قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
۱۳۹۳/۰۸/۱۴
–
۱۲۰۷ بازدید
چگونه می توان از دین و برنامه الهی برای سعادت دنیوی خود استفاده کنیم؟
ادیان الهی ناب که دست تحریف برآنها دست اندازی نکردن که هم اکنون دین اسلام و مکتب اهل بیت علیهم السلام که دین خالص و به دور از هر گونه تحریف است چنین می باشد به طوری که برنامه ی همه جانبه و کاملی دارد که برای دنیا و آخرت بشر برنامه ی سعادت آفرین در اختیار بشر قرار می دهد ولی چنین نیست که بتوان برنامه های دین را به صورت کامل به دو دسته ی برنامه های دنیوی و اخروی تقسیم کرد بلکه همه ی برنامه ها به هم تنیده و با هم مرتبط هستند و هر کدام بر دیگری اثر می گذارد لذا کسی که به دنبال سعادت دنیوی است باید به تمام دین عمل نماید تا به سعادت دنیوی و همچنین سعادت اخروی تواما نایل آید. البته بایستی درنظر داشت که منظور یک شخص نسبت به سعادت و شقاوت چیست بالطبع دین سعادتی برای انسان رقم می زند که مطلوب عقل و خداست و نه سعادتی که مادیون واهل دنیا برای خود طلب می کنند ،پس دین تامین کننده ی سعادت حقیقی برای انسان در دنیا و اخرت است نه سعادتی که به ظاهر خیر و در باطن شر برای انسان است.
خداوند در قران کریم می فرماید: « … عَسى أَنْ تَکْرَهُوا شَیْئاً وَ هُوَ خَیْرٌ لَکُمْ وَ عَسى أَنْ تُحِبُّوا شَیْئاً وَ هُوَ شَرٌّ لَکُمْ وَ اللَّهُ یَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُون ـــــ چه بسا چیزى را خوش نداشته باشید، حال آن که خیرِ شما در آن است ؛ یا چیزى را دوست داشته باشید ، حال آنکه شرِّ شما در آن است ؛ در حالی که خدا مى داند و شما نمى دانید. » (البقرة:216)
با دقت در آیات و روایات روشن می شود که عمل به دستورات اسلامی، صرف نظر از ثواب و پاداش اخروی، آبادانی دنیا را به همراه دارد. قرآن با صراحت این موضوع را در آیات بسیارى عنوان کرده است حتى گاه دست روى جزئیات مسائل گذاشته و از زبان نوح، این پیامبر بزرگ خطاب به قومش می فرماید :
فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ إِنَّهُ کانَ غَفَّاراً یُرْسِلِ السَّماءَ عَلَیْکُمْ مِدْراراً وَ یُمْدِدْکُمْ بِأَمْوالٍ وَ بَنِینَ وَ یَجْعَلْ لَکُمْ جَنَّاتٍ وَ یَجْعَلْ لَکُمْ أَنْهاراً؛
به آن ها گفتم از گناهان خود استغفار کنید و با آب توبه آن ها را بشوئید که خدا آمرزنده است، تا برکات آسمان را پى در پى بر شما فرو فرستد، و با اموال و فرزندان شما را یارى بخشد و باغ هاى سرسبز و نهرهاى آب جارى در اختیارتان قرار دهد.
آیه مى فهماند بین صلاح جامعه انسانى و فساد آن، و بین اوضاع عمومى جهان ارتباط برقرار است.اگر جوامع بشرى خود را اصلاح کنند، به زندگى پاکیزه و گوارایى مى رسند. اگر به عکس عمل کنند،عکس آن را خواهند داشت. این معنا از آیات دیگر قرآن نیز استفاده مى شود :
ظَهَرَ الْفَسادُ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِما کَسَبَتْ أَیْدِی النَّاسِ؛(1)
در دریا و خشکى عالم فساد ظاهر شد، به خاطر اعمالى که مردم مرتکب شدند.
