بنابر قاعده فقهی «تسامح در ادله سنن» می توان دعاهایی را که فاقد سند یا دارای سند ضعیف و نا معتبر بوده ولی محتوای آن با آیات و روایات مخالف نباشد را به قصد رجاء خواند.
– دعای « ْ یَا ذَا الْمَعْرُوفِ الَّذِی لَا یَنْقَطِعُ أَبَداً وَ لَا یُحْصِیهِ غَیْرُه » در کتاب مهج الدعوات و منهج العبادات اثر على بن موسى الرضا مشهور به سید ابن طاووس،متوفای 664 ه. ق وارد شده است.
متن آن به شرح زیر است:
«وَ مِنْهَا بِإِسْنَادِهِ إِلَى یَحْیَى بْنِ مُسْلِمٍ بَلَغَهُ أَنَّ مَلَکَ الْمَوْتِ اسْتَأْذَنَ رَبَّهُ تَعَالَى أَنْ یُسَلِّمَ عَلَى یَعْقُوبَ علیه السلام فَأَذِنَ لَهُ فَأَتَاهُ فَسَلَّمَ عَلَیْهِ فَقَالَ لَهُ بِالَّذِی خَلَقَکَ هَلْ قَبَضْتَ الروح [رُوحَ ] یُوسُفَ قَالَ لَا أَ لَا أُعَلِّمُکَ کَلِمَاتٍ لَا تَسْأَلُ اللَّهَ شَیْئاً إِلَّا أَعْطَاکَ ، قَالَ بَلَى قَالَ قُلْ «یَا ذَا الْمَعْرُوفِ الَّذِی لَا یَنْقَطِعُ أَبَداً وَ لَا یُحْصِیهِ غَیْرُهُ»- قَالَ فَمَا طَلَعَ الْفَجْرُ حَتَّى أُتِیَ بِقَمِیصِ یُوسُفَ علیه السلام. (1)
– اما برای این دعا سندی نیافتیم. «یا حسن الصحبه یا کریم المعرفه یا خیر اله ائتنی بروح منک و فرج من عبدک یا من لا یعلم کیف هو الا هو یا من سد الهواء بالسماء و کبس الارض علی الماء و اختار لنفسه احسن الاسماء ائتنی بروح منک و فرج من عندک.»
پی نوشت:
(1) مهج الدعوات و منهج العبادات، ج 1، ص: 320. ناشر دارالذخائر، سال چاپ 1411ه.ق.
– دعای « ْ یَا ذَا الْمَعْرُوفِ الَّذِی لَا یَنْقَطِعُ أَبَداً وَ لَا یُحْصِیهِ غَیْرُه » در کتاب مهج الدعوات و منهج العبادات اثر على بن موسى الرضا مشهور به سید ابن طاووس،متوفای 664 ه. ق وارد شده است.
متن آن به شرح زیر است:
«وَ مِنْهَا بِإِسْنَادِهِ إِلَى یَحْیَى بْنِ مُسْلِمٍ بَلَغَهُ أَنَّ مَلَکَ الْمَوْتِ اسْتَأْذَنَ رَبَّهُ تَعَالَى أَنْ یُسَلِّمَ عَلَى یَعْقُوبَ علیه السلام فَأَذِنَ لَهُ فَأَتَاهُ فَسَلَّمَ عَلَیْهِ فَقَالَ لَهُ بِالَّذِی خَلَقَکَ هَلْ قَبَضْتَ الروح [رُوحَ ] یُوسُفَ قَالَ لَا أَ لَا أُعَلِّمُکَ کَلِمَاتٍ لَا تَسْأَلُ اللَّهَ شَیْئاً إِلَّا أَعْطَاکَ ، قَالَ بَلَى قَالَ قُلْ «یَا ذَا الْمَعْرُوفِ الَّذِی لَا یَنْقَطِعُ أَبَداً وَ لَا یُحْصِیهِ غَیْرُهُ»- قَالَ فَمَا طَلَعَ الْفَجْرُ حَتَّى أُتِیَ بِقَمِیصِ یُوسُفَ علیه السلام. (1)
– اما برای این دعا سندی نیافتیم. «یا حسن الصحبه یا کریم المعرفه یا خیر اله ائتنی بروح منک و فرج من عبدک یا من لا یعلم کیف هو الا هو یا من سد الهواء بالسماء و کبس الارض علی الماء و اختار لنفسه احسن الاسماء ائتنی بروح منک و فرج من عندک.»
پی نوشت:
(1) مهج الدعوات و منهج العبادات، ج 1، ص: 320. ناشر دارالذخائر، سال چاپ 1411ه.ق.