیر هنگام بیدار هستند. در عوض صبح ها دیر از خواب بیدار مى شوند و بخشى از روز را نیز در خواب هستند. معمولاً افرادى که داراى شغل آزادند، بیشتر این نوع چرخه خواب را دارند.
نوع دیگر افرادى اند که شب ها زود مى خوابند و صبح نیز زود از خواب بیدار مى شوند. معمولاً افراد ادارى این گونه هستند و از چرخه نوع دوم بیشتر تبعیت مى کنند.
افرادى هم هستند که چرخه خواب منظمى ندارند و وقت خواب و بیدارى آنها، دائما تغییر مى کند. گاهى زود مى خوابند و دیر هم بلند مى شوند و یا برعکس. این افراد معمولاً دچار اختلال خواب هستند؛ یا به تدریج دچار اختلال خواب مى شوند. دو نوع اول، گرچه موجب اختلال خواب نمى شود؛ اما آنچه با فرهنگ دینى ما سازگارتر و مناسب تر است، این است که ما کارهاى خودمان را به گونه اى تنظیم کنیم که شب زود بخوابیم و صبح ها نیز حداقل یک ساعت مانده به طلوع آفتاب بیدار شویم. اگر بتوانیم قبل از اذان صبح بیدار شویم، خیلى مطلوب تر است. در هر حال خواب کافى و به اندازه، براى ترمیم انرژى هاى از دست رفته و آمادگى براى فعالیت هاى مجدد روز بعد، ضرورى است و راهى وجود ندارد جز تنظیم یک برنامه دقیق و رعایت راه کارهایى که در بالا به آنها اشاره شد.
نویسنده:ابوالقاسم بشیری