قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
از امیرالمومنین(ع) روایت شده است که فرمودند:
”وقتی کسی ناراحتی چشم داشت، آیه الکرسی را به نیت بهبودی بخواند که ان شاء الله عافیت می یابد.” (الخصال، ص۶۱۶) از این دست روایات در خواص و فضیلت آیت الکرسی فراوان وجود دارد ولی روایتی یا سند معتبری برای دست گذاشتن روی چشم در هنگام خواندن آیت الکرسی در منابع روایی نیافتیم. ولی از سید بن طاووس در متاب مهج الدعوات و منهج العبادات چنین نقل شده است:
«نور چشم شخصى ضعیف شد. در خواب، شخصی را دید که به او می‌گوید این کلمات را بخوان: «أُعِیذُ نُورَ بَصَرِی بِنُورِ اللَّهِ الَّذِی لَا یُطْفَى ؛ پناه می‌دهم روشنى چشم خود را به نور خدا که خاموش نمی‌شود» سپس دست‌هاى خود را بر چشمان خود بمال و به دنبال آن آیة الکرسى را بخوان. راوى گوید: پس، آن مرد چنان کرد، چشم‌هایش خوب شد و به دفعات، دیگران نیز این را تجربه کرده و از آن نتیجه گرفتند».(1)
همچنین از حضرت آیه الله بهجت (رحمت الله علیه) نقل شده است که هر کس بعد از نماز آیه الکرسی بخواند، آنگاه دستش را روی چشمانش قرار دهد و بگوید”اللهم احفظ حدقتی بحق حدقتی امیرالمومنین علی بن ابی طالب”، ناراحتی بینایی پیدا نمی کند.
در حاشیه مفاتیح الجنان، باب سوم در ادعیه، بخش عوزات چشم نیز ادعیه هایی از جمله آیت الکرسی، معوذتین و … برای ضعف و درد چشم بیان شده است و در آن ها اشاره به دست گذاشتن روی چشم ندارد.
بنابر این از روایات مربوط به فضیلت ها و خواص نورانی آیت الکرسی به دست می آید این است که همزمانی خواندن آیة الکرسی و دست بر روی چشم نهادن استنباط نمی‌شود، ولی بهر حال خواندن آیة الکرسی با این کیفیت و به قصد رجاء و امید ثواب و اثر وضعی آن، اشکالی ندارد.
پی نوشت:
(1) ابن طاووس، علی بن موسی، مهج الدعوات و منهج العبادات، محقق، کرمانی، ابوطالب، محرر، محمد حسن، ص 325، قم، دار الذخائر، چاپ اول، 1411ق؛ کفعمی، ابراهیم بن علی، المصباح(جنة الأمان الواقیة و جنة الإیمان الباقیة)، ص 176، قم، دار الرضی (زاهدی)، چاپ دوم، 1405ق.
”وقتی کسی ناراحتی چشم داشت، آیه الکرسی را به نیت بهبودی بخواند که ان شاء الله عافیت می یابد.” (الخصال، ص۶۱۶) از این دست روایات در خواص و فضیلت آیت الکرسی فراوان وجود دارد ولی روایتی یا سند معتبری برای دست گذاشتن روی چشم در هنگام خواندن آیت الکرسی در منابع روایی نیافتیم. ولی از سید بن طاووس در متاب مهج الدعوات و منهج العبادات چنین نقل شده است:
«نور چشم شخصى ضعیف شد. در خواب، شخصی را دید که به او می‌گوید این کلمات را بخوان: «أُعِیذُ نُورَ بَصَرِی بِنُورِ اللَّهِ الَّذِی لَا یُطْفَى ؛ پناه می‌دهم روشنى چشم خود را به نور خدا که خاموش نمی‌شود» سپس دست‌هاى خود را بر چشمان خود بمال و به دنبال آن آیة الکرسى را بخوان. راوى گوید: پس، آن مرد چنان کرد، چشم‌هایش خوب شد و به دفعات، دیگران نیز این را تجربه کرده و از آن نتیجه گرفتند».(1)
همچنین از حضرت آیه الله بهجت (رحمت الله علیه) نقل شده است که هر کس بعد از نماز آیه الکرسی بخواند، آنگاه دستش را روی چشمانش قرار دهد و بگوید”اللهم احفظ حدقتی بحق حدقتی امیرالمومنین علی بن ابی طالب”، ناراحتی بینایی پیدا نمی کند.
در حاشیه مفاتیح الجنان، باب سوم در ادعیه، بخش عوزات چشم نیز ادعیه هایی از جمله آیت الکرسی، معوذتین و … برای ضعف و درد چشم بیان شده است و در آن ها اشاره به دست گذاشتن روی چشم ندارد.
بنابر این از روایات مربوط به فضیلت ها و خواص نورانی آیت الکرسی به دست می آید این است که همزمانی خواندن آیة الکرسی و دست بر روی چشم نهادن استنباط نمی‌شود، ولی بهر حال خواندن آیة الکرسی با این کیفیت و به قصد رجاء و امید ثواب و اثر وضعی آن، اشکالی ندارد.
پی نوشت:
(1) ابن طاووس، علی بن موسی، مهج الدعوات و منهج العبادات، محقق، کرمانی، ابوطالب، محرر، محمد حسن، ص 325، قم، دار الذخائر، چاپ اول، 1411ق؛ کفعمی، ابراهیم بن علی، المصباح(جنة الأمان الواقیة و جنة الإیمان الباقیة)، ص 176، قم، دار الرضی (زاهدی)، چاپ دوم، 1405ق.