انصراف کلمه «نجوم» در زمان پیامبر گرامی اسلام(ص) و حتی برخی از ائمه اطهار(ع)، با آنچه امروزه از علم نجوم قصد میشود، متفاوت بوده است. در زمانهای گذشته، علم نجوم به معنای تحقیق و پژوهش پیرامون ستارگان، کمتر شیوع داشته و بیشتر از این علم برای پیشگویی کردن و فال زدن استفاده میشده است. حتی گاه نحس بودن و یا خوب بودن روزها را به وسیله ستارگان پیشبینی میکردند. این نحوه استفاده و فراگیری علم نجوم، مورد مخالفت پیامبر بوده و ائمه نیز از آن منع کردهاند و عموم روایاتی که رویکرد منفی به نجوم داشتهاند، اشاره به این موضوع داشته و آنرا رد کردهاند.
اما در برخی از روایات، رویکرد مناسب و مثبتی نسبت به علم نجوم وجود دارد و از آنها میتوان نگاه کلی اسلام به علم نجوم را به دست آورد و حتی در برخی از آنها امام وارد مباحث ستارهشناسی میشود و پیرامون آن صحبت میکند. مجموع اینها نشان از رویکرد مثبت اسلام به علم نجوم است.
اما در برخی از روایات، رویکرد مناسب و مثبتی نسبت به علم نجوم وجود دارد و از آنها میتوان نگاه کلی اسلام به علم نجوم را به دست آورد و حتی در برخی از آنها امام وارد مباحث ستارهشناسی میشود و پیرامون آن صحبت میکند. مجموع اینها نشان از رویکرد مثبت اسلام به علم نجوم است.