آیه دیگر مى فرماید: وَ ما أَصابَکُمْ مِنْ مُصِیبَةٍ فَبِما کَسَبَتْ أَیْدِیکُمْ (2) و آیه شریفه« وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرى آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَیْهِمْ بَرَکاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ؛(3) اگر اهل قریه ها ایمان آورند و پروا کنند، برکاتى از آسمان و زمین به روی شان مى گشاییم».
قرآن صریحاً نزول برکات در دنیا را منوط به توبه و در مجموع عمل به دین می داند. دانش پزشکی نیز با توصیه های درمانی و دارویی ائمه گسترش یافت. شالوده پزشکی در احادیث نبوی در عناوین الطب النبوی یا طب النبی و احادیث دیگر ائمه با عناوین طب الرضا و طب الصادق وجود داشت.
از طرفی در اهمیت دادن اسلام به دنیا همین بس که در حدیثی از رسول لله (ص) آمده است:
اعْمَلْ لِدُنْیَاکَ کَأَنَّکَ تَعِیشُ أَبَداً وَ اعْمَلْ لآِخِرَتِکَ کَأَنَّکَ تَمُوتُ غَدا(4)؛ برای دنیایت چنان عمل کن گویا تا ابد زنده خواهی ماند و برای آخرتت چنان عمل کن که گویا فردا خواهی مرد.
براساس این منطق کار کردن را از بزرگ ترین عبادت ها و وسیله ای برای تقرب به پروردگار شمرده :
هر کس از دسترنج خود بخورد، روز قیامت در شمار انبیا خواهد بود، و پاداش انبیا بهره او خواهد شد(5) .
اگر در جامعه ای بر اساس آموزه های دینی ،عمل و کار ارزش یابد و به عنوان مایه رستگاری و وسیله تقرب به خدا نگریسته شود، فرهنگ کار تقویت شده، برآیند چنین اندیشه ای؛ ابتکار، خلاقیت، رشد و توسعه به معنای عام خواهد بود .
البته اگر مراد شما از خدمت در دنیا، آن است که دین فقط در خدمت دنیا باشد و هیچ نگاهی به دنیای بعد نداشته باشد، نه تنها دین اسلام، بلکه هیچ دین الهی چنین رویکردی ندارد.به اعتقاد ما دین از جمله دین اسلام در تمام دستورات حتی به ظاهر دنیایی خود، دنیایی را فرض می کند که در نهایت به آخرت منتهی می شود. حال با این نگاه هیچ منافاتی جمع بین دنیا به این معنا و آخرت وجود ندارد. البته از ظاهر بعضی روایات بر می آید که بین دنیا و آخرت تضاد است، مثلاً امام علی(ع) می فرماید:
«دنیا و آخرت دو دشمنان و دو راهند مخالف هم. آن که دنیا را دوست داشت و مهر آن را در دل کاشت، آخرت را نپسندید و دشمن انگاشت»(6) با توجه به آیات و روایات دسته اوّل استاد مطهری می فرماید:
میان برخورداری از دنیا و برخورداری از آخرت تضادی نیست، بلکه میان هدف قرار دادن دنیا و هدف قرار دادن آخرت یا هدف قرار دادن دنیا و برخورداری از آخرت تضاد است.(7)
پس می توان گفت: بین دنیایی که ما را از آخرت باز می دارد و آخرت، تضاد وجود دارد. بین دلبستگی به دنیا و آن را هدف نهایی زندگی قرار دادن و زندگی سعادتمندانه اخروی، تضاد است، که ترجیح دنیا بر آخرت است. مشغول شدن به دنیا و رغبت به آن، عاملی است که در عمل، تضاد بین دنیا و آخرت را پدید می آورد. امام علی(ع) می فرماید: «چگونه برای آخرت کار می کند آن که مشغول به دنیا است؟!».(8)
پی نوشت ها:
1. نوح(71)آیه10 تا 12.
2. روم(30) آیه 41.
3.اعراف(7) آیه 96.
4. ورام ابن ابی فراس، مجموعة ورام(تنبیه الخواطر)،چ مکتب فقیه،قم ، ج 2، ص 234.
5. الحیاة ،ترجمه احمد آرام،چ دفتر نشر فرهنگ اسلامی ،قم 1380 ، ج 5، ص 434.
6. نهج البلاغه، ترجمه فیض الاسلام، قصار 103.
7. مطهری، مرتضی، مجموعه آثار ،چ صدرا،1370ش،ج 16،ص585
8. غرر الحکم و درر الکلم، عبدالواحد بن محمد التمیمی، مکتب الإعلام الإسلامی – قم، 1366 ه. ش، ج 4، ص 559.
منبع: مرکز پاسخ گویی به سوالات
خداوند در قران کریم می فرماید: « … عَسى أَنْ تَکْرَهُوا شَیْئاً وَ هُوَ خَیْرٌ لَکُمْ وَ عَسى أَنْ تُحِبُّوا شَیْئاً وَ هُوَ شَرٌّ لَکُمْ وَ اللَّهُ یَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُون ـــــ چه بسا چیزى را خوش نداشته باشید، حال آن که خیرِ شما در آن است ؛ یا چیزى را دوست داشته باشید ، حال آنکه شرِّ شما در آن است ؛ در حالی که خدا مى داند و شما نمى دانید. » (البقرة:216)
با دقت در آیات و روایات روشن می شود که عمل به دستورات اسلامی، صرف نظر از ثواب و پاداش اخروی، آبادانی دنیا را به همراه دارد. قرآن با صراحت این موضوع را در آیات بسیارى عنوان کرده است حتى گاه دست روى جزئیات مسائل گذاشته و از زبان نوح، این پیامبر بزرگ خطاب به قومش می فرماید :
فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ إِنَّهُ کانَ غَفَّاراً یُرْسِلِ السَّماءَ عَلَیْکُمْ مِدْراراً وَ یُمْدِدْکُمْ بِأَمْوالٍ وَ بَنِینَ وَ یَجْعَلْ لَکُمْ جَنَّاتٍ وَ یَجْعَلْ لَکُمْ أَنْهاراً؛
به آن ها گفتم از گناهان خود استغفار کنید و با آب توبه آن ها را بشوئید که خدا آمرزنده است، تا برکات آسمان را پى در پى بر شما فرو فرستد، و با اموال و فرزندان شما را یارى بخشد و باغ هاى سرسبز و نهرهاى آب جارى در اختیارتان قرار دهد.
آیه مى فهماند بین صلاح جامعه انسانى و فساد آن، و بین اوضاع عمومى جهان ارتباط برقرار است.اگر جوامع بشرى خود را اصلاح کنند، به زندگى پاکیزه و گوارایى مى رسند. اگر به عکس عمل کنند،عکس آن را خواهند داشت. این معنا از آیات دیگر قرآن نیز استفاده مى شود :
ظَهَرَ الْفَسادُ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِما کَسَبَتْ أَیْدِی النَّاسِ؛(1)
در دریا و خشکى عالم فساد ظاهر شد، به خاطر اعمالى که مردم مرتکب شدند.
آیه دیگر مى فرماید: وَ ما أَصابَکُمْ مِنْ مُصِیبَةٍ فَبِما کَسَبَتْ أَیْدِیکُمْ (2) و آیه شریفه« وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرى آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَیْهِمْ بَرَکاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ؛(3) اگر اهل قریه ها ایمان آورند و پروا کنند، برکاتى از آسمان و زمین به روی شان مى گشاییم».
قرآن صریحاً نزول برکات در دنیا را منوط به توبه و در مجموع عمل به دین می داند. دانش پزشکی نیز با توصیه های درمانی و دارویی ائمه گسترش یافت. شالوده پزشکی در احادیث نبوی در عناوین الطب النبوی یا طب النبی و احادیث دیگر ائمه با عناوین طب الرضا و طب الصادق وجود داشت.
