قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
۱۳۹۳/۰۶/۱۶
–
۲۹۲۸ بازدید
آیا برای گفتن ذکری نظیر یاحی و یاقیوم لزومی به اجازه از استاد صاحب نفس نمیباشد؟ و اصولا چرا برای گفتن یک ذکر نیاز به
استاد است ؟
پرسشگر گرامی با سلام و ادب و تشکر از ارتباط شما
1.اذکاری مانند « یا حی یا قیوم » از اذکاری است که نیازمند اذن استاد نیست و خود خداوند و اولیای او اجاز گفتن آن را داده اند .
2. البته در مورد انتخاب ذکر مناسب اگر فردی تحت تربیت اخلاقی استاد خاصی است بهتر است در این مورد از او کمک بخواهد و راهنمایی بطلبد زیرا ذکر به طور کلی دارای آثاری است همانند داروو هر ذکری نیز دارای یک شرایطی است و دارای یک آثار. و عدم وقوف و آگاهی نسبت به چنین آثاری گاه سبب ندامت و دور شدن از مقصود می گردد.
2. ذکر انواع مختلفی دارد . برخی از اذکار نسخه عمومی دارد با قید عدد مانند ذکر روزهای هفته و برخی از اذکار هم نسخه خصوصی دارد که حضرات معصومین به افراد خاص تجویز می کردند برای نتیجه ی خاص آن هم با عدد خاص و وقت خاص و حالت خاص و برخی از اذکار هم عمومی و بدون قید عدد هست و برخی از اذکار هم عمومی وارد شده اما گاهی با قید عدد و گاهی بدون قید عدد و در هر مورد باید بر طبق دستور خاص آن عمل نمود .
3. اذکار عامی مانند الحمد لله و سبحان الله و لا اله الا الله و لا حول و لا قوه الا بالله دارای اذن عام است و نیازمند اذن استاد نیست اما این مربوط به فردی است که داراس استاد خاص نیست و اما اگر تحت تربیت استاد اخلاقی و سلوکی است در انی مورد باید به دستور او عمل کند .
4. موضوع عوارض داشتن برخی اذکار برای افراد ، عمومی نیست . به تجربه ثابت و مشاهده شده است که برخی به واسطه این اذکار دچار بیماری های صعب العلاج و لاعلاج جسمی و روحی شده و حتی مجنون گردیده اند . که مواردی را از نزدیک سراغ داریم . در این موارد هم اشکال از ذکر نبوده بلکه از فرد بوده است علت عارضه از ظرف بوده است نه مظروف .
یکی از اساتید مثال خوبی می زدند : اگر موتور پر قدرت هواپیمای جت را به عنوان نیروی پیش برنده به یک اتومبیل ببندند چه رخ می دهد . این اتومبیل هرگز سالم به مقصد نمی رسد . این به مقصد نرسیدن از موتور جت نبوده است . باید موتور متناسب با این وسیله تعبیه می شد اینجا مقصر راننده است . اگر این راننده با متخصص مشورت می کرد مشکلی پیش نمی آمد و به سلامت اگر چه دیرتر به مقصد می رسید .
5.بر هر فرد مؤمن لازم است که در تمام امور زندگی دینی خویش خواه موضوع فقهی باشد یا اخلاقی و یا معنوی با عالم دین مشورت و از او سئوال کند تا بتواند از وسایل معنوی در راه تکامل و پیشبرد مقاصد الهی خویش بهره مند شده پشیمان هم نشود .
1.اذکاری مانند « یا حی یا قیوم » از اذکاری است که نیازمند اذن استاد نیست و خود خداوند و اولیای او اجاز گفتن آن را داده اند .
2. البته در مورد انتخاب ذکر مناسب اگر فردی تحت تربیت اخلاقی استاد خاصی است بهتر است در این مورد از او کمک بخواهد و راهنمایی بطلبد زیرا ذکر به طور کلی دارای آثاری است همانند داروو هر ذکری نیز دارای یک شرایطی است و دارای یک آثار. و عدم وقوف و آگاهی نسبت به چنین آثاری گاه سبب ندامت و دور شدن از مقصود می گردد.
2. ذکر انواع مختلفی دارد . برخی از اذکار نسخه عمومی دارد با قید عدد مانند ذکر روزهای هفته و برخی از اذکار هم نسخه خصوصی دارد که حضرات معصومین به افراد خاص تجویز می کردند برای نتیجه ی خاص آن هم با عدد خاص و وقت خاص و حالت خاص و برخی از اذکار هم عمومی و بدون قید عدد هست و برخی از اذکار هم عمومی وارد شده اما گاهی با قید عدد و گاهی بدون قید عدد و در هر مورد باید بر طبق دستور خاص آن عمل نمود .
3. اذکار عامی مانند الحمد لله و سبحان الله و لا اله الا الله و لا حول و لا قوه الا بالله دارای اذن عام است و نیازمند اذن استاد نیست اما این مربوط به فردی است که داراس استاد خاص نیست و اما اگر تحت تربیت استاد اخلاقی و سلوکی است در انی مورد باید به دستور او عمل کند .
4. موضوع عوارض داشتن برخی اذکار برای افراد ، عمومی نیست . به تجربه ثابت و مشاهده شده است که برخی به واسطه این اذکار دچار بیماری های صعب العلاج و لاعلاج جسمی و روحی شده و حتی مجنون گردیده اند . که مواردی را از نزدیک سراغ داریم . در این موارد هم اشکال از ذکر نبوده بلکه از فرد بوده است علت عارضه از ظرف بوده است نه مظروف .
یکی از اساتید مثال خوبی می زدند : اگر موتور پر قدرت هواپیمای جت را به عنوان نیروی پیش برنده به یک اتومبیل ببندند چه رخ می دهد . این اتومبیل هرگز سالم به مقصد نمی رسد . این به مقصد نرسیدن از موتور جت نبوده است . باید موتور متناسب با این وسیله تعبیه می شد اینجا مقصر راننده است . اگر این راننده با متخصص مشورت می کرد مشکلی پیش نمی آمد و به سلامت اگر چه دیرتر به مقصد می رسید .
5.بر هر فرد مؤمن لازم است که در تمام امور زندگی دینی خویش خواه موضوع فقهی باشد یا اخلاقی و یا معنوی با عالم دین مشورت و از او سئوال کند تا بتواند از وسایل معنوی در راه تکامل و پیشبرد مقاصد الهی خویش بهره مند شده پشیمان هم نشود .
