خیر، چنین مطلبی در منابع تاریخی و منابع تفسیری وجود ندارد . ماریه از همسران خوب پیامبر و مادر ابراهیم پسر و فرزند پیامبر(ص)( که در کودکی و 19 ماهگی از دنیا رفت) بود .ماریه مورد حسادت حفصه دختر عمر و عایشه دختر ابوبکر از همسران پیامبر(ص) واقع شد و پیامبر خانه ایی در بیرون مدینه ( مشربه ام ابراهیم ) برای او تهیه کرد .
برخی آیات سوره تحریم را در باره حسادت همسران پیامبر(ص) (حفصه و عایشه) به ماجرای زینب بنت حجش و یا ماریه قبطیه می دانند .
توضیح بیشتر :
ماریه قبطیه دختر شمعون قبطیه، مادر ابراهیم پسر رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم بود که او را مقوقس قبطی حاکم اسکندریه و مصر برای آن حضرت هدیه فرستاد.
پیامبر اکرم در سال ششم هجرت سفیرانی به کشورهای خارج فرستاد و طی نامههایی فرمانروایان این کشورها را به آئین توحید و اسلام دعوت کرد. نامه ای نیز به مقوقس فرمانروای مصر نوشت و او را به اّئین اسلام دعوت نمود. اگرچه مقوقس در ظاهر به ندای پیامبر پاسخ مثبت نگفت، ولی ضمن ارسال هدایائی به نامه ایشان محترمانه پاسخ داد. در میان این هدایا کنیزی بود به نام ماریه که بعداً به افتخار همسری رسول خدا رسید و برای او فرزندی به اسم ابراهیم آورد که شدیدا مورد علاقه پیامبر بود؛ اما متاسفانه نور وجود ابراهیم پس از 18 ماه به خاموشی گرائید. پیامبر که برای انجام کاری از خانه بیرون رفته بود از وضع وخیم فرزندش آگاه شد. به خانه آمد. او را از آغوش مادر گرفت و در حالی که آثار ناراحتی از چهره او نمایان بود فرمود: چشم می گرید و دل محزون میشود؛ ولی هرگز سخنی که موجب خشم خداوند باشد بر زبان جاری نمیسازم. اگر وعده صادق و محقق الاهی نبود که ما نیز به دنبال تو خواهیم آمد، در فراق تو بیش از این میگریستم و غمگین میشدم.
ماریه از زنان خوب پیامبر و مورد عنایت اّن حضرت و علاقمند به حضرت زهرا سلام اله علیها و امیرالمومنین علیه السلام بود و به همین جهت مورد اّزار و سخنان گزنده دیگر زنان پیامبر واقع میشد. پیامبر نیز برای اّسایش او خانهاش را در باغچهای در کنار مدینه -که به اّن « مشربه ام ابراهیم » می گویند- قرار دادند. ماریه در زمان عمر بن خطاب در سال 14 یا سال 16 هجری از دنیا رفت و عمر دستور داد مردم در تشییع جنازه اش حاضر شوند و خود بر او نماز گزارد و در قبرستان بقیع به خاک سپرده شد.
منابع : بحارالانوار، ج 22، ص 151 تا 156؛ فروغ ابدیت، ج 2، ص 800 و 801؛ ریاحین الشریعه، ج 2، ص 349؛ اسدالغابه، ج 7، ص 253؛ لغت نامه دهخدا، شماره مسلسل 195، ص 47
سوره مبارکه تحریم در مورد آزار دو تن از همسران پیامبر(ص) نسبت به ایشان نازل شده است که آن حضرت در برابر آنان به عکس العمل منفى (تحریم برخى از لذائذ برخود) اقدام فرمود و این آیات در رفع تحریم پیامبر(ص) و توبیخ آن دو زن و هشدار به این که همسرى پیامبر(ص) مانع از رفتن به جهنم یا موجب ورود به بهشت نمی شود نازل گردید. شاهد این مطلب آن است که همسران نوح و لوط که به شوهران خویش خیانت کردند به آتش دوزخ گرفتار آمدند. در تعیین این دو زن بزرگان تفسیر حتى بسیارى از مفسران نوشته اند که آن دو زن یکى حفصه دختر عمر و دیگرى عایشه دختر ابوبکر بوده اند.
از آیات آغازین سوره تحریم بر می آید که پیامبر اکرم(ص) ، عمل حلالی را بر خود حرام کرده اند و زمینه آن اعتراض بعضی از زنان آن حضرت بوده اند که خداوند از آن تحریم پیامبر اکرم (ص) را بر حذر داشته اند در اینکه آن کار چه بوده ، در میان مفسران، اختلاف وجود دارد اما پاره ای از مفسران آن را ، به بودن آن حضرت با یکی از زنان شان به نام ماریه قبطیه –که هدیه شاه مصریان به پیامبر بوده است – و اعتراض حفصه به آن بر شمرده اند ، که در نتیجه آن اعتراض ، پیامبر ، بودن با ماریه ( و یا زینب بنت حجش ) را بر خود حرام کردند . و خداوند سبحان از این تحریم پیامبر اکرم (ص)را ، نهی کرده است اما در اینکه حقیقت ماجرا چیست در میان نقل های مختلف ، متفاوت به نظر می رسد اما از آیات قرآن همان بدست می آید ، که گفته شد .
براى تحقیق بیشتر به تفسیرهاى «نمونه» و «المیزان» سوره تحریم و تفاسیر اهل سنت مراجعه شود.
