قرآن پراست از پیام ها و آیات پرمحتوی که برای رفع مشکلات و آرامش توصیه شده اند اما تکرار و مداومت داشتن بر چهار ذکری که در قرآن وارد شده است تاثیر بسیار زیادی در آرامش روح دارد.پروردگار در قرآن برای از بین بردن مسائل فکری در زندگی اذکاری را برای بندگان قرار داده است که اگر به این اذکار دقت کافی و عقیده داشته باشیم و از ته دل آنها را بیان کنیم؛ بدون تردید در آرامش ذهن و زندگی ما اثرگذار است. امام صادق (ع) در این زمینه فرموده است:در شگفتم برای کسی که از چهار چیز بیم دارد، چگونه به چهار کلمه پناه نمی برد! در شگفتم برای کسی که ترس بر او غلبه کرده، چگونه به ذکر حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکیلُ (آل عمران ایه 171) پناه نمی برد.
در صورتی که خداوند به دنبال ذکر یاد شده فرموده است:پس (آن کسانی که به عزم جهاد خارج گشتند و تخویف شیاطین در آنها اثر نکرد و به ذکر فوق تمسک جستند) همراه با نعمتی از جانب خداوند (عافیت) و چیزی زاید بر آن (سود در تجارت) بازگشتند و هیچگونه بدی به آنان نرسید. در شگفتم برای کسی که اندوهگین است چگونه به ذکر لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِین (سوره انبیاء آیه 87) پناه نمی برد.
زیرا خداوند به دنبال این ذکر فرموده است:پس ما یونس را در اثر تمسک به ذکر یاد شده، از اندوه نجات دادیم و همین گونه مومنین را نجات می بخشیم. (سوره انبیاء آیه 88)
در شگفتم برای کسی که مورد مکر و حیله واقع شده، چگونه به ذکر افوض امری الی الله، ان الله بصیر بالعباد (سوره غافر آیه 44)… پناه نمی برد.
زیرا خداوند به دنبال ذکر فوق فرموده است:پس خداوند (موسی را در اثر ذکر یاد شده) از شر و مکر فرعونیان مصون داشت. (سوره غافر آیه 45)
در شگفتم برای کسی که طالب دنیا و زیبایی های دنیاست چگونه به ذکر ماشاءالله لا قوه الا بالله پناه نمی برد.
چراکه خداوند بعد از ذکر یاد شده فرموده است:مردی که فاقد نعمت های دنیوی بود، خطاب به مردی که از نعمت ها برخوردار بود فرمود:اگر تو مرا به مال و فرزند، کمتر از خود می دانی امید است خداوند مرا بهتر از باغ تو بدهد.
جهت آرامش قلب این آیه را دائم بخواند ( الا بذکر اللّه تطمئن القلوب ) زیرا فقط یاد خداست که دل را آرام می کند.
اساسا ارتباط با خدا آرامش آور است یعنى، انسان ذاتا دوستدار و عاشق خدا است و وقتى عاشق به معشوق برسد آرامش مى یابد. از طرف دیگر خداوند در قرآن فرموده است که: «در مؤمنان سکینه و آرامش نازل مى کند».
بهترین چیزى که روح انسان را صفا مى بخشد و حالت آرامش و سکونت براى انسان ایجاد مى کند، ذکر و یاد خدا است. قرآن مى فرماید: « الا بذکر الله تطمئن القلوب آگاه باشید که با یاد خدا دل ها اطمینان و آرامش پیدا مى کند »
آرى این خاصیت ذکر و توجه به خدا است و دعا و مناجات هم نوعى ذکر است. ازاینــ رو اگر با حال توجه و خلوص داشته باشد انسان بعد از تمام شدن آن احساس یک حالت سبکى و آرامش در خود مى کند. کسى که درد دلش را با خدا در میان مى گذارد به این معنا است که قلبا با خدا انس گرفته است و به او توجه پیدا کرده است. خداوند نیز وعده فرموده است که: «هر کس با توجه به او رو کند، سخن او را بشنود و حاجتش را روا کند و دل و روحش را نورانى نماید». آنچه بعد از این حالت در خود احساس مى کنید، حاکى از آن افاضه و توجه خدا نسبت به شما است. پس باید شاکر باشید و توجه داشته باشید که این یک حالت مادى نیست زیرا روح یک عنصر مجرد از ماده است و تصرفاتى هم که از طرف حق در آن مى شود مادى نیست.
براى گام گذاشتن در این راه، باید ارتباط با خدا و بهره مندى از نفحات معنوى را تجربه کرد و این تجربه را بارها تکرار کرد تا انسان حضور در محضر خدا را لمس کند. براى این منظور گفته شده است در هر هنگام نمازها و هنگام حلال و حرام ها، یک الهام رحمانى رو به سوى انسان مى آید و او را به انجام آن کار نیک تشویق مى کند. اگر پاسخ مثبت داد این الهامات رحمانى بیشتر تکرار مى شود و انسان از وسوسه ها و اوهام شیطانى دور مى ماند.
اما اگر پاسخ منفى داد یا سستى کرد فرشته رحمت دور مى شود و شیطان وسوسه گر راه مى یابد و انسان از آرامش و یاد خدا دور مى شود. این تجربه را مى توان در هنگام اذان براى نماز صبح و قبل از آن به خوبى حس کرد که اگر بعد از بیدارى، دوباره خواب را ادامه دادیم خواب هاى پریشان و شیطانى رو به سوى آدمى مى آید و کسالت روحى و آشفتگى وجود آدمى را فرا مى گیرد.
کلا هر نوع ارتباطی با دعا زمینه ساز ارامش است
سعی کنید بعد از نماز به صورت خیلی معمولی با خدا درد دل کنید
ذکر صلوات و لا اله الا الله و حمد خدا نیز موثر است