درباره آیه ۵۹ سوره نور که تکلیف حجاب را از پیر زنان برداشته توضیح بیشتری بدهید؟

آیه مورد نظر شما این است که می فرماید: اَلْقَواعِدُ مِنَ اَلنِّساءِ اَللاَّتِی لا یَرْجُونَ نِکاحاً فَلَیْسَ عَلَیْهِنَّ جُناحٌ أَنْ یَضَعْنَ ثِیابَهُنَّ غَیْرَ مُتَبَرِّجاتٍ بِزِینَةٍ وَ أَنْ یَسْتَعْفِفْنَ خَیْرٌ لَهُنَ ؛ (24:60) زنان کار افتاده که امیدی به ازدواج ندارند (یعنی کسی رغبت در ازدواج با آنها نمی کند) باکی بر آنها نیست که لباس های رویین خود را نپوشند اما در حالی که در برابر مردم خودآرایی نکنند و اگر رعایت حجاب کنند، برای آنان بهتر است. به هر حال اصل استثنای این گروه از حکم حجاب، در میان علمای اسلام محل بحث نیست (و همین طور که لازم نیست لباس رویین بپوشند، بر مردان هم نگاه به آنها اشکال ندارد) و اختلاف تنها در مورد سن این زنان است که در چه سنی، این حکم را دارند؟ چون در بعضی روایات تعبیر به «مُسنّه» شده، در حالی که در بعضی روایات دیگر تعبیر به «قعود از نکاح» آمده است. جمعی از فقها و مفسران آن را به معنای پایان دوران قاعدگی و رسیدن به حد نازایی و عدم رغبت کسی به ازدواج با آنها دانسته اند. پس مانعی ندارد که آنها سر خود را برهنه کنند و سر و صورت و گردن و مچ دست ها را برهنه بگذارند، اما؛ به شرط این که با هدف خودآرایی نباشد و کسانی هم که نگاه می کنند قصد ریبه و شهوت نداشته باشند، (تفسیر نمونه، ذیل آیه شریفه).