حدیث مورد سوال به گونه ای که نوشته اید در بحار نیامده و در دیگر منابع حدیثی نیز نیافتیم البته نزدیک به این مضمون در بحار آمده است که ذیلا می اوریم :
وَ مِنْهُ، عَنْ أَبِیهِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْمُغِیرَةِ عَنْ طَلْحَةَ بْنِ زَیْدٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: کَانَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع یَقُولُ لَا تَزَالُ هَذِهِ الْأُمَّةُ بِخَیْرٍ مَا لَمْ یَلْبَسُوا لِبَاسَ الْعَجَمِ وَ یَطْعَمُوا أَطْعِمَةَ الْعَجَمِ فَإِذَا فَعَلُوا ذَلِکَ ضَرَبَهُمُ اللَّهُ بِالذُّلِ . (بحار الأنوار (ط – بیروت)، ج 63، ص: 323).
امیرمومنان علیه السلام می فرمود: همیشه این امت در خوبی خواهند بود تاز زمانی که لباس عجم را نپوشیده اند و غذاهای ی عجم را نخورده اند که هر گاه این گونه انجام دهند خداوند آنان را به ذلت دچار می کند .
حدیث یاد شده صرف نظر از بحث سندی به حسب مضمونی قابل توجیه است و در تحلیل آن به چند نکته باید توجه داشت اول این که مقصود از عجم خصوص فارس نیست بلکه غیر عرب است اعم از فارس و غیر آنان و دوم این که ظاهرا مقصود از عجم در این روایت غیر مسلمانان و یا عجمی است که غیر مسلمان است و پیام کلی روایت این است که مسلمانان نباید از فرهنگ خودشان دست بکشند و تحت تاثیر فرهنگ غیر مسلمانان در نوع لباس، غذا و مانند ان و اقع شوند که در این صورت دچار ذلت خواهند شد و جای تردید نیست هر جامعه ای که هویت و اصالت خودش را در فرهنگ از دست بدهد و تحت تاثیر فرهنگ بیگانه و اقع شود به مرور از درون تهی خواهد شد و استحاله فرهنگی خواهد شد و ذلتی از این بالاتر نیست که جامعه اسلامی که دارای فرهنگ اصیل وناب بر اساس آموره های وحیانی است هویت خود را از دست بدهد و تحت تاثیر فرهنگ منحط بیگانه واقع شود روایات دیگری به این مضمون داریم که خداوند به پیامبری از پیامبران خود وحی نمود که لباس دشمنان مرا نپوشید و نوع غذای دشمنان مرا نخورید که دشمن من خواهید شد همان گونه که آنان دشمن من هستند .