دعا برای رفع حاجت :
از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه هرگاه تو را حاجتى بسوى خداى تعالى باشد يا از امرى خائف و ترسان باشى در كاغذى بنويس :
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ اَللّهُمَّ اِنّى اَتَوَجَّهُ اِلَيْكِ بِاَحَبِّ الاَْسْمآءِ اِلَيْكَ وَاَعْظَمِها لَدَيْكَ وَاَتَقَرَّبُ وَاَتَوَسَّلُ اِلَيْكَ بِمَنْ اَوْجَبْتَ حَقَّهُ عَلَيْكَ بِمُحَمَّدٍ وَعَلِي وَفاطِمَةَ وَالْحَسَنِ وَالْحُسَيْنِ وَعَلِىِّ بْنِ الْحُسَيْنِ وَمُحَمَّدِ بْنِ عَلِي وَجَعْفَرَ بْنِ مُحَمَّدٍ وَمُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ وَعَلِىِّ بْنِ مُوسى وَمُحَمَّدِ بْنِ عَلِي وَعَلِىِّ بْنِ مُحَمَّدٍ وَالْحَسَنِ بْنِ عَلِي وَالْحُجَّةِ الْمُنْتَظَرِ صَلَواتُ اللَّهِ عَلَيْهِمْ اَجْمَعينَ اكْفِنى كَذا وَكَذا.
ترجمه:
به نام خداى بخشاينده مهربان خدايا من به تو رو كنم به محبوبترين نامها در پيشگاهت و بزرگترين آنها در نزدت و تقرب و توسل جويم بدرگاهت بوسيله كسانى كه حقشان را بر خود واجب كردى (يعنى ) به محمد و على و فاطمه و حسن و حسين و على بن الحسين و محمد بن على و جعفر بن محمد و موسى بن جعفر و على بن موسى و محمد بن على و على بن محمد و حسن بن على و حجت منتظر كه درودهاى تو بر همه ايشان باد كفايت كن مرا از چنين و چنان
يعنى حاجت خود را ذكر كنى پس رقعه را به پيچ و دربندقه اى از گِل بگذار و درميان آب جارى يا چاهى بينداز كه حق تعالى بزودى فرج كرامت فرمايد.
منبع : مصباح کفعمی ص 403