– تفسیر نمونه، ج 24، ص 271
– المیزان، ج 19، ص 382 و 3832
– فروغ ابدیت – استاد جعفر سبحانی
– الصحیح من سیره النیی – استاد جعفر مرتضی عاملی
برخی آیات سوره تحریم را در باره حسادت همسران پیامبر(ص) (حفصه و عایشه) به ماجرای زینب بنت حجش و یا ماریه قبطیه می دانند .
توضیح بیشتر :
ماریه قبطیه دختر شمعون قبطیه، مادر ابراهیم پسر رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم بود که او را مقوقس قبطی حاکم اسکندریه و مصر برای آن حضرت هدیه فرستاد.
پیامبر اکرم در سال ششم هجرت سفیرانی به کشورهای خارج فرستاد و طی نامههایی فرمانروایان این کشورها را به آئین توحید و اسلام دعوت کرد. نامه ای نیز به مقوقس فرمانروای مصر نوشت و او را به اّئین اسلام دعوت نمود. اگرچه مقوقس در ظاهر به ندای پیامبر پاسخ مثبت نگفت، ولی ضمن ارسال هدایائی به نامه ایشان محترمانه پاسخ داد. در میان این هدایا کنیزی بود به نام ماریه که بعداً به افتخار همسری رسول خدا رسید و برای او فرزندی به اسم ابراهیم آورد که شدیدا مورد علاقه پیامبر بود؛ اما متاسفانه نور وجود ابراهیم پس از 18 ماه به خاموشی گرائید. پیامبر که برای انجام کاری از خانه بیرون رفته بود از وضع وخیم فرزندش آگاه شد. به خانه آمد. او را از آغوش مادر گرفت و در حالی که آثار ناراحتی از چهره او نمایان بود فرمود: چشم می گرید و دل محزون میشود؛ ولی هرگز سخنی که موجب خشم خداوند باشد بر زبان جاری نمیسازم. اگر وعده صادق و محقق الاهی نبود که ما نیز به دنبال تو خواهیم آمد، در فراق تو بیش از این میگریستم و غمگین میشدم.
ماریه از زنان خوب پیامبر و مورد عنایت اّن حضرت و علاقمند به حضرت زهرا سلام اله علیها و امیرالمومنین علیه السلام بود و به همین جهت مورد اّزار و سخنان گزنده دیگر زنان پیامبر واقع میشد. پیامبر نیز برای اّسایش او خانهاش را در باغچهای در کنار مدینه -که به اّن « مشربه ام ابراهیم » می گویند- قرار دادند. ماریه در زمان عمر بن خطاب در سال 14 یا سال 16 هجری از دنیا رفت و عمر دستور داد مردم در تشییع جنازه اش حاضر شوند و خود بر او نماز گزارد و در قبرستان بقیع به خاک سپرده شد.
منابع : بحارالانوار، ج 22، ص 151 تا 156؛ فروغ ابدیت، ج 2، ص 800 و 801؛ ریاحین الشریعه، ج 2، ص 349؛ اسدالغابه، ج 7، ص 253؛ لغت نامه دهخدا، شماره مسلسل 195، ص 47
سوره مبارکه تحریم در مورد آزار دو تن از همسران پیامبر(ص) نسبت به ایشان نازل شده است که آن حضرت در برابر آنان به عکس العمل منفى (تحریم برخى از لذائذ برخود) اقدام فرمود و این آیات در رفع تحریم پیامبر(ص) و توبیخ آن دو زن و هشدار به این که همسرى پیامبر(ص) مانع از رفتن به جهنم یا موجب ورود به بهشت نمی شود نازل گردید. شاهد این مطلب آن است که همسران نوح و لوط که به شوهران خویش خیانت کردند به آتش دوزخ گرفتار آمدند. در تعیین این دو زن بزرگان تفسیر حتى بسیارى از مفسران نوشته اند که آن دو زن یکى حفصه دختر عمر و دیگرى عایشه دختر ابوبکر بوده اند.
از آیات آغازین سوره تحریم بر می آید که پیامبر اکرم(ص) ، عمل حلالی را بر خود حرام کرده اند و زمینه آن اعتراض بعضی از زنان آن حضرت بوده اند که خداوند از آن تحریم پیامبر اکرم (ص) را بر حذر داشته اند در اینکه آن کار چه بوده ، در میان مفسران، اختلاف وجود دارد اما پاره ای از مفسران آن را ، به بودن آن حضرت با یکی از زنان شان به نام ماریه قبطیه –که هدیه شاه مصریان به پیامبر بوده است – و اعتراض حفصه به آن بر شمرده اند ، که در نتیجه آن اعتراض ، پیامبر ، بودن با ماریه ( و یا زینب بنت حجش ) را بر خود حرام کردند . و خداوند سبحان از این تحریم پیامبر اکرم (ص)را ، نهی کرده است اما در اینکه حقیقت ماجرا چیست در میان نقل های مختلف ، متفاوت به نظر می رسد اما از آیات قرآن همان بدست می آید ، که گفته شد .
براى تحقیق بیشتر به تفسیرهاى «نمونه» و «المیزان» سوره تحریم و تفاسیر اهل سنت مراجعه شود.
– تفسیر نمونه، ج 24، ص 271
– المیزان، ج 19، ص 382 و 3832
– فروغ ابدیت – استاد جعفر سبحانی
– الصحیح من سیره النیی – استاد جعفر مرتضی عاملی