روایتی را شیخ صدوق در دو کتاب حدیثی خود آورده است، که این روایت در صدد بررسی و حل اختلاف بین روایات متعددی است که درخت و میوهای که حضرت آدم و حوا از آن خورده و از بهشت رانده شدند را معرفی کرده است؛ زیرا روایات مختلف، این میوه را به عبارات مختلف آوردهاند که امام رضا(ع) با بیانی جامع؛ بین روایات مختلف درباره نوع میوه ممنوعه جمع کرده است. در سند این روایت؛ افراد ضعیف و غیر قابل اعتماد نیامده است و محتوای آن با اندکی توضیح و توجیه قابل پذیرش است.