۱۳۹۲/۰۵/۲۹
–
۳۶۴ بازدید
به استناد ایه ۱۸۷سوره بقرة(بخورید و بیاشامید تاانگاه که خط سفیدی روز وسیاهی شب پدیدار گرددپس از ان روزه را به پایان برسانید)چراملاک رابر اذان گرفته اند مگر قران و حکم خدا معیار نیست؟
در پاسخ به توضیح زیر توجه کنید . وَ کُلُوا وَ اشْرَبُوا حَتَّى یَتَبَیَّنَ لَکُمُ الْخَیْطُ الْأَبْیَضُ مِنَ الْخَیْطِ الْأَسْوَدِ مِنَ الْفَجْرِ ثُمَّ أَتِمُّوا الصِّیامَ إِلَى اللَّیْلِ …. (بقره / 187) بخورید و بیاشامید تا رشته سپید صبح از رشته سیاه (شب) براى شما آشکار گردد، سپس روزه را تا شب تکمیل کنید….1. آنچه در این ایه در مورد زمان جواز خوردن و آشامیدن بیان شده همان حکم الهی است و چیزی غیر از ان نیست .
2. اذان با معیاری که در آیه بیان شده منافاتی ندارد زیرا زمان تشخیص رشته سپید صبح از رشته سیاه شب همان زمان اذان صبح است .
3. خداوند در این آیه محدوده زمانی جواز خوردن و اشامیدن را برای مسلمین بیان کرده و اعلام می کند که در ماه مبارک رمضان مسلمانان حق دارند در تمام طول شب از خوردنی ها و نوشیدنی ها استفاده کنند، اما به هنگام طلوع سپیده صبح باید امساک نمایند.
4.فجر در اصل به معنى شکافتن است و اینکه از طلوع صبح تعبیر به فجر شده بخاطر آن است پرده سیاه شب با ظهور اولین سپیده صبح از هم شکافته مى شود.در آیات مورد بحث علاوه بر این تعبیر، تعبیر به حَتَّى یَتَبَیَّنَ لَکُمُ الْخَیْطُ الْأَبْیَضُ مِنَ الْخَیْطِ الْأَسْوَدِ آمده است، جالب اینکه در حدیثى مى خوانیم که عدى بن حاتم خدمت پیامبر عرض کرد من ریسمان سیاه و سفیدى گذارده بودم و به آنها نگاه مى کردم تا به وسیله شناسایى آن دو از یکدیگر آغاز وقت روزه را تشخیص دهم! پیامبر از این سخن چنان خندید که دندانهاى مبارکش نمایان گشت، فرمود: اى پسر حاتم منظور رشته سفید صبح از رشته سیاه شب در افق است که آغاز وجوب روزه است . ضمنا باید توجه داشت که این تعبیر نکته دیگرى را نیز روشن مى سازد و آن شناختن صبح صادق از کاذب است، زیرا در پایان شب نخست یک سفیدى بسیار کم رنگ به طور عمودى در آسمان پیدا مى شود که آن را به دم روباه تشبیه کرده اند، این همان صبح کاذب و دروغگو است اما کمى بعد از آن سفیدى شفافى به طور افقى و در امتداد افق نمایان مى شود که همچون رشته نخ سپیدى است که در کنار رشته سیاه شب کشیده شده است، این همان صبح صادق است که آغاز روزه و ابتداى وقت نماز صبح است، و هیچ شباهتى با صبح کاذب ندارد.
تفسیر نمونه، ج 1، ص: 654
2. اذان با معیاری که در آیه بیان شده منافاتی ندارد زیرا زمان تشخیص رشته سپید صبح از رشته سیاه شب همان زمان اذان صبح است .
3. خداوند در این آیه محدوده زمانی جواز خوردن و اشامیدن را برای مسلمین بیان کرده و اعلام می کند که در ماه مبارک رمضان مسلمانان حق دارند در تمام طول شب از خوردنی ها و نوشیدنی ها استفاده کنند، اما به هنگام طلوع سپیده صبح باید امساک نمایند.
4.فجر در اصل به معنى شکافتن است و اینکه از طلوع صبح تعبیر به فجر شده بخاطر آن است پرده سیاه شب با ظهور اولین سپیده صبح از هم شکافته مى شود.در آیات مورد بحث علاوه بر این تعبیر، تعبیر به حَتَّى یَتَبَیَّنَ لَکُمُ الْخَیْطُ الْأَبْیَضُ مِنَ الْخَیْطِ الْأَسْوَدِ آمده است، جالب اینکه در حدیثى مى خوانیم که عدى بن حاتم خدمت پیامبر عرض کرد من ریسمان سیاه و سفیدى گذارده بودم و به آنها نگاه مى کردم تا به وسیله شناسایى آن دو از یکدیگر آغاز وقت روزه را تشخیص دهم! پیامبر از این سخن چنان خندید که دندانهاى مبارکش نمایان گشت، فرمود: اى پسر حاتم منظور رشته سفید صبح از رشته سیاه شب در افق است که آغاز وجوب روزه است . ضمنا باید توجه داشت که این تعبیر نکته دیگرى را نیز روشن مى سازد و آن شناختن صبح صادق از کاذب است، زیرا در پایان شب نخست یک سفیدى بسیار کم رنگ به طور عمودى در آسمان پیدا مى شود که آن را به دم روباه تشبیه کرده اند، این همان صبح کاذب و دروغگو است اما کمى بعد از آن سفیدى شفافى به طور افقى و در امتداد افق نمایان مى شود که همچون رشته نخ سپیدى است که در کنار رشته سیاه شب کشیده شده است، این همان صبح صادق است که آغاز روزه و ابتداى وقت نماز صبح است، و هیچ شباهتى با صبح کاذب ندارد.
تفسیر نمونه، ج 1، ص: 654