اجداد پیامبر اکرم (ص) و خود پیامبر قبل از بعثت متدین به دین حضرت ابراهیم (ع) بودند، در حدیثی آمده است:«شریعت هریک از انبیاء اولوالعزم که دارای کتاب و شریعت بودند، تا شریعت اولوالعزم دیگری جاری بود و به آن عمل می شد، از حضرت نوح(ع) تا حضرت ابراهیم(ع) به شریعت نوح(ع) عمل می شد، تا این که شریعت حضرت ابراهیم(ع) آنرا نسخ کرد و تا زمان حضرت موسی(ع) ادامه داشت. و انبیاء دیگر تا شریعت حضرت عیسی(ع) تابع شریعت قبل بودند، تا این که شریعت ایشان، شریعت موسی را نسخ نمود، و پیغمبران بعد تا شریعت حضرت رسول اکرم(ص) تابع حضرت عیسی(ع) بودند»(1).اما درباره اینکه چرا پیامبر اکرم(ص) و اجداد ایشان دین حضرت عیسی را نداشتند علامه طباطبایی می فرمایند: دین حضرت ابراهیم(ع) انشعاب پیدا کرد و به دو شعبه تقسیم گردید: شعبه نخست که در بنی اسرائیل بود و از حضرت اسحاق گرفته تا حضرت یعقوب، حضرت موسی و حضرت عیسی(ع) را شامل می شد.
شعبه دیگر که در میان اعراب بود و از حضرت ابراهیم(ع) گرفته تا حضرت یسع و ذوالکفل را شامل می شد.
«و اذکر اسمعیل و الیسع و ذوالکفل و کل من الاخیار»(2) . و اسماعیل و یسع و ذوالکفل را به یاد آور که همه از نیکانند. اینان فریضه حج نیز جزء دینشان بود، بر خلاف شعبه اول که حج نداشتند و در تورات و انجیل هم اثری از آن نیست.
توضیح اینکه: بزرگ بنی اسماعیل، شخصی به نام «عمرو بن لحی» بود که ظاهراً با طایفه «تیمها» جنگ و بر آنها غلبه کرد و زمامدار مکه شد و تمام آنها موحد و به دین حضرت ابراهیم (ع) گرویدند؛ ولی عمرو بیمار شد و به دستور پزشکان جهت تغییر آب و هوا به شامات( سوریه، مسافرت کرد، و تحت تأثیر مردم آن سامان که بت پرست بودند، بت پرست شده و بت «هبل» را با خود به مکه آورد و مردم را به بت پرستی دعوت نمود، و در نتیجه تمام عربستان بت پرست شدند، به جز اجداد پیامبر اکرم(ص) که همچنان موحد و به دین حضرت ابراهیم(ع) باقی ماندند، و بدین ترتیب پیامبر اکرم(ص) نیز تا پیش از بعثت متدین به دین حضرت ابراهیم(ع) بودند(3)
منابع و مآخذ
1ـ بحارالانوار،ج16،ص353، روایت38.
2ـ قرآن کریم، مبارکه ص، آیه48.
3ـ 665 پرسش و پاسخ در محضر علامه طباطبائی(ره)، ص96ـ97
به نقل از اداره پاسخگویی آستان قدس رضوی
شعبه دیگر که در میان اعراب بود و از حضرت ابراهیم(ع) گرفته تا حضرت یسع و ذوالکفل را شامل می شد.
«و اذکر اسمعیل و الیسع و ذوالکفل و کل من الاخیار»(2) . و اسماعیل و یسع و ذوالکفل را به یاد آور که همه از نیکانند. اینان فریضه حج نیز جزء دینشان بود، بر خلاف شعبه اول که حج نداشتند و در تورات و انجیل هم اثری از آن نیست.
توضیح اینکه: بزرگ بنی اسماعیل، شخصی به نام «عمرو بن لحی» بود که ظاهراً با طایفه «تیمها» جنگ و بر آنها غلبه کرد و زمامدار مکه شد و تمام آنها موحد و به دین حضرت ابراهیم (ع) گرویدند؛ ولی عمرو بیمار شد و به دستور پزشکان جهت تغییر آب و هوا به شامات( سوریه، مسافرت کرد، و تحت تأثیر مردم آن سامان که بت پرست بودند، بت پرست شده و بت «هبل» را با خود به مکه آورد و مردم را به بت پرستی دعوت نمود، و در نتیجه تمام عربستان بت پرست شدند، به جز اجداد پیامبر اکرم(ص) که همچنان موحد و به دین حضرت ابراهیم(ع) باقی ماندند، و بدین ترتیب پیامبر اکرم(ص) نیز تا پیش از بعثت متدین به دین حضرت ابراهیم(ع) بودند(3)
منابع و مآخذ
1ـ بحارالانوار،ج16،ص353، روایت38.
2ـ قرآن کریم، مبارکه ص، آیه48.
3ـ 665 پرسش و پاسخ در محضر علامه طباطبائی(ره)، ص96ـ97
به نقل از اداره پاسخگویی آستان قدس رضوی