دعا برای تعجیل فرج ادای مزد رسالت پیامبر(ص)

دعا برای تعجیل فرج ادای مزد رسالت است و دلیل بر این معنی فرموده خداوند است که در سوره حمعسق (شوری) آمده است: ای پیامبر بگو من از شما بر انجام آن رسالت چیزی درخواست نمی کنم مگر مودت و دوستی خاندانم.

به گزارش آینده روشن، “مکیال المکارم فى فوائد الدعاء للقائم” یکى از کتاب هاى ارزشمند شیعه، نوشته آیت اللّه سیدمحمدتقى موسوى اصفهانى(۱۳۴۸ ـ ۱۳۰۱ق) است که به قصد اداء حق حضرت بقیة اللّه که حقش بر گردن ما افزون تر از همه مردم است، احسانش بیشتر و بهتر از همه شامل حال خلق مى شود و نعمت ها و منت ها بر ما دارد، به رشته تحریر درآمده است.

اصل کتاب به زبان عربى است و مؤلف در مقدمه مى نویسد:

“چون ما نمى توانیم حقوق آن حضرت را ادا نماییم و شکر وجود و فیوضاتش را آن طور که شایسته است، به جا آوریم بر ما واجب است آن مقدار از اداى حقوق آن حضرت را که از دستمان ساخته است، انجام دهیم. . . بهترین امور در زمان غیبت آن حضرت، انتظار فرج آن بزرگوار و دعا براى تعجیل فرج او و اهتمام به آنچه مایه خشنودى آن جناب و مقرب شدن در آستان اوست، مى باشد.”

ادای اجر رسالت پیامبر اکرم(ص)

تا حدودی دعا برای تعجیل فرج ادای مزد رسالت است و دلیل بر این معنی فرموده خداوند متعال است که در سوره حمعسق (شوری) آمده است: قل لا اسالکم علیه اجرا الا الموده فی القربی؛ ای پیامبر بگو من از شما بر انجام آن رسالت چیزی درخواست نمی کنم مگر مودت و دوستی خاندانم.

و اثبات این مطلب به ذکر چند مقدمه مربوط به بحث بستگی دارد:

اول: هر چه را پیامبر مطلبد امر است هر چند به لفظ باشد.

دوم: طلب و امر آن حضرت به طور اطلاق بر وجوب دلالت می کند مگر این که دلیلی برخلاف آن باشد.

سوم: اینکه پیامبر حق نبوت بر این امت دارد پس بر آنها واجب است آنقدر که می توانند حق آن جناب را ادا کنند.

چهارم: اینکه خداوند متعال اجر و مزد نبوت پیامبر را مودت خاندان و قربی (نزدیکان) آن حضرت قرار داده است به حکم آیات و روایات اهل بیت عصمت.

پنجم: بیان معنی قربی و اینکه جز ذریه پیامبر نمی باشد و رد اقوال عامه.

ششم: در بیان معنی مودت و اقسام آن.

شباهت به ائمه معصومین(ع)

نظر به اینکه بیان هر یک از ویژگی ها و صفات و احوال و معجزات پدران پاک آن حضرت و تطبیق آنها با صفات و حالات و معجزات آن جناب شرحی طولانی و میدان وسیعی می خواهد به ناچار در این مقال به شباهت آن حضرت با امام حسن مجتبی می پردازیم.

و اما امام حسن(ع): بارزترین صفاتش حلم و بردباری است و از جمله آثار این صفت سکون و آرامش داشتن و سبکسری نکردن در مواقعی است که شخص از دیگران نارواها ببیند.

و اگر در ناراحتی ها و ابتلاهای شدید مولا حضرت صاحب الزمان علیه از دست دادن رعیتش تامل کنی حلم و بردباری آن بزرگوار برایت روشن می شود به طوریکه از احدی به این کیفیت این صفت ظاهر نگردیده است.