در آیه مربوط به تیمم «فامسحوا بوجوهکم و أیدیکم»، «ایدی» به جهت عطف به «بوجوهکم» مجرور است؛ پس چرا در آیه وضو، «ارجلکم» منصوب است، در حالی که باید مجرور باشد؟!

شیعه و اهل سنت بر آن اتفاق نظر دارند که کلمه «ایدیکم» در آیه «فَامْسَحُوا بِوُجُوهِکُمْ وَ أَیْدیکُم»[1] که مربوط به شیوه انجام تیمم است، به کلمه ماقبل خود؛ یعنی «وُجُوهِکُمْ» عطف شده است.
اما در آیه وضو، شیعه نیز معتقد است که مدل عطف در این آیه نیز مانند مدل عطف در آیه تیمم است و کلمه «أَرْجُلکُم» در صورت منصوب بودن به «محل کلمه ما قبل خود» و در قرائت مجرور «به لفظ کلمه قبلی»؛ یعنی «رُؤُسِکُمْ» عطف شده است. در حالی که اهل سنت معتقدند که کلمه « أَرْجُلکُم» عطف به کلمه قبل از خود نبوده بلکه عطف به کلمه «وُجُوهَکُم» است که در فراز قبلی یعنی «فَاغْسِلُوا وُجُوهَکُمْ وَ أَیْدِیَکُم‏» قرار دارد و بر همین اساس پاها را نباید مسح کرد بلکه باید شست. از این‌رو، دیدگاه شیعه درباره آیه وضو تناسب بیشتری با آیه تیمم دارد و با آن همخوان‌تر است.
برای آگاهی بیشتر نمایه‌های زیر را مطالعه کنید:
«معنای کلمه “الی” در آیه وضو»، سؤال 341
«دیدگاه شیعه و اهل سنت در مورد تیمم در سفر»، سؤال 8022
«مسح پا از روی احادیث»، سؤال 6676