یکی از وظایف پرچمداران فرهنگ و اندیشه و اقشار اندیشه ورز هر جامعه ای این است که افکار و ایده های رایج در جامعه ی خود را مورد کاوشهای دقیق علمی قرار داده و نقاط قوّت و ضعف آنها را بررسی نمایند تا طیفهای مصرف کننده در انتخاب افکار و ایده ها با آگاهی بیشتری اقدام نمایند. افکار و ایده های دکتر شریعتی نیز از این قاعده مستثنا نبوده تا زمانی که در جامعه مطرح و مورد تقلید برخی افراد جامعه می باشد باید مورد نقد و بررسی اندیشمندانه قرار گیرد تا نقاط قوّت و ضعف آن برای مصرف کنندگان اندیشه های وی آشکار گردد.

و واقعیّت امر این است که اندیشه های او هنوز به اشکال گوناگون در جامعه مطرح بوده تأثیرگذار است ؛ لذا هنوز باید به بررسی افکار وی پرداخت. برای کسانی که به نحو عمیق با افکار دکتر شریعتی و تئوریهای نوظهور در جامعه امروز کشورمان آشنا هستند به وضوح معلوم است که بسیاری از این سخنان و تئوری هایی که برخی از متأثرین از فلسفه های غرب بیان می کنند ، ریشه هایی نیز در اندیشه های دکتر شریعتی دارد. لذا اندیشه های دکتر شریعتی یک نوع پیشگفتار نسبت به اندیشه های برخی تئوریسین های امروزی محسوب می شوند ؛ از اینرو کسانی که تحت تأثیر اندیشه های دکتر شریعتی قرار دارند راحتر تحت تأثیر تئوری های نوظهور ناشی از فلسفه های غربی قرار می گیرند. پس لازم است که در پیشگفتار نقد این تئوری های نوظهور ، افکار دکتر شریعتی نیز مورد بررسی عالمانه قرار گیرند.