روایت مورد سوال در جامع الخبار از پیامبر ص نقل شده است :
قَالَ النَّبِیُّ ص إِنَّ لِکُلِّ شَیْ ءٍ دَوَاءً وَ دَوَاءُ الذَّنْبِ الِاسْتِغْفَار. (جامع الأخبار(للشعیری)، ص: 57)
مقصود از روایت این است که همان گونه که جسم انسان دچار درد و مرض می گردد و برای آن دارو ودرمان وجود دارد روح انسان نیز بر اثر گناه دچار درد و مریضی می شود که موجب سقوط آن است و دوای گناه که مریضی روح است استغفار است که موجب از بین رفتن اثر گناه می شود .