کلمه ذات العماددرسوره فجرآیه 7آمده است.
ذات العماد به معنای (همان قوم) ارم، (شهرى یاقبیله) که داراى بناهاى ستون دار وبا عظمت بود. شهرى که نظیرش در بلاد آفریده نشده بود.واینکه چه بودند .قوم عاد دو گروه بودند؛ عاد قدیم و جدید به دلیل آیه «عاد الاولى»، که بعد از حضرت نوح در منطقه احقاف زندگى مى کردند. و داراى هیکل هایى بزرگ و قدرتى عظیم و شهرهایى آباد بودند.

«إِرَمَ» یا نام دیگر قبیله عاد است یا نام شاخه اى از قوم عاد و یا نام منطقه اى که قوم عاد در آن زندگى مى کردند. که ساختمان هایشان داراى ستون هایى بزرگ و بلند بوده است.

بعضى ارم را ساختمان شدّاد و بعضى ساخته اسکندر در اسکندریه  هم دانسته اند.

عاد همان قوم پیامبر بزرگ خداهوداست. بعضى از مورخان معتقدند. عاد بر دو قبیله اطلاق مى شود: قبیله اى که در گذشته بسیار دور زندگى داشتند، و قرآن از آنها تعبیر به عاداً الْأُولى کرده است (نجم- 50).

قبیله دوم که در دوران تاریخ بشر، و احتمالا حدود هفتصد سال قبل از میلاد مسیح ع وجود داشتند، و به نام عاد مشهورند در سرزمین احقاف یا یمن زندگى مى کردند.وقامتهایى بلند و اندامى نیرومند داشتند، و به همین دلیل جنگجویانى زبده محسوب مى شدند.به علاوه از نظر تمدن ظاهرى نیز پیشرفته بودند، شهرهایى آباد و زمینهاى خرم و سرسبز، و کاخهاى عظیم و باغهاى پر طراوت داشتند.
——————————-
تفسیر نمونه، ج 26، ص: 451