خانه » همه » مذهبی » دعای جوشن کبیر

دعای جوشن کبیر


دعای جوشن کبیر

۱۳۹۴/۱۱/۱۷


۸۷۰۰ بازدید

سوال : آیا خواندن دعای جوشن کبیر وقت خاصی دارد یا همیشه میتوان آن را خواند؟

پرسشگر گرامی با سلام و سپاس از ارتباط شما با این مرکز1. خواندن دعای جوشن کبیر در شب اول ماه رمضان وارد شده و عالمان‌ شیعه‌ به‌ استحباب‌ خواندن‌ این‌ دعا در شبهای‌ قدر نیز اشاره‌ کرده‌اند؛ از این‌ رو، خواندن‌ این‌ دعا در شبهای‌ قدر بین‌ شیعیان‌ رواج‌ دارد.
2. خواندن این دعا به دلی مضامین عالی و عمیق آن در هرزمان خوب و مطلوب و بی اشکال است .
3. دعای‌ جوشن‌ کبیر را که‌ کفعمی‌ در المصباح‌ و البلدالامین نقل‌ کرده‌ است‌، امام‌ سجاد علیه‌السلام‌ از پدر خود امام‌ حسین‌ علیه‌السلام‌ و ایشان‌ از امام‌ علی‌ علیه‌السلام‌ و ایشان‌ نیز از پیامبر اکرم‌ صلی الله علیه و آله نقل‌ کرده‌اند. بنابراین‌ روایت‌، در یکی‌ از غزوات‌ که‌ پیامبر زرهی‌ سنگین‌ پوشیده‌ بودند و آن‌ زره‌ جسم‌ ایشان‌ را اذیت‌ می‌کرد، جبرئیل‌ نازل‌ شد و ضمن‌ اعلام‌ سلام‌ خدا بر پیامبر، خواندن‌ این‌ دعا را به‌ جای‌ پوشیدن‌ آن‌ زره‌ به‌ پیامبر توصیه‌ کرد و گفت‌: که‌ این‌ دعا امان‌ پیامبر و امت‌ اوست‌.
بنابراین‌ روایت‌، هر کس‌ این‌ دعا را هنگام‌ خروج‌ از خانه‌اش‌ بخواند خدا او را حفظ‌ می‌کند و ثواب‌ بسیار به‌ او می‌دهد و هر کس‌ آن‌ را بر کفنش‌ بنویسد از عذاب‌ [قبر] مصون‌ می‌ماند و هر کس‌ آن‌ را اول‌ ماه‌ مبارک‌ رمضان‌ بخواند خدا به‌ او درک‌ فضیلت‌ شب‌ قدر را روزی‌ می‌دهد و نیز هر کس‌ آن‌ را سه‌ بار در این‌ ماه‌ بخواند، در طول‌ زندگی‌اش‌ در امان‌ خدا قرار می‌گیرد.
در ادامه حدیثی‌ که‌ کفعمی‌ بنابر آن‌، این‌ دعا را از پیامبر نقل‌ کرده‌، آمده‌ که‌ امام‌ حسین‌ علیه‌السلام‌ فرموده‌ است‌. پدرم‌ امام‌ علی‌ علیه‌السلام‌ من‌ را به‌ حفظ‌ کردن‌ و بزرگداشت‌ این‌ دعا و نوشتن‌ آن‌ بر کفن‌ او و تعلیم‌ آن‌ به‌ نزدیکان‌ و ترغیب‌ آنان‌ به‌ خواندن‌ این‌ دعا سفارش‌ کردند ولذا در کتاب های‌ فقهی‌ شیعه‌ به‌ استحباب‌ نوشتن‌ این‌ دعا بر کفن‌ اشاره‌ شده‌ است‌). البته‌ ابن‌طاووس‌ تمام‌ مطالب‌ مربوط‌ به‌ نزول‌ جبرئیل‌ و اعطای‌ این‌ دعا به‌ پیامبر و ثواب‌ خواندن‌ و نوشتن‌ آن‌ بر کفن‌ را درباره دعای‌ جوشن‌ صغیر نقل‌ کرده‌ و بدین‌ سبب‌ این‌ اختلاف‌ به‌ کتاب های‌ فقهی‌ (مثلاً نجفی‌، همانجا) نیز راه‌ یافته‌ و مجلسی‌ برای‌ رفع‌ اختلاف‌ گفته‌ که‌ این‌ سخنان‌ از افزوده‌های‌ ابوطالب‌ ابن‌ رجب‌ در حاشیه کتاب‌ ابن‌ طاووس‌ بوده‌ است‌ و ناسخان‌ آن‌ را به‌ داخل‌ متن‌ برده‌اند.
.
منبع : دانشنامه جهان اسلام، جلد 11، ذیل مدخل جوشن کبیر از محسن معینی.

ممکن است این مطالب هم برای شما مفید باشد:

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد