دعای الحاح (پافشاری) در حاجات

دعای الحاح (پافشاری) در حاجات :

راوى از امام صادق (عليه السلام) درخواستِ دعا كرد، فرمود: دعاى الحاح را بخوان:

اللَّهُمَّ رَبَّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَ مَا فِيهِنَّ وَ رَبَّ الاَْرَضِينَ السَّبْعِ وَ مَا فِيهِنَّ وَ رَبَّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ وَ رَبَّ مُحَمَّد خَاتَمِ

النَّبِيِّينَ أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذِي بِهِ تَقُومُ السَّمَاءُ وَ بِهِ تَقُومُ الاَْرْضُ وَ بِهِ تُفَرِّقُ الْجَمْعَ وَ بِهِ تَجْمَعُ الْمُتَفَرِّقَ وَ بِهِ تَرْزُقُ

الاَْحْيَاءَ وَ بِهِ أَحْصَيْتَ عَدَدَ الثَّرَى وَ الرَّمْلِ وَ وَرَقِ الاَْشْجَارِ وَ قَطْرِ الْبُحُورِ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد.

سپس حاجت خويش را طلب كن و در دعا پافشارى كن كه خداوند دعاى بندگان مؤمن را دوست دارد.

ترجمه دعا:

خدايا ! اى خداى هفت آسمان و آنچه در آنهاست. اى خدا هفت زمين و آنچه در آنهاست.

اى خداى عرش عظيم، اى خداى محمد (خاتم پيامبران) به آن اسمت قسم كه بدان آسمان را برافراشته،

زمين را آرام گردانده اى، نيز بدان همگان را پس از آفرينش روى زمين پراكنده مى كنى و در روز قيامت،

همگان را گرد هم مى آورى،

بدان اسم تو را قسم مى دهم كه زندگان را رزق مى دهى، و شمارش سنگريزه ها و شن هاى روان و برگ

درختان و درياها را در نظر دارى، بر محمّد و آل محمّد درود بفرستى .

امام صادق(عليه السلام) فرمود: اين نيز جزء دعاى إلحاح است:

يَا مَنْ لاَ يَحْجُبُهُ سَمَاءٌ عَنْ سَمَاء وَ لاَ أَرْضٌ عَنْ أَرْض وَ لاَ جَنْبٌ عَنْ قَلْب وَ لاَ سِتْرٌ عَنْ كِنّ وَ لاَ جَبَلٌ عَمَّا فِي

أَصْلِهِ وَ لاَ بَحْرٌ عَمَّا فِي قَعْرِهِ يَا مَنْ لاَ تَشْتَبِهُ عَلَيْهِ الاَْصْوَاتُ وَ لاَ تَغْلِبُهُ كَثْرَةُ الْحَاجَاتِ وَ لاَ يُبْرِمُهُ إِلْحَاحُ الْمُلِحِّينَ

صَلِّ عَلَى مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد سپس حاجت خود را طلب كن

خدايا ! آسمان ها و زمين ها و دل هاى ] آدميان كه بسياراند [مانع ديد و آگاهى تو نيست، نيز پرده و

پوشش ها. مى دانى در دل هر كوه و در قعر هر دريا چه هست. صداى بسيار آفريده ها را به خوبى و

بدون اشتباه مى شنوى.

از حاجت و خواسته هاى بسيار آدميان خسته نمى شوى. پافشارى درخواست كنندگان تو را از پا

در نمى آورد. بر محمّد و آل محمّد درود بفرست. [سپس حاجتت را بطلب].

منبع : بحارالانوار ج 92 ص 154