در پاسخ به دو دعای زیر که سریع الاجابه هستند توجه کنید . الف. بر اساس آنچه در روایت امام صادق ع در کتاب کافی ج‌2، ص: 582  ذکر شده فردی نزد امیر مومنان می آید و از این که دعایش دیر مستجاب می شود اظهار ناراحتی می کند حضرت به می فرایند چرا دعای سریع الاجابه را نمی خوانی راوی آن فرد به حضرت عرض می کند دعای سریع الاجابه کدام است حضرت فرمودند این دعا را بخوان : اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الْعَظِیمِ الْأَعْظَمِ الْأَجَلِّ الْأَکْرَمِ الْمَخْزُونِ الْمَکْنُونِ النُّورِ الْحَقِّ الْبُرْهَانِ الْمُبِینِ الَّذِی هُوَ نُورٌ مَعَ نُورٍ وَ نُورٌ مِنْ نُورٍ وَ نُورٌ فِی نُورٍ وَ نُورٌ عَلىٰ نُورٍ وَ نُورٌ فَوْقَ کُلِّ نُورٍ وَ نُورٌ یُضِی‌ءُ بِهِ کُلُّ ظُلْمَةٍ وَ یُکْسَرُ بِهِ کُلُّ شِدَّةٍ وَ کُلُّ شَیْطَانٍ مَرِیدٍ وَ کُلُّ جَبَّارٍ عَنِیدٍ لَا تَقِرُّ بِهِ أَرْضٌ وَ لَا تَقُومُ بِهِ سَمَاءٌ وَ یَأْمَنُ بِهِ کُلُّ خَائِفٍ وَ یَبْطُلُ بِهِ سِحْرُ کُلِّ سَاحِرٍ وَ بَغْیُ کُلِّ بَاغٍ وَ حَسَدُ کُلِّ حَاسِدٍ وَ یَتَصَدَّعُ لِعَظَمَتِهِ الْبَرُّ وَ الْبَحْرُ وَ یَسْتَقِلُّ بِهِ الْفُلْکُ حِینَ یَتَکَلَّمُ بِهِ الْمَلَکُ فَلَا یَکُونُ لِلْمَوْجِ عَلَیْهِ سَبِیلٌ وَ هُوَ‌اسْمُکَ الْأَعْظَمُ الْأَعْظَمُ الْأَجَلُّ الْأَجَلُّ النُّورُ الْأَکْبَرُ الَّذِی سَمَّیْتَ بِهِ نَفْسَکَ وَ اسْتَوَیْتَ بِهِ عَلَى عَرْشِکَ وَ أَتَوَجَّهُ إِلَیْکَ بِمُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ أَسْأَلُکَ بِکَ وَ بِهِمْ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَفْعَلَ بِی کَذَا وَ کَذَا‌ بجای ان تفعل بی کذا و کذا فرد حاجات خود را می گوید .

 

 
ب. مرحوم کفعمى در کتاب بلد الا مین دعائى مروىّ از حضرت امام موسى کاظم علیه السلام نقل کرده و فرموده عظیم الشّاءن و سریع الا جابه است و آن این است :
اَللّهُمَّ اِنّى اَطَعْتُکَ فى اَحَبِّ
خدایا همانا من در محبوبترین
 الاْشْیاَّءِ اِلَیْکَ وَهُوَ التَّوْحیدُ وَلَمْ اَعْصِکَ فى اَبْغَضِ الاْشْیاَّءِ اِلَیْکَ وَهُوَ
چیزها در نزد تو که عبارت از توحید و یگانگیت بود از تو پیروى کردم و در مبغوض ترین چیزها در نزدت که عبارت از
الْکُفْرُ فَاغْفِرْ لى ما بَیْنَهُما یا مَنْ اِلَیْهِ مَفَرّى آمِنّى مِمّا فَزِعْتُ مِنْهُ
کفر بتو بود نافرمانیت نکردم پس آنچه دراین میان است ازگناهانم بیامرز اى که بسوى اوست گریزگاه من مرااز آنچه به خاطر
اِلَیْکَ اَللّهُمَّ اغْفِرْ لِىَ الْکَثیرَ مِنْ مَعاصیکَ وَاقْبَلْ مِنِّى الْیَسیرَ مِنْ
آن بسویت پناه آوردم امان بخش خدایا بیامرز گناهان بسیارم را و بپذیر از من
طاعَتِکَ یا عُدَّتى دُونَ الْعُدَدِ وَیا رَجاَّئى وَالْمُعْتَمَدَ وَیا کَهْفى
طاعت اندکم را اى ذخیره در مقابل سایر ذخیره ها و اى مایه امید و تکیه گاه من و اى پناهگاه
وَالسَّنَدَ وَیا واحِدُ یا اَحَدُ یا قُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ اَللّهُ الصَّمَدُ لَمْ یَلِدْ وَلَمْ
ونگهبانم و اى یگانه اى یکتا اى آنکه دروصف خود به پیغمبرت گفتى بگو او خداى یکتا است خدا بى نیاز است ، نزاید و نه
یُولَدْ وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً اَحَدٌ اَسْئَلُکَ بِحَقِّ مَنِ اصْطَفَیْتَهُمْ مِنْ خَلْقِکَ
زاییده شده و نیست برایش همتا و مانندى هیچکس از تو مى خواهم به حق آنانکه از میان خلق خود آنها را برگزیدى
وَلَمْ تَجْعَلْ فى خَلْقِکَ مِثْلَهُمْ اَحَداً اَنْتُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَتَفْعَلَ
و در خلق خود هیچکس را مانند ایشان نکردى که درود فرستى بر محمد و آل او و درباره من انجام دهى
بى ما اَنْتَ اَهْلُهُ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِالْوَحْدانِیَّةِ الْکُبْرى وَالْمُحَمَّدِیَّةِ
آنچه را تو شایسته آنى خدایا از تو خواهم به حق مقام وحدانیت و یکتایى بزرگ خودت و به مقام محمدى
الْبَیْضاَّءِ وَالْعَلَوِیَّةِ الْعُلْیا وَبِجَمیعِ مَا احْتَجَجْتَ بِهِ عَلى عِبادِکَ
آن مقام تابنده و به مقام علوى آن مقام والا و به تمام حجتهاى خود بر بندگانت
وَبِالاِْسْمِ الَّذِى حَجَبْتَهُ عَنْخَلْقِکَ فَلَمْ یَخْرُجْ مِنْکَ اِلاّ اِلَیْکَ صَلِّعَلى
و به حق آن نامى که از خلق خود پنهان داشتى که اظهار نشود از تو مگر بخودت که درود فرستى بر
مُحَمِّدٍ وَآلِهِ وَاجْعَلْ لى مِنْ اَمْرى فَرَجاً وَمَخْرَجا وَارْزُقْنى مِنْحَیْثُ
محمد و آل محمد و براى من در کارم گشایش و راه نجاتى قرار دهى و به من روزى دهى از آنجا که
اَحْتَسِبُ وَمِنْ حَیْثُ لااَحْتَسِبُ اِنَّکَ تَرْزُقُ مَنْ تَشاَّءُ بِغَیْرِ حِسابٍ گمان دارم و از آنجا که گمان ندارم که تو روزى دهى هر که را بخواهى بى حساب