قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
۱۳۹۲/۰۶/۲۳
–
۱۳۳ بازدید
سلام
همانطور که در قرآن آمده قرآن همانطور که موجب شفاست موجب زیاد شدن خسران زیانکاران نیز هست.
من هر وقت قرآن میخوانم به سمت گناه میروم البته منظورم خود قرآن است نه معناى آن. البته شک ندارم که عیب و نقص از خود من است.
چکار کنم؟
اول باید از گناهان دورى کنم بعد سمت قرآن بروم؟
یک چیزم بگویم قبل از آن یک گناه کبیره اى کردم البته بعد از مدتها گناه کردم بعد رفتم سراغ قرآن باز گناه کردم.
در پاسخ به نکاتی توجه کنید . وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفاءٌ وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِینَ وَ لا یَزِیدُ الظَّالِمِینَ إِلاَّ خَساراً ( اسراء/ 82 )
قرآن را نازل مى کنیم که شفا و رحمت براى مؤمنان است و ستمگران را جز خسران (و زیان) نمى افزاید .
1. از آنجا که در آیات گذشته، بحث از توحید و حق و مبارزه با شرک و باطل بود، در این آیه به تاثیر فوق العاده قرآن و نقش سازنده آن در این رابطه پرداخته مى گوید: ما قرآن را نازل مى کنیم که مایه شفا و رحمت مؤمنان است (وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفاءٌ وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِینَ ).
ولى ستمگران (مانند همیشه به جاى اینکه از این وسیله هدایت بهره گیرند) جز خسران و زیان بیشتر چیزى بر آنها نمى افزاید (وَ لا یَزِیدُ الظَّالِمِینَ إِلَّا خَساراً ) .
نه تنها در این آیه که در بسیارى دیگر از آیات قرآن مى خوانیم دشمنان حق بجاى اینکه از نور آیات الهى دل و جان خود را روشن سازند و تیره گیها را بزدایند، بر جهل و شقاوتشان افزوده مى شود .
این به دلیل آنست که خمیرمایه وجودشان بر اثر کفر و ظلم و نفاق به شکل دیگرى درآمده، لذا هر جا نور حق را مى بینند به ستیز با آن برمى خیزند، و این مقابله و ستیز با حق، بر پلیدى آنها مى افزاید، و روح طغیان و سرکشى را در آنها تقویت مى کند .
یک غذاى نیرو بخش را اگر به عالم مجاهد و دانشمند مبارزى بدهیم از آن نیروى کافى براى تعلیم و تربیت و یا جهاد در راه حق مى گیرد، ولى همین غذاى نیروبخش را اگر به ظالم بیدادگرى بدهیم از نیروى آن براى ظلم بیشتر استفاده مى کند، تفاوت در غذا نیست، تفاوت در مزاجها و طرز تفکرها است !:
آیات قرآن طبق مثل معروف همچون قطره هاى حیاتبخش باران است که در باغها، لاله مى روید، و در شوره زارها خس! و درست به همین دلیل، براى استفاده از قرآن باید قبلا آمادگى پذیرش را پیدا کرد، و به اصطلاح علاوه بر فاعلیت فاعل، قابلیت محل نیز شرط است .
و از اینجا پاسخ این سؤال که چگونه قرآن که مایه هدایت است این افراد را هدایت نمى کند روشن مى گردد، زیرا قرآن بدون شک مایه هدایت گمراهان است اما به یک شرط، گمراهانى که در جستجوى حق هستند، به همین انگیزه به سراغ دعوت قرآن مى آیند، و اندیشه خود را براى درک حق به کار مى گیرند اما متعصبان لجوج و دشمنان قسم خورده حق که با حالت صد در صد منفى به سراغ قرآن مى آیند مسلما بهره اى از آن نخواهند داشت، بلکه بر عناد و کفرشان افزوده مى شود چرا که تکرار عمل خلاف به آن عمق بیشتر در جان آدمى مى دهد .
تفسیر نمونه، ج 12، ص: 238
2. بنا بر این قران برای کسانی که با لجاجت با قران مخالفت کرده و بدون داشتن زمینه پذیرش و آمادگی قلبی به سراغ ان می ایند موجب خسران و زیاد شدن کفر و عناد است اما برای کسانی که با دلی جویای حقیقت و آماده پذیرش حق به قران رو می آورند مایه رحمت و برکت و هدایت است .
3. بنا بر این گناه کردن شما ربطی به قران خواندن شما ندارد بلکه بر عکس خواندن قران در حد کم و اندک و حتی بودن توجه و تدبر دارای آثارمعنوی و به همین نسبت موجب هدایت است و اگر همین قرائت ظاهری نبود گناهان انسان بیشتر بود .
4. قران در ایه 79 سوره مبارکه واقعه در باره قران کریم می فرماید : لا یَمَسُّهُ إِلاَّ الْمُطَهَّرُونَ ؛ یعنی تنها پاکان حقیقت قرآن را لمس و درک می کنند . بنا بر این هر چه انسان پاکتر باشد و از گناهان بیشتر فاصله بگیرد بهره مندی او از انوار و برکات قران بیشتر خواهد بود . بنا بر این دوری از گناه شرط لازم استفاده از قران کریم است . البته باید توجه داشت خود قران و تلاوت و قرائت و تدبر در ان از عواملی است که مانع انسان از ارتکاب گناه می شود و سدی میان او و گناهان است .
5. سفارش ما این است که ضمن دوری از گناه و تصمیم جدی برای ترک ان و توبه صادقانه از گناهان با قلبی پاک از گناه به قراظن رو اوردید و آثار و برکات ماندگار ان را در دل و جان و زندگی خود مشاهده نمایید .
قرآن را نازل مى کنیم که شفا و رحمت براى مؤمنان است و ستمگران را جز خسران (و زیان) نمى افزاید .
1. از آنجا که در آیات گذشته، بحث از توحید و حق و مبارزه با شرک و باطل بود، در این آیه به تاثیر فوق العاده قرآن و نقش سازنده آن در این رابطه پرداخته مى گوید: ما قرآن را نازل مى کنیم که مایه شفا و رحمت مؤمنان است (وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفاءٌ وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِینَ ).
ولى ستمگران (مانند همیشه به جاى اینکه از این وسیله هدایت بهره گیرند) جز خسران و زیان بیشتر چیزى بر آنها نمى افزاید (وَ لا یَزِیدُ الظَّالِمِینَ إِلَّا خَساراً ) .
نه تنها در این آیه که در بسیارى دیگر از آیات قرآن مى خوانیم دشمنان حق بجاى اینکه از نور آیات الهى دل و جان خود را روشن سازند و تیره گیها را بزدایند، بر جهل و شقاوتشان افزوده مى شود .
این به دلیل آنست که خمیرمایه وجودشان بر اثر کفر و ظلم و نفاق به شکل دیگرى درآمده، لذا هر جا نور حق را مى بینند به ستیز با آن برمى خیزند، و این مقابله و ستیز با حق، بر پلیدى آنها مى افزاید، و روح طغیان و سرکشى را در آنها تقویت مى کند .
یک غذاى نیرو بخش را اگر به عالم مجاهد و دانشمند مبارزى بدهیم از آن نیروى کافى براى تعلیم و تربیت و یا جهاد در راه حق مى گیرد، ولى همین غذاى نیروبخش را اگر به ظالم بیدادگرى بدهیم از نیروى آن براى ظلم بیشتر استفاده مى کند، تفاوت در غذا نیست، تفاوت در مزاجها و طرز تفکرها است !:
آیات قرآن طبق مثل معروف همچون قطره هاى حیاتبخش باران است که در باغها، لاله مى روید، و در شوره زارها خس! و درست به همین دلیل، براى استفاده از قرآن باید قبلا آمادگى پذیرش را پیدا کرد، و به اصطلاح علاوه بر فاعلیت فاعل، قابلیت محل نیز شرط است .
و از اینجا پاسخ این سؤال که چگونه قرآن که مایه هدایت است این افراد را هدایت نمى کند روشن مى گردد، زیرا قرآن بدون شک مایه هدایت گمراهان است اما به یک شرط، گمراهانى که در جستجوى حق هستند، به همین انگیزه به سراغ دعوت قرآن مى آیند، و اندیشه خود را براى درک حق به کار مى گیرند اما متعصبان لجوج و دشمنان قسم خورده حق که با حالت صد در صد منفى به سراغ قرآن مى آیند مسلما بهره اى از آن نخواهند داشت، بلکه بر عناد و کفرشان افزوده مى شود چرا که تکرار عمل خلاف به آن عمق بیشتر در جان آدمى مى دهد .
تفسیر نمونه، ج 12، ص: 238
2. بنا بر این قران برای کسانی که با لجاجت با قران مخالفت کرده و بدون داشتن زمینه پذیرش و آمادگی قلبی به سراغ ان می ایند موجب خسران و زیاد شدن کفر و عناد است اما برای کسانی که با دلی جویای حقیقت و آماده پذیرش حق به قران رو می آورند مایه رحمت و برکت و هدایت است .
3. بنا بر این گناه کردن شما ربطی به قران خواندن شما ندارد بلکه بر عکس خواندن قران در حد کم و اندک و حتی بودن توجه و تدبر دارای آثارمعنوی و به همین نسبت موجب هدایت است و اگر همین قرائت ظاهری نبود گناهان انسان بیشتر بود .
4. قران در ایه 79 سوره مبارکه واقعه در باره قران کریم می فرماید : لا یَمَسُّهُ إِلاَّ الْمُطَهَّرُونَ ؛ یعنی تنها پاکان حقیقت قرآن را لمس و درک می کنند . بنا بر این هر چه انسان پاکتر باشد و از گناهان بیشتر فاصله بگیرد بهره مندی او از انوار و برکات قران بیشتر خواهد بود . بنا بر این دوری از گناه شرط لازم استفاده از قران کریم است . البته باید توجه داشت خود قران و تلاوت و قرائت و تدبر در ان از عواملی است که مانع انسان از ارتکاب گناه می شود و سدی میان او و گناهان است .
5. سفارش ما این است که ضمن دوری از گناه و تصمیم جدی برای ترک ان و توبه صادقانه از گناهان با قلبی پاک از گناه به قراظن رو اوردید و آثار و برکات ماندگار ان را در دل و جان و زندگی خود مشاهده نمایید .