از طرفی در اهمیت دادن اسلام به دنیا همین بس که در حدیثی از رسول لله (ص) آمده است:
اعْمَلْ لِدُنْیَاکَ کَأَنَّکَ تَعِیشُ أَبَداً وَ اعْمَلْ لآِخِرَتِکَ کَأَنَّکَ تَمُوتُ غَدا(4)؛ برای دنیایت چنان عمل کن گویا تا ابد زنده خواهی ماند و برای آخرتت چنان عمل کن که گویا فردا خواهی مرد.
براساس این منطق کار کردن را از بزرگ ترین عبادت ها و وسیله ای برای تقرب به پروردگار شمرده :
هر کس از دسترنج خود بخورد، روز قیامت در شمار انبیا خواهد بود، و پاداش انبیا بهره او خواهد شد(5) .
اگر در جامعه ای بر اساس آموزه های دینی ،عمل و کار ارزش یابد و به عنوان مایه رستگاری و وسیله تقرب به خدا نگریسته شود، فرهنگ کار تقویت شده، برآیند چنین اندیشه ای؛ ابتکار، خلاقیت، رشد و توسعه به معنای عام خواهد بود .
البته اگر مراد شما از خدمت در دنیا، آن است که دین فقط در خدمت دنیا باشد و هیچ نگاهی به دنیای بعد نداشته باشد، نه تنها دین اسلام، بلکه هیچ دین الهی چنین رویکردی ندارد.به اعتقاد ما دین از جمله دین اسلام در تمام دستورات حتی به ظاهر دنیایی خود، دنیایی را فرض می کند که در نهایت به آخرت منتهی می شود. حال با این نگاه هیچ منافاتی جمع بین دنیا به این معنا و آخرت وجود ندارد. البته از ظاهر بعضی روایات بر می آید که بین دنیا و آخرت تضاد است، مثلاً امام علی(ع) می فرماید:
«دنیا و آخرت دو دشمنان و دو راهند مخالف هم. آن که دنیا را دوست داشت و مهر آن را در دل کاشت، آخرت را نپسندید و دشمن انگاشت»(6) با توجه به آیات و روایات دسته اوّل استاد مطهری می فرماید:
میان برخورداری از دنیا و برخورداری از آخرت تضادی نیست، بلکه میان هدف قرار دادن دنیا و هدف قرار دادن آخرت یا هدف قرار دادن دنیا و برخورداری از آخرت تضاد است.(7)
پس می توان گفت: بین دنیایی که ما را از آخرت باز می دارد و آخرت، تضاد وجود دارد. بین دلبستگی به دنیا و آن را هدف نهایی زندگی قرار دادن و زندگی سعادتمندانه اخروی، تضاد است، که ترجیح دنیا بر آخرت است. مشغول شدن به دنیا و رغبت به آن، عاملی است که در عمل، تضاد بین دنیا و آخرت را پدید می آورد. امام علی(ع) می فرماید: «چگونه برای آخرت کار می کند آن که مشغول به دنیا است؟!».(8)
پی نوشت ها:
1. نوح(71)آیه10 تا 12.
2. روم(30) آیه 41.
3.اعراف(7) آیه 96.
4. ورام ابن ابی فراس، مجموعة ورام(تنبیه الخواطر)،چ مکتب فقیه،قم ، ج 2، ص 234.
5. الحیاة ،ترجمه احمد آرام،چ دفتر نشر فرهنگ اسلامی ،قم 1380 ، ج 5، ص 434.
6. نهج البلاغه، ترجمه فیض الاسلام، قصار 103.
7. مطهری، مرتضی، مجموعه آثار ،چ صدرا،1370ش،ج 16،ص585
8. غرر الحکم و درر الکلم، عبدالواحد بن محمد التمیمی، مکتب الإعلام الإسلامی – قم، 1366 ه. ش، ج 4، ص 559.
منبع: مرکز پاسخ گویی به سوالات
