اعدام شیخ نمر به دست آل سعود از ابعاد مختلفی قابل تحلیل و بررسی است. برخی از این ابعاد عبارتند از: ۱- آل سعود حذف شیخ نمر را حرکتی در شطرنج گسترده، طولانی و پیچیده رقابت با ایران می بیند. از این منظر تنها عامل قابل تمسک ریاض، موضوع فرقه ای و مذهبی است. هرچقدر تهران به کاهش تنش و اختلافات مذهبی میان شیعه و سنی تمایل دارد، ریاض ترجیح می دهد در این آتش دمیده و آن را شعله ور سازد. آل سعود معتقد است به دلیل برتری جمعیتی سنی ها نسبت به شیعیان و این که غالب حکومت های اسلامی در دست سنی هاست، این اختلاف به نفع عربستان خواهد بود. از منظر آل سعود، این قضیه باعث اتحاد کشورهای سنی علیه جمهوری اسلامی ایران می شود و رهبری چنین اتحادی نیز به طور طبیعی در دست عربستان خواهد بود. از نظر سعودی ها این قضیه باعث می شود، سایر کشورهای اسلامی نسبت به شخصیت ها، علما و جریانات همسو و همراه با ایران نیز حساس شده و آن ها را محدود کرده و درصدد برخورد برآیند. ریاض به اعدام شیخ نمر و واکنش ایران از دریچه این معادله می نگرد. ۲- ریاض دهه هاست طعم تلخ وجود شخصیت بزرگی همچون سیدحسن نصرالله را در کام خود احساس می کند؛ مردی که بسیاری از سیاست ها و توطئه های عربستان را در منطقه خنثی کرده است. برای عربستان، ظهور نصراللهی دیگر به هیچ عنوان قابل پذیرش نیست. آنچه در نیجریه رخ داد و برخورد سختی که با شیخ ابراهیم زاکزاکی انجام شد و ریاض از آن اعلام پشتیبانی کرد نیز در همین راستا بود. اعدام شیخ نمر نیز خارج از این چارچوب نیست. واهمه شدید آل سعود از ظهور شخصیتی همچون سیدحسن نصرالله، این بار در خاک عربستان از اصلی ترین عوامل اجرای حکم اعدام شیخ نمر می تواند باشد. ۳- ریاض از بابت واکنش های جهانی به این اقدام جنون آمیز خود نگرانی ندارد. اواخر شهریور سال جاری بود که عربستان سعودی به عنوان رئیس یکی از پنل‌های شورای حقوق بشر سازمان ملل انتخاب شد. هیلل نویر، مدیر اجرایی دیده‌بان حقوق بشر درباره این انتخاب گفته بود: این شرم‌آور است که سازمان ملل کشوری را به عنوان رئیس پنل حقوق بشر انتخاب کرده که بیش‌تر از گروه داعش گردن افراد را زده است. دلارهای نفتی و سیاسی کاری، حقوق بشر را شکل می‌دهد. در موضوع اعدام شیخ نمر نیز دلارهای نفتی آل سعود کار خود را خواهند کرد و دهان رسانه های بین المللی و منطقه ای، نهادهای ناظر جهانی، سازمان های بین المللی و اسلامی و سیاستمداران را خواهند بست. ۴- ریاض در اقدامی کثیف نام شیخ نمر را در میان عده ای جانی، خرابکار و تروریست منتشر کرده است؛ یعنی اقدامی در جهت لکه دار کردن شخصیت شهید نمر و همردیف قرار دادن وی با تروریست های جبهه النصره که از قضا دست پرورده خود آل سعود هستند. آل سعود سعی دارد شهید نمر را به عنوان فردی برهم زننده امنیت کشور و مخل ثبات و مرتبط با تروریسم جلوه دهد. عربستان به عنوان اصلی ترین منبع پرورش، حمایت و صدور تروریسم در منطقه، می کوشد در اقدامی کاملا خلاف واقع، خود را رهبر ائتلاف ضدتروریسم در منطقه جا بزند. اعدام شیخ نمر نیز جزئی از این پازل پوشالی و کذایی است. ۵- در پایان می توان گفت اقدام احمقانه ریاض در اعدام شیخ نمر، واکنشی عصبی به شکست های سنگین و پی در پی آل سعود در منطقه است. ریاض در یمن وارد باتلاق شده است، در سوریه به اهداف خود نرسیده، حضور و نفوذ معنوی ایران را در کشورهای مختلف منطقه می بیند و عملاً کاری از دستش ساخته نیست. به شهادت رساندن شیخ نمر شاید آسان ترین و البته ابلهانه ترین واکنش ریاض به این شکست ها می توانست باشد.(سایت بصیرت ۱۲ دی ۱۳۹۴ ) حمایت جمهوری اسلامی ایران از شیخ نمر به دلیل مواضع اصولی و تلاش ایشان برای برقراری عدالت و مبارزه با ظلم است و همانگونه که مقام معظم رهبری فرمودند: «این عالمِ مظلوم نه مردم را به حرکت مسلحانه تشویق می‌کرد و نه به صورت پنهانی اقدام به توطئه کرده بود، بلکه تنها کار او، انتقاد علنی و امر به معروف و نهی از منکرِ برخاسته از تعصب و غیرت دینی بود.ایشان با انتقاد شدید از سکوت مدعیان آزادی، دموکراسی و حقوق بشر و حمایت آنان از رژیم سعودی که خون بی‌گناه را تنها به خاطر انتقاد و اعتراض به زمین‎ می‌ریزد، تأکید کردند: جهان اسلام و همه دنیا باید نسبت به این قضیه احساس مسئولیت کنند. مقام معظم رهبری، آزار و شکنجه مردم بحرین توسط نظامیان سعودی و تخریب مساجد و خانه‌های آنان و همچنین بیش از 10 ماه بمباران مردم یمن را نمونه‌های دیگری از جنایات رژیم سعودی خواندند فرمودند: کسانی که صادقانه به سرنوشت بشریت و سرنوشت حقوق بشر و عدالت علاقه‌مند هستند، باید این قضایا را دنبال کنند و نباید نسبت به این وضعیت بی‌تفاوت باشند.» ( بیانات در درس خارج ، 13/10/94) عدام شخصیتی مانند شیخ النمر که ابزاری جز سخن گفتن برای پی‌گیری اهداف سیاسی و دینی خود نداشت تنها عمق بی‌تدبیری و بی‌مسئولیتی را نشان می‌دهد.